திண்டி
Tamil
Etymology
From தின் (tiṉ, “to eat”). Cognate with Kannada ತಿಂಡಿ (tiṇḍi) and Telugu తిండి (tiṇḍi).
Noun
திண்டி • (tiṇṭi)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | tiṇṭi |
திண்டிகள் tiṇṭikaḷ |
| vocative | திண்டியே tiṇṭiyē |
திண்டிகளே tiṇṭikaḷē |
| accusative | திண்டியை tiṇṭiyai |
திண்டிகளை tiṇṭikaḷai |
| dative | திண்டிக்கு tiṇṭikku |
திண்டிகளுக்கு tiṇṭikaḷukku |
| benefactive | திண்டிக்காக tiṇṭikkāka |
திண்டிகளுக்காக tiṇṭikaḷukkāka |
| genitive 1 | திண்டியுடைய tiṇṭiyuṭaiya |
திண்டிகளுடைய tiṇṭikaḷuṭaiya |
| genitive 2 | திண்டியின் tiṇṭiyiṉ |
திண்டிகளின் tiṇṭikaḷiṉ |
| locative 1 | திண்டியில் tiṇṭiyil |
திண்டிகளில் tiṇṭikaḷil |
| locative 2 | திண்டியிடம் tiṇṭiyiṭam |
திண்டிகளிடம் tiṇṭikaḷiṭam |
| sociative 1 | திண்டியோடு tiṇṭiyōṭu |
திண்டிகளோடு tiṇṭikaḷōṭu |
| sociative 2 | திண்டியுடன் tiṇṭiyuṭaṉ |
திண்டிகளுடன் tiṇṭikaḷuṭaṉ |
| instrumental | திண்டியால் tiṇṭiyāl |
திண்டிகளால் tiṇṭikaḷāl |
| ablative | திண்டியிலிருந்து tiṇṭiyiliruntu |
திண்டிகளிலிருந்து tiṇṭikaḷiliruntu |
References
- University of Madras (1924–1936) “திண்டி”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press