வக்கணை
Tamil
Etymology
Borrowed from Prakrit 𑀯𑀓𑁆𑀔𑀸𑀡 (vakkhāṇa). Cognate to Kannada ವಕ್ಕಣೆ (vakkaṇe).
Pronunciation
- IPA(key): /ʋakːaɳai/
Noun
வக்கணை • (vakkaṇai)
- formal portion of a letter or other document; honorific superscription in a letter
- words of courtesy
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | vakkaṇai |
வக்கணைகள் vakkaṇaikaḷ |
| vocative | வக்கணையே vakkaṇaiyē |
வக்கணைகளே vakkaṇaikaḷē |
| accusative | வக்கணையை vakkaṇaiyai |
வக்கணைகளை vakkaṇaikaḷai |
| dative | வக்கணைக்கு vakkaṇaikku |
வக்கணைகளுக்கு vakkaṇaikaḷukku |
| benefactive | வக்கணைக்காக vakkaṇaikkāka |
வக்கணைகளுக்காக vakkaṇaikaḷukkāka |
| genitive 1 | வக்கணையுடைய vakkaṇaiyuṭaiya |
வக்கணைகளுடைய vakkaṇaikaḷuṭaiya |
| genitive 2 | வக்கணையின் vakkaṇaiyiṉ |
வக்கணைகளின் vakkaṇaikaḷiṉ |
| locative 1 | வக்கணையில் vakkaṇaiyil |
வக்கணைகளில் vakkaṇaikaḷil |
| locative 2 | வக்கணையிடம் vakkaṇaiyiṭam |
வக்கணைகளிடம் vakkaṇaikaḷiṭam |
| sociative 1 | வக்கணையோடு vakkaṇaiyōṭu |
வக்கணைகளோடு vakkaṇaikaḷōṭu |
| sociative 2 | வக்கணையுடன் vakkaṇaiyuṭaṉ |
வக்கணைகளுடன் vakkaṇaikaḷuṭaṉ |
| instrumental | வக்கணையால் vakkaṇaiyāl |
வக்கணைகளால் vakkaṇaikaḷāl |
| ablative | வக்கணையிலிருந்து vakkaṇaiyiliruntu |
வக்கணைகளிலிருந்து vakkaṇaikaḷiliruntu |