ปากเก่ง
Thai
Etymology
From ปาก (bpàak, “mouth”) + เก่ง (gèng, “excellent; smart”).
Pronunciation
| Orthographic | ปากเก่ง p ā k e k ˋ ŋ | |
|---|---|---|
| Phonemic {Unorthographical; Short} | ปาก-เก็่ง p ā k – e k ˘ ˋ ŋ | |
| Romanization | Paiboon | bpàak-gèng |
| Royal Institute | pak-keng | |
| (standard) IPA(key) | /paːk̚˨˩.keŋ˨˩/(R) | |
Adjective
ปากเก่ง • (bpàak-gèng) (abstract noun ความปากเก่ง)
See also
- ปากจัด
- ปากดี (bpàak-dii)