குடிமகன்

Tamil

Etymology

From குடி (kuṭi) +‎ மகன் (makaṉ).

Pronunciation

IPA^(key): /kuɖimaɡan/
Audio: (file)

Noun

குடிமகன் • (kuṭimakaṉ) (masculine)

citizen

Declension

Takes on epicene form in the plural declension.

ṉ-stem declension of குடிமகன் (kuṭimakaṉ)
	singular	plural
nominative	kuṭimakaṉ	குடிமக்கள் kuṭimakkaḷ
vocative	குடிமகனே kuṭimakaṉē	குடிமக்களே kuṭimakkaḷē
accusative	குடிமகனை kuṭimakaṉai	குடிமக்களை kuṭimakkaḷai
dative	குடிமகனுக்கு kuṭimakaṉukku	குடிமக்களுக்கு kuṭimakkaḷukku
benefactive	குடிமகனுக்காக kuṭimakaṉukkāka	குடிமக்களுக்காக kuṭimakkaḷukkāka
genitive 1	குடிமகனுடைய kuṭimakaṉuṭaiya	குடிமக்களுடைய kuṭimakkaḷuṭaiya
genitive 2	குடிமகனின் kuṭimakaṉiṉ	குடிமக்களின் kuṭimakkaḷiṉ
locative 1	குடிமகனில் kuṭimakaṉil	குடிமக்களில் kuṭimakkaḷil
locative 2	குடிமகனிடம் kuṭimakaṉiṭam	குடிமக்களிடம் kuṭimakkaḷiṭam
sociative 1	குடிமகனோடு kuṭimakaṉōṭu	குடிமக்களோடு kuṭimakkaḷōṭu
sociative 2	குடிமகனுடன் kuṭimakaṉuṭaṉ	குடிமக்களுடன் kuṭimakkaḷuṭaṉ
instrumental	குடிமகனால் kuṭimakaṉāl	குடிமக்களால் kuṭimakkaḷāl
ablative	குடிமகனிலிருந்து kuṭimakaṉiliruntu	குடிமக்களிலிருந்து kuṭimakkaḷiliruntu