கற்பழிப்பு

Tamil

Etymology

Verbal noun formed from கற்பழி (kaṟpaḻi) +‎ -ப்பு (-ppu). Equivalent to கற்பு (kaṟpu) +‎ அழிப்பு (aḻippu).

Pronunciation

  • IPA(key): /karpaɻipːɯ/
  • Audio:(file)

Noun

கற்பழிப்பு • (kaṟpaḻippu)

  1. the act of losing one's chastity
  2. rape

Declension

u-stem declension of கற்பழிப்பு (kaṟpaḻippu)
singular plural
nominative
kaṟpaḻippu
கற்பழிப்புகள்
kaṟpaḻippukaḷ
vocative கற்பழிப்பே
kaṟpaḻippē
கற்பழிப்புகளே
kaṟpaḻippukaḷē
accusative கற்பழிப்பை
kaṟpaḻippai
கற்பழிப்புகளை
kaṟpaḻippukaḷai
dative கற்பழிப்புக்கு
kaṟpaḻippukku
கற்பழிப்புகளுக்கு
kaṟpaḻippukaḷukku
benefactive கற்பழிப்புக்காக
kaṟpaḻippukkāka
கற்பழிப்புகளுக்காக
kaṟpaḻippukaḷukkāka
genitive 1 கற்பழிப்புடைய
kaṟpaḻippuṭaiya
கற்பழிப்புகளுடைய
kaṟpaḻippukaḷuṭaiya
genitive 2 கற்பழிப்பின்
kaṟpaḻippiṉ
கற்பழிப்புகளின்
kaṟpaḻippukaḷiṉ
locative 1 கற்பழிப்பில்
kaṟpaḻippil
கற்பழிப்புகளில்
kaṟpaḻippukaḷil
locative 2 கற்பழிப்பிடம்
kaṟpaḻippiṭam
கற்பழிப்புகளிடம்
kaṟpaḻippukaḷiṭam
sociative 1 கற்பழிப்போடு
kaṟpaḻippōṭu
கற்பழிப்புகளோடு
kaṟpaḻippukaḷōṭu
sociative 2 கற்பழிப்புடன்
kaṟpaḻippuṭaṉ
கற்பழிப்புகளுடன்
kaṟpaḻippukaḷuṭaṉ
instrumental கற்பழிப்பால்
kaṟpaḻippāl
கற்பழிப்புகளால்
kaṟpaḻippukaḷāl
ablative கற்பழிப்பிலிருந்து
kaṟpaḻippiliruntu
கற்பழிப்புகளிலிருந்து
kaṟpaḻippukaḷiliruntu

References