வன்சொல்

Tamil

Etymology

From வன் (vaṉ) +‎ சொல் (col).

Pronunciation

IPA^(key): /ʋant͡ɕol/, [ʋansol]

Noun

வன்சொல் • (vaṉcol) (Formal Tamil)

rude speech, harsh word
Synonyms: கடுஞ்சொல் (kaṭuñcol), வன்மொழி (vaṉmoḻi)

Antonym: இன்சொல் (iṉcol)
barbarous tongue

Declension

l-stem declension of வன்சொல் (vaṉcol)
	singular	plural
nominative	vaṉcol	வன்சொற்கள் vaṉcoṟkaḷ
vocative	வன்சொல்லே vaṉcollē	வன்சொற்களே vaṉcoṟkaḷē
accusative	வன்சொல்லை vaṉcollai	வன்சொற்களை vaṉcoṟkaḷai
dative	வன்சொல்லுக்கு vaṉcollukku	வன்சொற்களுக்கு vaṉcoṟkaḷukku
benefactive	வன்சொல்லுக்காக vaṉcollukkāka	வன்சொற்களுக்காக vaṉcoṟkaḷukkāka
genitive 1	வன்சொல்லுடைய vaṉcolluṭaiya	வன்சொற்களுடைய vaṉcoṟkaḷuṭaiya
genitive 2	வன்சொல்லின் vaṉcolliṉ	வன்சொற்களின் vaṉcoṟkaḷiṉ
locative 1	வன்சொல்லில் vaṉcollil	வன்சொற்களில் vaṉcoṟkaḷil
locative 2	வன்சொல்லிடம் vaṉcolliṭam	வன்சொற்களிடம் vaṉcoṟkaḷiṭam
sociative 1	வன்சொல்லோடு vaṉcollōṭu	வன்சொற்களோடு vaṉcoṟkaḷōṭu
sociative 2	வன்சொல்லுடன் vaṉcolluṭaṉ	வன்சொற்களுடன் vaṉcoṟkaḷuṭaṉ
instrumental	வன்சொல்லால் vaṉcollāl	வன்சொற்களால் vaṉcoṟkaḷāl
ablative	வன்சொல்லிலிருந்து vaṉcolliliruntu	வன்சொற்களிலிருந்து vaṉcoṟkaḷiliruntu

References

University of Madras (1924–1936) “வன்சொல்”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press