ทุเรศ

From ทุร (“difficult, hard; bad, low, wicked; etc”) +‎ อีศ (ìit, “a modifying suffix”).

ทุเรศ • (tú-rêet) (abstract noun ความทุเรศ)

1. (archaic, of a road, way, path, etc) difficult; distant.
   • คำฉันท์ดุษฎีสังเวยกล่อมช้างของเก่าครั้งกรุงเก่า

     ต้องทนทุราคม ดลเขตรคิรีไกล

     dtɔ̂ng ton tú-raa-kom tú-rêet · dà-lá kèet kí-rii glai

     We need to endure the long, difficult path till reaching the far-off mountainous region.

2. (mild vulgar) disagreeable; disgusting; offensive; unpleasant.
   • กำสรวลสมุทร:

     รฦกแม่มาธูร กูเออย

     rá-lʉ́k mɛ̂ɛ maa-tuun · tú-rêet · guu əəi

     Thinking of my sweetheart made me feel bad, alas!

ทุเรศ • (tú-rêet)

1. (mild vulgar) used to express disagreement or disgust.