คลอง

Borrowed from Angkorian Old Khmer *គ្លង៑ (*gloṅ), *ឃ្លង៑ (*ghloṅ, “passage, way; waterway”). Cognate with Northern Thai ᨣᩖᩬᨦ, ᨣᩬᨦ, Isan คลอง, คอง, Lao ຄອງ (khǭng), Lü ᦅᦸᧂ (koang). Also extended as Thai ครรลอง.

Schuessler (2007) relates this word to Proto-Sino-Tibetan *kl(j)u(ŋ/k) (“river; valley”), whence 江 (OC *kroːŋ, “river”), 谷 (OC *kloːɡ, “valley”), Tibetan ཀླུང (klung, “river”), Burmese ချောင်း (hkyaung:, “stream”). STEDT notes that this does not account for the *-n coda.

คลอง • (klɔɔng) (classifier สาย or เส้น)

1. watercourse, either natural or artificial.
2. (anatomy) canal.
   • 2023, “ศูนย์ทันตกรรม”, in medparkhospital.com‎^[1]:

     รักษารากฟันอักเสบ

     rák-sǎa klɔɔng râak-fan àk-sèep

     to treat a root canal infection

3. (archaic) way; manner.
   • 1855, “แผ่นดินสมเด็จพระสรรเพชญ์ที่ ๑ (พระมหาธรรมราชา)”, in พระราชพงษาวดาร ฉบับพระราชหัดถเลขา, volume 1, กรุงเทพฯ: หอพระสมุดวชิรญาณ, published 1912, page 112:

     โดยสุจริตมิตรภาพ

     dooi klɔɔng sùt-jà-rìt mít-dtrà-pâap

     by way of sincere amity

• → English: khlong