ก้าน
Thai
Etymology
From Proto-Tai *kaːnꟲ (“stem”),[1] from Middle Chinese 幹 (MC kanH, “body, trunk”).
Cognate with Lao ກ້ານ (kān), Tai Nüa ᥐᥣᥢᥲ (kàan), Shan ၵၢၼ်ႈ (kāan), Tày cản, Zhuang ganj in ganjfaex (“tree trunk”).
Pronunciation
| Orthographic/Phonemic | ก้าน k ˆ ā n | |
|---|---|---|
| Romanization | Paiboon | gâan |
| Royal Institute | kan | |
| (standard) IPA(key) | /kaːn˥˩/(R) | |
Noun
ก้าน • (gâan)