மனசாட்சி

Tamil

Etymology

Sanskritic formation from மனம் (maṉam) +‎ சாட்சி (cāṭci).

Pronunciation

  • IPA(key): /manat͡ɕaːʈt͡ɕi/, [manasaːʈsi]

Noun

மனசாட்சி • (maṉacāṭci)

  1. conscience
    Synonym: உள்ளுணர்வு (uḷḷuṇarvu)
  2. morality

Declension

i-stem declension of மனசாட்சி (maṉacāṭci) (singular only)
singular plural
nominative
maṉacāṭci 		-
vocative மனசாட்சியே
maṉacāṭciyē 		-
accusative மனசாட்சியை
maṉacāṭciyai 		-
dative மனசாட்சிக்கு
maṉacāṭcikku 		-
benefactive மனசாட்சிக்காக
maṉacāṭcikkāka 		-
genitive 1 மனசாட்சியுடைய
maṉacāṭciyuṭaiya 		-
genitive 2 மனசாட்சியின்
maṉacāṭciyiṉ 		-
locative 1 மனசாட்சியில்
maṉacāṭciyil 		-
locative 2 மனசாட்சியிடம்
maṉacāṭciyiṭam 		-
sociative 1 மனசாட்சியோடு
maṉacāṭciyōṭu 		-
sociative 2 மனசாட்சியுடன்
maṉacāṭciyuṭaṉ 		-
instrumental மனசாட்சியால்
maṉacāṭciyāl 		-
ablative மனசாட்சியிலிருந்து
maṉacāṭciyiliruntu 		-
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.