தவிப்பு

Tamil

Verbal noun formed from தவி (tavi) +‎ -ப்பு (-ppu).

தவிப்பு • (tavippu)

u-stem declension of தவிப்பு (tavippu)
	singular	plural
nominative	tavippu	தவிப்புகள் tavippukaḷ
vocative	தவிப்பே tavippē	தவிப்புகளே tavippukaḷē
accusative	தவிப்பை tavippai	தவிப்புகளை tavippukaḷai
dative	தவிப்புக்கு tavippukku	தவிப்புகளுக்கு tavippukaḷukku
benefactive	தவிப்புக்காக tavippukkāka	தவிப்புகளுக்காக tavippukaḷukkāka
genitive 1	தவிப்புடைய tavippuṭaiya	தவிப்புகளுடைய tavippukaḷuṭaiya
genitive 2	தவிப்பின் tavippiṉ	தவிப்புகளின் tavippukaḷiṉ
locative 1	தவிப்பில் tavippil	தவிப்புகளில் tavippukaḷil
locative 2	தவிப்பிடம் tavippiṭam	தவிப்புகளிடம் tavippukaḷiṭam
sociative 1	தவிப்போடு tavippōṭu	தவிப்புகளோடு tavippukaḷōṭu
sociative 2	தவிப்புடன் tavippuṭaṉ	தவிப்புகளுடன் tavippukaḷuṭaṉ
instrumental	தவிப்பால் tavippāl	தவிப்புகளால் tavippukaḷāl
ablative	தவிப்பிலிருந்து tavippiliruntu	தவிப்புகளிலிருந்து tavippukaḷiliruntu

University of Madras (1924–1936) “தவிப்பு”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press
S. Ramakrishnan (1992) “தவிப்பு”, in தற்காலத் தமிழ் அகராதி [Dictionary of Contemporary Tamil] (in Tamil), Madras: Cre-A Publishers, page [1]