ท้าทาย

From ท้า (táa, “to challenge”) +‎ ทาย (taai, “to question”).

ท้าทาย • (táa-taai) (abstract noun การท้าทาย or ความท้าทาย)

1. to challenge: to summon to a contest of skill, strength, etc; to call into question; to defy.

   วัยรุ่นวิวาทหลังกัน

   wai-rûn wí-wâat lǎng táa-taai gan

   Teens quarreled after challenging each other.

   ความสามารถ

   táa-taai kwaam-sǎa-mâat

   to challenge (someone's) ability

   กฎหมาย

   táa-taai gòt-mǎai

   to challenge the law (by violating it, refusing to comply with it, etc)