நிறுத்தம்

Tamil

Etymology

From நிறுத்து (niṟuttu, to stop) +‎ -அம் (-am)

Pronunciation

  • Audio:(file)
  • IPA(key): /n̪irut̪ːam/

Noun

நிறுத்தம் • (niṟuttam) (plural நிறுத்தங்கள்)

  1. a stop, pause, as in reading
  2. a stop, designated place for vehicles to let passengers on and off

Declension

m-stem declension of நிறுத்தம் (niṟuttam)
singular plural
nominative
niṟuttam
நிறுத்தங்கள்
niṟuttaṅkaḷ
vocative நிறுத்தமே
niṟuttamē
நிறுத்தங்களே
niṟuttaṅkaḷē
accusative நிறுத்தத்தை
niṟuttattai
நிறுத்தங்களை
niṟuttaṅkaḷai
dative நிறுத்தத்துக்கு
niṟuttattukku
நிறுத்தங்களுக்கு
niṟuttaṅkaḷukku
benefactive நிறுத்தத்துக்காக
niṟuttattukkāka
நிறுத்தங்களுக்காக
niṟuttaṅkaḷukkāka
genitive 1 நிறுத்தத்துடைய
niṟuttattuṭaiya
நிறுத்தங்களுடைய
niṟuttaṅkaḷuṭaiya
genitive 2 நிறுத்தத்தின்
niṟuttattiṉ
நிறுத்தங்களின்
niṟuttaṅkaḷiṉ
locative 1 நிறுத்தத்தில்
niṟuttattil
நிறுத்தங்களில்
niṟuttaṅkaḷil
locative 2 நிறுத்தத்திடம்
niṟuttattiṭam
நிறுத்தங்களிடம்
niṟuttaṅkaḷiṭam
sociative 1 நிறுத்தத்தோடு
niṟuttattōṭu
நிறுத்தங்களோடு
niṟuttaṅkaḷōṭu
sociative 2 நிறுத்தத்துடன்
niṟuttattuṭaṉ
நிறுத்தங்களுடன்
niṟuttaṅkaḷuṭaṉ
instrumental நிறுத்தத்தால்
niṟuttattāl
நிறுத்தங்களால்
niṟuttaṅkaḷāl
ablative நிறுத்தத்திலிருந்து
niṟuttattiliruntu
நிறுத்தங்களிலிருந்து
niṟuttaṅkaḷiliruntu

Adverb

நிறுத்தம் • (niṟuttam)

  1. perpendicularity
    Synonym: செங்குத்தாக (ceṅkuttāka)

References