திருப்புளி
Tamil
Etymology
From திருப்பு (tiruppu, “to turn”) + உளி (uḷi, “chisel”). Cognate with Kannada ತಿರುಪುಳಿ (tirupuḷi), ತಿರುಗುಳಿ (tiruguḷi).
Pronunciation
- IPA(key): /t̪ɪɾʊpːʊɭɪ/, [t̪ɪɾʊpːʊɭi]
Audio: (file)
Noun
திருப்புளி • (tiruppuḷi) (countable)
- screwdriver
- Synonym: திருப்பி (tiruppi)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | tiruppuḷi |
திருப்புளிகள் tiruppuḷikaḷ |
| vocative | திருப்புளியே tiruppuḷiyē |
திருப்புளிகளே tiruppuḷikaḷē |
| accusative | திருப்புளியை tiruppuḷiyai |
திருப்புளிகளை tiruppuḷikaḷai |
| dative | திருப்புளிக்கு tiruppuḷikku |
திருப்புளிகளுக்கு tiruppuḷikaḷukku |
| benefactive | திருப்புளிக்காக tiruppuḷikkāka |
திருப்புளிகளுக்காக tiruppuḷikaḷukkāka |
| genitive 1 | திருப்புளியுடைய tiruppuḷiyuṭaiya |
திருப்புளிகளுடைய tiruppuḷikaḷuṭaiya |
| genitive 2 | திருப்புளியின் tiruppuḷiyiṉ |
திருப்புளிகளின் tiruppuḷikaḷiṉ |
| locative 1 | திருப்புளியில் tiruppuḷiyil |
திருப்புளிகளில் tiruppuḷikaḷil |
| locative 2 | திருப்புளியிடம் tiruppuḷiyiṭam |
திருப்புளிகளிடம் tiruppuḷikaḷiṭam |
| sociative 1 | திருப்புளியோடு tiruppuḷiyōṭu |
திருப்புளிகளோடு tiruppuḷikaḷōṭu |
| sociative 2 | திருப்புளியுடன் tiruppuḷiyuṭaṉ |
திருப்புளிகளுடன் tiruppuḷikaḷuṭaṉ |
| instrumental | திருப்புளியால் tiruppuḷiyāl |
திருப்புளிகளால் tiruppuḷikaḷāl |
| ablative | திருப்புளியிலிருந்து tiruppuḷiyiliruntu |
திருப்புளிகளிலிருந்து tiruppuḷikaḷiliruntu |
References
- University of Madras (1924–1936) “திருப்புளி”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press
- S. Ramakrishnan (1992) “திருப்புளி”, in தற்காலத் தமிழ் அகராதி [Dictionary of Contemporary Tamil] (in Tamil), Madras: Cre-A Publishers, page [1]