மைந்தன்
Tamil
Etymology
From மைந்து (maintu, “child”), cognate with Malayalam മൈന്തൻ (maintaṉ, “son”).
Pronunciation
- IPA(key): /main̪d̪an/
Audio: (file)
Noun
மைந்தன் • (maintaṉ)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | maintaṉ |
மைந்தர்கள் maintarkaḷ |
| vocative | மைந்தனே maintaṉē |
மைந்தர்களே maintarkaḷē |
| accusative | மைந்தனை maintaṉai |
மைந்தர்களை maintarkaḷai |
| dative | மைந்தனுக்கு maintaṉukku |
மைந்தர்களுக்கு maintarkaḷukku |
| benefactive | மைந்தனுக்காக maintaṉukkāka |
மைந்தர்களுக்காக maintarkaḷukkāka |
| genitive 1 | மைந்தனுடைய maintaṉuṭaiya |
மைந்தர்களுடைய maintarkaḷuṭaiya |
| genitive 2 | மைந்தனின் maintaṉiṉ |
மைந்தர்களின் maintarkaḷiṉ |
| locative 1 | மைந்தனில் maintaṉil |
மைந்தர்களில் maintarkaḷil |
| locative 2 | மைந்தனிடம் maintaṉiṭam |
மைந்தர்களிடம் maintarkaḷiṭam |
| sociative 1 | மைந்தனோடு maintaṉōṭu |
மைந்தர்களோடு maintarkaḷōṭu |
| sociative 2 | மைந்தனுடன் maintaṉuṭaṉ |
மைந்தர்களுடன் maintarkaḷuṭaṉ |
| instrumental | மைந்தனால் maintaṉāl |
மைந்தர்களால் maintarkaḷāl |
| ablative | மைந்தனிலிருந்து maintaṉiliruntu |
மைந்தர்களிலிருந்து maintarkaḷiliruntu |
References
- University of Madras (1924–1936) “மைந்தன்”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press