மரமண்டை

Tamil

Etymology

Compound of மர (mara) +‎ மண்டை (maṇṭai), literally “wooden head”.

Pronunciation

  • IPA(key): /maɾamaɳɖai/
  • Audio:(file)

Noun

மரமண்டை • (maramaṇṭai) c

  1. blockhead, stupid person
    Synonyms: மக்கு (makku), முட்டாள் (muṭṭāḷ)

Declension

ai-stem declension of மரமண்டை (maramaṇṭai)
singular plural
nominative
maramaṇṭai 		மரமண்டைகள்
maramaṇṭaikaḷ
vocative மரமண்டையே
maramaṇṭaiyē 		மரமண்டைகளே
maramaṇṭaikaḷē
accusative மரமண்டையை
maramaṇṭaiyai 		மரமண்டைகளை
maramaṇṭaikaḷai
dative மரமண்டைக்கு
maramaṇṭaikku 		மரமண்டைகளுக்கு
maramaṇṭaikaḷukku
benefactive மரமண்டைக்காக
maramaṇṭaikkāka 		மரமண்டைகளுக்காக
maramaṇṭaikaḷukkāka
genitive 1 மரமண்டையுடைய
maramaṇṭaiyuṭaiya 		மரமண்டைகளுடைய
maramaṇṭaikaḷuṭaiya
genitive 2 மரமண்டையின்
maramaṇṭaiyiṉ 		மரமண்டைகளின்
maramaṇṭaikaḷiṉ
locative 1 மரமண்டையில்
maramaṇṭaiyil 		மரமண்டைகளில்
maramaṇṭaikaḷil
locative 2 மரமண்டையிடம்
maramaṇṭaiyiṭam 		மரமண்டைகளிடம்
maramaṇṭaikaḷiṭam
sociative 1 மரமண்டையோடு
maramaṇṭaiyōṭu 		மரமண்டைகளோடு
maramaṇṭaikaḷōṭu
sociative 2 மரமண்டையுடன்
maramaṇṭaiyuṭaṉ 		மரமண்டைகளுடன்
maramaṇṭaikaḷuṭaṉ
instrumental மரமண்டையால்
maramaṇṭaiyāl 		மரமண்டைகளால்
maramaṇṭaikaḷāl
ablative மரமண்டையிலிருந்து
maramaṇṭaiyiliruntu 		மரமண்டைகளிலிருந்து
maramaṇṭaikaḷiliruntu

References

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.