வறுமை

Tamil

Etymology

From வறு (vaṟu, “to fry, scorch”) +‎ -மை (-mai, “-ness”).

Pronunciation

  • IPA(key): /ʋɐrʊmɐɪ̯/

Noun

வறுமை • (vaṟumai) (uncountable)

  1. poverty
    Synonyms: ஏழ்மை (ēḻmai), தரித்திரம் (tarittiram)
  2. difficulty, trouble
    Synonym: துன்பம் (tuṉpam)
  3. vacuity, emptiness
    Synonym: வெறுமை (veṟumai)

Declension

ai-stem declension of வறுமை (vaṟumai) (singular only)
singular plural
nominative
vaṟumai 		-
vocative வறுமையே
vaṟumaiyē 		-
accusative வறுமையை
vaṟumaiyai 		-
dative வறுமைக்கு
vaṟumaikku 		-
benefactive வறுமைக்காக
vaṟumaikkāka 		-
genitive 1 வறுமையுடைய
vaṟumaiyuṭaiya 		-
genitive 2 வறுமையின்
vaṟumaiyiṉ 		-
locative 1 வறுமையில்
vaṟumaiyil 		-
locative 2 வறுமையிடம்
vaṟumaiyiṭam 		-
sociative 1 வறுமையோடு
vaṟumaiyōṭu 		-
sociative 2 வறுமையுடன்
vaṟumaiyuṭaṉ 		-
instrumental வறுமையால்
vaṟumaiyāl 		-
ablative வறுமையிலிருந்து
vaṟumaiyiliruntu 		-
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.