நிறுத்தக்குறி

Tamil

Etymology

Compound of நிறுத்தல் (niṟuttal, “stopping, halting”) +‎ குறி (kuṟi, “mark, sign, symbol”).

Pronunciation

IPA^(key): /n̪irut̪ːakːuri/

Noun

நிறுத்தக்குறி • (niṟuttakkuṟi) (plural நிறுத்தக்குறிகள்)

punctuation mark

Declension

i-stem declension of நிறுத்தக்குறி (niṟuttakkuṟi)
	singular	plural
nominative	niṟuttakkuṟi	நிறுத்தக்குறிகள் niṟuttakkuṟikaḷ
vocative	நிறுத்தக்குறியே niṟuttakkuṟiyē	நிறுத்தக்குறிகளே niṟuttakkuṟikaḷē
accusative	நிறுத்தக்குறியை niṟuttakkuṟiyai	நிறுத்தக்குறிகளை niṟuttakkuṟikaḷai
dative	நிறுத்தக்குறிக்கு niṟuttakkuṟikku	நிறுத்தக்குறிகளுக்கு niṟuttakkuṟikaḷukku
benefactive	நிறுத்தக்குறிக்காக niṟuttakkuṟikkāka	நிறுத்தக்குறிகளுக்காக niṟuttakkuṟikaḷukkāka
genitive 1	நிறுத்தக்குறியுடைய niṟuttakkuṟiyuṭaiya	நிறுத்தக்குறிகளுடைய niṟuttakkuṟikaḷuṭaiya
genitive 2	நிறுத்தக்குறியின் niṟuttakkuṟiyiṉ	நிறுத்தக்குறிகளின் niṟuttakkuṟikaḷiṉ
locative 1	நிறுத்தக்குறியில் niṟuttakkuṟiyil	நிறுத்தக்குறிகளில் niṟuttakkuṟikaḷil
locative 2	நிறுத்தக்குறியிடம் niṟuttakkuṟiyiṭam	நிறுத்தக்குறிகளிடம் niṟuttakkuṟikaḷiṭam
sociative 1	நிறுத்தக்குறியோடு niṟuttakkuṟiyōṭu	நிறுத்தக்குறிகளோடு niṟuttakkuṟikaḷōṭu
sociative 2	நிறுத்தக்குறியுடன் niṟuttakkuṟiyuṭaṉ	நிறுத்தக்குறிகளுடன் niṟuttakkuṟikaḷuṭaṉ
instrumental	நிறுத்தக்குறியால் niṟuttakkuṟiyāl	நிறுத்தக்குறிகளால் niṟuttakkuṟikaḷāl
ablative	நிறுத்தக்குறியிலிருந்து niṟuttakkuṟiyiliruntu	நிறுத்தக்குறிகளிலிருந்து niṟuttakkuṟikaḷiliruntu