வளையல்
Tamil
Etymology
From வளை (vaḷai, “to bend, curve”). Cognate with Malayalam വള (vaḷa), Kannada ಬಳೆ (baḷe).
Pronunciation
- IPA(key): /ʋaɭaijal/
Noun
வளையல் • (vaḷaiyal) (plural வளையல்கள்)
Noun
வளையல் • (vaḷaiyal)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | vaḷaiyal |
வளையல்கள் vaḷaiyalkaḷ |
| vocative | வளையலே vaḷaiyalē |
வளையல்களே vaḷaiyalkaḷē |
| accusative | வளையலை vaḷaiyalai |
வளையல்களை vaḷaiyalkaḷai |
| dative | வளையலுக்கு vaḷaiyalukku |
வளையல்களுக்கு vaḷaiyalkaḷukku |
| benefactive | வளையலுக்காக vaḷaiyalukkāka |
வளையல்களுக்காக vaḷaiyalkaḷukkāka |
| genitive 1 | வளையலுடைய vaḷaiyaluṭaiya |
வளையல்களுடைய vaḷaiyalkaḷuṭaiya |
| genitive 2 | வளையலின் vaḷaiyaliṉ |
வளையல்களின் vaḷaiyalkaḷiṉ |
| locative 1 | வளையலில் vaḷaiyalil |
வளையல்களில் vaḷaiyalkaḷil |
| locative 2 | வளையலிடம் vaḷaiyaliṭam |
வளையல்களிடம் vaḷaiyalkaḷiṭam |
| sociative 1 | வளையலோடு vaḷaiyalōṭu |
வளையல்களோடு vaḷaiyalkaḷōṭu |
| sociative 2 | வளையலுடன் vaḷaiyaluṭaṉ |
வளையல்களுடன் vaḷaiyalkaḷuṭaṉ |
| instrumental | வளையலால் vaḷaiyalāl |
வளையல்களால் vaḷaiyalkaḷāl |
| ablative | வளையலிலிருந்து vaḷaiyaliliruntu |
வளையல்களிலிருந்து vaḷaiyalkaḷiliruntu |
References
- University of Madras (1924–1936) “வளையல்”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press