ایمان
Old Punjabi
Etymology
Borrowed from Classical Persian اِیمَان (īmān), borrowed from Arabic إِيمَان (ʔīmān), from آمَنَ (ʔāmana). Compare Old Hindi इमांन (imā̃n).
Noun
ایمان (transliteration needed /īmānu/) m (Gurmukhi ਈਮਾਨੁ)
Descendants
Ottoman Turkish
Etymology
Borrowed from Arabic إِيمَان (ʔīmān, “faith, belief”), verbal noun of آمَنَ (ʔāmana, “to believe”).
Noun
ایمان • (iman)
Derived terms
- ایمان كتیرمك (iman getirmek, “to have faith in God”)
- ایماندار (imandar, “believing”)
- ایمانسز (imansız, “unbelieving”)
Descendants
Further reading
- Çağbayır, Yaşar (2007) “iman”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 2158
- Devellioğlu, Ferit (1962) “îmân”, in Osmanlıca-Türkçe Ansiklopedik Lûgat[1] (in Turkish), Istanbul: Türk Dil Kurumu, page 516
- Kélékian, Diran (1911) “ایمان”, in Dictionnaire turc-français[2] (in French), Constantinople: Mihran, page 225
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687) “Fides”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum[3], Vienna, column 572
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “ایمان”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[4], Vienna, column 610
- Nişanyan, Sevan (2002–) “iman”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890) “ایمان”, in A Turkish and English Lexicon[5], Constantinople: A. H. Boyajian, page 307
Persian
Etymology
Borrowed from Arabic إِيمَان (ʔīmān, “faith, belief”), verbal noun of آمَنَ (ʔāmana, “to believe”).
Pronunciation
- (Classical Persian) IPA(key): /ʔiː.ˈmaːn/
- (Dari, formal) IPA(key): [ʔiː.mɑ́ːn]
- (Iran, formal) IPA(key): [ʔiː.mɒ́ːn]
- (Tajik, formal) IPA(key): [ʔi.mɔ́n]
| Readings | |
|---|---|
| Classical reading? | īmān |
| Dari reading? | īmān |
| Iranian reading? | imân |
| Tajik reading? | imon |
Audio (Iran): (file) - Rhymes: -ɑːn
Noun
| Dari | ایمان |
|---|---|
| Iranian Persian | |
| Tajik | имон |
ایمان • (imân)
Derived terms
- ایماندار (imân-dâr)
- ایمانداری (imân-dâri)
Proper noun
| Dari | ایمان |
|---|---|
| Iranian Persian | |
| Tajik | Имон |
ایمان • (imân)
- a male given name, Iman, from Arabic
Descendants
- → Assamese: ঈমান (iman)
- → Bengali: ঈমান (iman)
- → Gujarati: ઈમાન (īmān)
- → Old Hindi: इमांन (imā̃n)
- → Maithili: imān
- Devanagari script: इमान
- Tirhuta script: 𑒃𑒧𑒰𑒢
- → Malayalam: ഈമാൻ (īmāṉ)
- → Marathi: इमान (imān)
- → Marwari: इमान (imān), ईमांन (īmā̃n)
- → Nepali: इमान (imān)
- → Odia: ଇମାନ (imāna)
- → Old Punjabi: ਈਮਾਨੁ (īmānu)
- → Rohingya: iman
- → Sindhi:
- Arabic script: ايِمان
- Devanagari script: ईमानु
- → Tamil: ஈமான் (īmāṉ)
Punjabi
Etymology
Inherited from Old Punjabi اِیمان (īymān), borrowed from Classical Persian اِیمَان (īmān), borrowed from Arabic إِيمَان (ʔīmān), from آمَنَ (ʔāmana).
Pronunciation
- (Standard Punjabi) IPA(key): /i.ˈmäː.n/
- (colloquial) IPA(key): [ɪ.mäːnᵊ]
Noun
اِیمان • (īmān) m (Gurmukhi spelling ਈਮਾਨ)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| direct | اِیمان (īymān) | اِیمان (īymān) |
| oblique | اِیمان (īymān) | اِیماناں (īymānāṉ) |
| vocative | اِیمانا (īymānā) | اِیمانو (īymāno) |
| ablative | اِیمانوں (īymānoṉ) | اِیماناں (īymānāṉ) |
| locative | اِیمانے (īymāne) | اِیمانِیں (īymānīṉ) |
| instrumental | اِیمانوں (īymānoṉ) | – |
Proper noun
اِیمان • (īmān) f (Gurmukhi spelling ਈਮਾਨ)
- a female given name, Iman, Imaan, or Eman, from Arabic
Further reading
- Iqbal, Salah ud-Din (2002) “اِیمان”, in vaḍḍī panjābī lughat (in Punjabi), Lahore: ʻAzīz Pablisharz
- “ਈਮਾਨ”, in Punjabi-English Dictionary, Patiala: Punjabi University, 2025
Urdu
Etymology
Borrowed from Classical Persian اِیمَان (īmān), borrowed from Arabic إِيمَان (ʔīmān), from آمَنَ (ʔāmana). First attested in c. 1609 as Middle Hindi ایمان (ayman).[1]
Pronunciation
- (Standard Urdu) IPA(key): /iː.mɑːn/
Audio (Pakistan): (file) - Rhymes: -ɑːn
Noun
اِیمان • (īmān) m (Hindi spelling ईमान)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| direct | اِیمَان (īmān) | اِیمَان (īmān) |
| oblique | اِیمَان (īmān) | اِیمَانوں (īmānõ) |
| vocative | اِیمَان (īmān) | اِیمَانو (īmāno) |
Derived terms
- اِیمَانْدَار (īmāndār, “honest”)
- اِیمَانْدَارِی (īmāndārī, “honesty”)
See also
Proper noun
اِیمان • (īmān) f (Hindi spelling ईमान)
- a female given name, Iman, Imaan, or Eman, from Arabic
References
Further reading
- Qureshi, Bashir Ahmad (1971) “ايمان”, in Kitabistan's 20th Century Standard Dictionary, Lahore: Kitabistan Pub. Co., page 88
- Platts, John T. (1884) “ايمان”, in A dictionary of Urdu, classical Hindi, and English, London: W. H. Allen & Co., page 115