விறைப்பு

Tamil

Alternative forms

Etymology

விறை (viṟai) +‎ -ப்பு (-ppu).

Pronunciation

  • IPA(key): /ʋiraipːɯ/

Noun

விறைப்பு • (viṟaippu)

  1. numbness; stiffness, uprightness
  2. (figuratively) coldness; frigidity; stiffness
    அவர் மிகவும் விறைப்பானவர்.
    avar mikavum viṟaippāṉavar.
    They are a very stiff person.
    விறைப்பாகச் சென்ற அவன் மண்ணைக் கவ்வினான்.
    viṟaippākac ceṉṟa avaṉ maṇṇaik kavviṉāṉ.
    He bit the dust after striding forth rigidly.
  3. (Formal Tamil, physiology) erection
  4. shivering
    Synonym: நடுக்கம் (naṭukkam)
  5. bewilderment
    Synonym: பிரமிப்பு (piramippu)

Declension

u-stem declension of விறைப்பு (viṟaippu) (singular only)
singular plural
nominative
viṟaippu 		-
vocative விறைப்பே
viṟaippē 		-
accusative விறைப்பை
viṟaippai 		-
dative விறைப்புக்கு
viṟaippukku 		-
benefactive விறைப்புக்காக
viṟaippukkāka 		-
genitive 1 விறைப்புடைய
viṟaippuṭaiya 		-
genitive 2 விறைப்பின்
viṟaippiṉ 		-
locative 1 விறைப்பில்
viṟaippil 		-
locative 2 விறைப்பிடம்
viṟaippiṭam 		-
sociative 1 விறைப்போடு
viṟaippōṭu 		-
sociative 2 விறைப்புடன்
viṟaippuṭaṉ 		-
instrumental விறைப்பால்
viṟaippāl 		-
ablative விறைப்பிலிருந்து
viṟaippiliruntu 		-
Adjective forms of விறைப்பு
விறைப்பான (viṟaippāṉa)
விறைப்பாக (viṟaippāka)*
* forms that may be used adverbially.

References

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.