கற்பழிப்பு
Tamil
Etymology
Verbal noun formed from கற்பழி (kaṟpaḻi) + -ப்பு (-ppu). Equivalent to கற்பு (kaṟpu) + அழிப்பு (aḻippu).
Pronunciation
- IPA(key): /karpaɻipːɯ/
Audio: (file)
Noun
கற்பழிப்பு • (kaṟpaḻippu)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | kaṟpaḻippu |
கற்பழிப்புகள் kaṟpaḻippukaḷ |
| vocative | கற்பழிப்பே kaṟpaḻippē |
கற்பழிப்புகளே kaṟpaḻippukaḷē |
| accusative | கற்பழிப்பை kaṟpaḻippai |
கற்பழிப்புகளை kaṟpaḻippukaḷai |
| dative | கற்பழிப்புக்கு kaṟpaḻippukku |
கற்பழிப்புகளுக்கு kaṟpaḻippukaḷukku |
| benefactive | கற்பழிப்புக்காக kaṟpaḻippukkāka |
கற்பழிப்புகளுக்காக kaṟpaḻippukaḷukkāka |
| genitive 1 | கற்பழிப்புடைய kaṟpaḻippuṭaiya |
கற்பழிப்புகளுடைய kaṟpaḻippukaḷuṭaiya |
| genitive 2 | கற்பழிப்பின் kaṟpaḻippiṉ |
கற்பழிப்புகளின் kaṟpaḻippukaḷiṉ |
| locative 1 | கற்பழிப்பில் kaṟpaḻippil |
கற்பழிப்புகளில் kaṟpaḻippukaḷil |
| locative 2 | கற்பழிப்பிடம் kaṟpaḻippiṭam |
கற்பழிப்புகளிடம் kaṟpaḻippukaḷiṭam |
| sociative 1 | கற்பழிப்போடு kaṟpaḻippōṭu |
கற்பழிப்புகளோடு kaṟpaḻippukaḷōṭu |
| sociative 2 | கற்பழிப்புடன் kaṟpaḻippuṭaṉ |
கற்பழிப்புகளுடன் kaṟpaḻippukaḷuṭaṉ |
| instrumental | கற்பழிப்பால் kaṟpaḻippāl |
கற்பழிப்புகளால் kaṟpaḻippukaḷāl |
| ablative | கற்பழிப்பிலிருந்து kaṟpaḻippiliruntu |
கற்பழிப்புகளிலிருந்து kaṟpaḻippukaḷiliruntu |
References
- S. Ramakrishnan (1992) “கற்பழிப்பு”, in தற்காலத் தமிழ் அகராதி [Dictionary of Contemporary Tamil] (in Tamil), Madras: Cre-A Publishers, page [1]