பேராசை

Tamil

Etymology

From பேர் (pēr, great) +‎ ஆசை (ācai, desire).

Pronunciation

  • IPA(key): /peːɾaːt͡ɕai/, [peːɾaːsai]

Adjective

பேராசை • (pērācai)

  1. greedy, covetous
    அவன் ஒரு பேராசை பிடித்தவன்.
    avaṉ oru pērācai piṭittavaṉ.
    He is a greedy person.

Noun

பேராசை • (pērācai)

  1. greed, intense desire
  2. avarice
    Synonym: பொருளாசை (poruḷācai)

Declension

ai-stem declension of பேராசை (pērācai)
singular plural
nominative
pērācai
பேராசைகள்
pērācaikaḷ
vocative பேராசையே
pērācaiyē
பேராசைகளே
pērācaikaḷē
accusative பேராசையை
pērācaiyai
பேராசைகளை
pērācaikaḷai
dative பேராசைக்கு
pērācaikku
பேராசைகளுக்கு
pērācaikaḷukku
benefactive பேராசைக்காக
pērācaikkāka
பேராசைகளுக்காக
pērācaikaḷukkāka
genitive 1 பேராசையுடைய
pērācaiyuṭaiya
பேராசைகளுடைய
pērācaikaḷuṭaiya
genitive 2 பேராசையின்
pērācaiyiṉ
பேராசைகளின்
pērācaikaḷiṉ
locative 1 பேராசையில்
pērācaiyil
பேராசைகளில்
pērācaikaḷil
locative 2 பேராசையிடம்
pērācaiyiṭam
பேராசைகளிடம்
pērācaikaḷiṭam
sociative 1 பேராசையோடு
pērācaiyōṭu
பேராசைகளோடு
pērācaikaḷōṭu
sociative 2 பேராசையுடன்
pērācaiyuṭaṉ
பேராசைகளுடன்
pērācaikaḷuṭaṉ
instrumental பேராசையால்
pērācaiyāl
பேராசைகளால்
pērācaikaḷāl
ablative பேராசையிலிருந்து
pērācaiyiliruntu
பேராசைகளிலிருந்து
pērācaikaḷiliruntu

References

  • University of Madras (1924–1936) “பேராசை”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press