ரம்மியம்
Tamil
Etymology
Borrowed from Sanskrit रम्य (ramya).
Pronunciation
- IPA(key): /ɾamːijam/
Adjective
ரம்மியம் • (rammiyam)
Noun
ரம்மியம் • (rammiyam)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | rammiyam |
- |
| vocative | ரம்மியமே rammiyamē |
- |
| accusative | ரம்மியத்தை rammiyattai |
- |
| dative | ரம்மியத்துக்கு rammiyattukku |
- |
| benefactive | ரம்மியத்துக்காக rammiyattukkāka |
- |
| genitive 1 | ரம்மியத்துடைய rammiyattuṭaiya |
- |
| genitive 2 | ரம்மியத்தின் rammiyattiṉ |
- |
| locative 1 | ரம்மியத்தில் rammiyattil |
- |
| locative 2 | ரம்மியத்திடம் rammiyattiṭam |
- |
| sociative 1 | ரம்மியத்தோடு rammiyattōṭu |
- |
| sociative 2 | ரம்மியத்துடன் rammiyattuṭaṉ |
- |
| instrumental | ரம்மியத்தால் rammiyattāl |
- |
| ablative | ரம்மியத்திலிருந்து rammiyattiliruntu |
- |
References
- University of Madras (1924–1936) “ரம்மியம்”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press