நிமித்தம்

Tamil

Etymology

Learned borrowing from Sanskrit निमित्त (nimitta).

Pronunciation

IPA^(key): /n̪imit̪ːam/

Noun

நிமித்தம் • (nimittam)

cause; motive; occasion
Synonym: காரணம் (kāraṇam)
presage, omen
Synonym: சகுனம் (cakuṉam)
(Kongu) mark, sign, spot, taken
Synonym: அடையாளம் (aṭaiyāḷam)

Declension

m-stem declension of நிமித்தம் (nimittam)
	singular	plural
nominative	nimittam	நிமித்தங்கள் nimittaṅkaḷ
vocative	நிமித்தமே nimittamē	நிமித்தங்களே nimittaṅkaḷē
accusative	நிமித்தத்தை nimittattai	நிமித்தங்களை nimittaṅkaḷai
dative	நிமித்தத்துக்கு nimittattukku	நிமித்தங்களுக்கு nimittaṅkaḷukku
benefactive	நிமித்தத்துக்காக nimittattukkāka	நிமித்தங்களுக்காக nimittaṅkaḷukkāka
genitive 1	நிமித்தத்துடைய nimittattuṭaiya	நிமித்தங்களுடைய nimittaṅkaḷuṭaiya
genitive 2	நிமித்தத்தின் nimittattiṉ	நிமித்தங்களின் nimittaṅkaḷiṉ
locative 1	நிமித்தத்தில் nimittattil	நிமித்தங்களில் nimittaṅkaḷil
locative 2	நிமித்தத்திடம் nimittattiṭam	நிமித்தங்களிடம் nimittaṅkaḷiṭam
sociative 1	நிமித்தத்தோடு nimittattōṭu	நிமித்தங்களோடு nimittaṅkaḷōṭu
sociative 2	நிமித்தத்துடன் nimittattuṭaṉ	நிமித்தங்களுடன் nimittaṅkaḷuṭaṉ
instrumental	நிமித்தத்தால் nimittattāl	நிமித்தங்களால் nimittaṅkaḷāl
ablative	நிமித்தத்திலிருந்து nimittattiliruntu	நிமித்தங்களிலிருந்து nimittaṅkaḷiliruntu

Adverb

நிமித்தம் • (nimittam)

for the sake of, on account of

References

University of Madras (1924–1936) “நிமித்தம்”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press