மனிதன்
Tamil
Etymology
From Sanskrit मनुष्य (manuṣya, “human”). Cognate with Malayalam മനിതൻ (manitaṉ).
Pronunciation
- IPA(key): /manid̪an/
Noun
மனிதன் • (maṉitaṉ)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | maṉitaṉ |
மனிதர்கள் maṉitarkaḷ |
| vocative | மனிதனே maṉitaṉē |
மனிதர்களே maṉitarkaḷē |
| accusative | மனிதனை maṉitaṉai |
மனிதர்களை maṉitarkaḷai |
| dative | மனிதனுக்கு maṉitaṉukku |
மனிதர்களுக்கு maṉitarkaḷukku |
| benefactive | மனிதனுக்காக maṉitaṉukkāka |
மனிதர்களுக்காக maṉitarkaḷukkāka |
| genitive 1 | மனிதனுடைய maṉitaṉuṭaiya |
மனிதர்களுடைய maṉitarkaḷuṭaiya |
| genitive 2 | மனிதனின் maṉitaṉiṉ |
மனிதர்களின் maṉitarkaḷiṉ |
| locative 1 | மனிதனில் maṉitaṉil |
மனிதர்களில் maṉitarkaḷil |
| locative 2 | மனிதனிடம் maṉitaṉiṭam |
மனிதர்களிடம் maṉitarkaḷiṭam |
| sociative 1 | மனிதனோடு maṉitaṉōṭu |
மனிதர்களோடு maṉitarkaḷōṭu |
| sociative 2 | மனிதனுடன் maṉitaṉuṭaṉ |
மனிதர்களுடன் maṉitarkaḷuṭaṉ |
| instrumental | மனிதனால் maṉitaṉāl |
மனிதர்களால் maṉitarkaḷāl |
| ablative | மனிதனிலிருந்து maṉitaṉiliruntu |
மனிதர்களிலிருந்து maṉitarkaḷiliruntu |