முன்னிலை

Tamil

From முன் (muṉ, “front”) +‎ நிலை (nilai, “state, standing”).

முன்னிலை • (muṉṉilai)

person or thing that stands in front
lead, leading position
(grammar) second person, the person who is addressed
Coordinate terms: தன்மை (taṉmai), படர்க்கை (paṭarkkai)
presence
அது அவர் முன்னிலையில் நடந்தது.
atu avar muṉṉilaiyil naṭantatu.
It happened in his presence.
that which is essential
(dated) cause
Synonym: காரணம் (kāraṇam)
place of manifestation

ai-stem declension of முன்னிலை (muṉṉilai) (singular only)
	singular	plural
nominative	muṉṉilai	-
vocative	முன்னிலையே muṉṉilaiyē	-
accusative	முன்னிலையை muṉṉilaiyai	-
dative	முன்னிலைக்கு muṉṉilaikku	-
benefactive	முன்னிலைக்காக muṉṉilaikkāka	-
genitive 1	முன்னிலையுடைய muṉṉilaiyuṭaiya	-
genitive 2	முன்னிலையின் muṉṉilaiyiṉ	-
locative 1	முன்னிலையில் muṉṉilaiyil	-
locative 2	முன்னிலையிடம் muṉṉilaiyiṭam	-
sociative 1	முன்னிலையோடு muṉṉilaiyōṭu	-
sociative 2	முன்னிலையுடன் muṉṉilaiyuṭaṉ	-
instrumental	முன்னிலையால் muṉṉilaiyāl	-
ablative	முன்னிலையிலிருந்து muṉṉilaiyiliruntu	-

University of Madras (1924–1936) “முன்னிலை”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press
S. Ramakrishnan (1992) “முன்னிலை”, in தற்காலத் தமிழ் அகராதி [Dictionary of Contemporary Tamil] (in Tamil), Madras: Cre-A Publishers, page [1]