ปาก
Thai
Pronunciation
| Orthographic/Phonemic | ปาก p ā k | |
|---|---|---|
| Romanization | Paiboon | bpàak |
| Royal Institute | pak | |
| (standard) IPA(key) | /paːk̚˨˩/(R) | |
Etymology 1
From Proto-Tai *paːkᴰ (“mouth”).[1]
In Southwestern Tai, cognate with Northern Thai ᨸᩣ᩠ᨠ, Lao ປາກ (pāk), Shan ပၢၵ်ႇ (pàak), Lü ᦔᦱᧅ (ṗaak), Tai Dam ꪜꪱꪀ, Ahom 𑜆𑜀𑜫 (pak), Tai Nüa ᥙᥣᥐᥱ (pǎak).
In Central Tai, cognate with Nong Zhuang baeg.
In Northern Tai, cognate with Zhuang bak, Saek ป̄าก.
Compare Southern Kam bags (“mouth”), Proto-Be *ɓaːkᴰ¹ (“mouth”) (whence ɓak⁷ in modern lects).
Compare also Proto-Malayo-Polynesian *baqbaq (whence Cebuano baba, Eastern Cham ꨚꨝꩍ (pabah), Hawaiian waha).
Noun
ปาก • (bpàak)
- (anatomy) mouth; lip; oral cavity.
- 1918, พิทยาลงกรณ์, พระราชวรวงศ์เธอ กรมหมื่น, “ลักษณะเวตาล”, in นิทานเวตาล, พระนคร: โรงพิมพ์ไท, page 2:
- 1934, จรูญชวนะพัฒน์ (ทองสุก อินทรรัสมี), พระ, and, วิศาลดรุณกร (อั้น สาริกบุตร), หลวง, วิธีทำศพ, พระนคร: โรงพิมพ์หว่าเชียง, page 6:
- mouth; opening; entrance.
- 1292, แผนกตรวจรักษาของโบราณ, “หลักที่ ๑ (จารึกพ่อขุนรามคำแหง)”, in ประชุมจารึกสยาม ภาคที่ ๑, พระนคร: โรงพิมพ์พระจันทร์, published 1934, page 9:
- 1860, สำนักทำเนียบนายกรัฐมนตรี, “องค์สมเด็จพระหริรักษ์ถวายเครื่องมงคลราชบรรณาการ”, in ไทยสถาปนากษัตริย์เขมร, พระนคร: ธนะการพิมพ์, published 1962, page 42:
- (as of a river) mouth; estuary.
- 1914, “พงษาวดารเมืองถลาง”, in ประชุมพงษาวดาร ภาคที่ ๒, พระนคร: โรงพิมพ์ไทย, page 68:
- 1920, “พระราชพิธีจักรพรรดิราชาธิราช”, in ลัทธิธรรมเนียมต่าง ๆ ภาคที่ ๘, พระนคร: โรงพิมพ์โสภณพิพรรฒธนากร, page 6:
- speech; utterance; voice.
Verb
ปาก • (bpàak)
Classifier
ปาก • (bpàak)
- Classifier for nets, as fishing nets.
- (law) Classifier for witnesses.
Derived terms
- กระดากปาก
- กลั้วปาก
- กินอยู่กับปาก อยากอยู่กับท้อง
- ขาดปาก
- ข้าวเกรียบปากหม้อ
- ขี้ปาก
- ขึ้นปาก
- ขุดด้วยปากถากด้วยตา
- คล่องปาก
- คันปาก
- ค่าปากเรือ
- เคยปาก
- เงยหน้าอ้าปาก
- เงินปากผี
- ชินปาก
- ตกปาก
- ต่อปาก
- ตามใจปากลำบากท้อง (dtaam-jai-bpàak-lam-bàak-tɔ́ɔng)
- ติดปาก
- เต็มปาก
- ถั่วปากอ้า (tùua-bpàak-âa)
- ถูกปาก (tùuk-bpàak)
- น้ำท่วมปาก
- บ้วนปาก
- บายศรีปากชาม
- ปริปาก
- ปลาหมอตายเพราะปาก (bplaa-mɔ̌ɔ-dtaai-prɔ́-bpàak)
- ปอกกล้วยเข้าปาก (bpɔ̀ɔk-glûai-kâo-bpàak)
- ปากกบ
- ปากกระโถน
- ปากกระทุงเหว
- ปากกล้า
- ปากกัดตีนถีบ
- ปากกา (bpàak-gaa)
- ปากเก่ง (bpàak-gèng)
- ปากขม
- ปากขอ
- ปากแข็ง
- ปากคม
- ปากคอ
- ปากคัน
- ปากคำ (bpàak-kam)
- ปากจัด
- ปากจั่น
- ปากจิ้งจก
- ปากฉลาม
- ปากช้าง
- ปากดี (bpàak-dii)
- ปากต่อปาก
- ปากตะไกร
- ปากตะขาบ
- ปากตาย
- ปากตำแย
- ปากแตก
- ปากแตร
- ปากท้อง (bpàak-tɔ́ɔng)
- ปากนกกระจอก
- ปากน้ำ (bpàak-náam)
- ปากบอน
- ปากเบา
- ปากปราศรัยใจเชือดคอ
- ปากปลาร้า (bpàak-bplaa-ráa)
- ปากปีจอ
- ปากเป็นเอกเลขเป็นโท
- ปากเปราะ
- ปากเปล่า
- ปากเปียกปากแฉะ
- ปากโป้ง
- ปากไปล่
- ปากพล่อย (bpàak-plɔ̂i)
- ปากมอม
- ปากมาก
- ปากไม่ตรงกับใจ
- ปากไม่มีหูรูด
- ปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม
- ปากรั่ว
- ปากร้าย
- ปากเรือ
- ปากลำโพง
- ปากว่าตาขยิบ (bpàak-wâa-dtaa-kà-yìp)
- ปากว่ามือถึง
- ปากสว่าง (bpàak-sà-wàang)
- ปากเสีย
- ปากเสียง
- ปากหนัก
- ปากหมา (bpàak-mǎa)
- ปากหวาน (bpàak-wǎan)
- ปากหอยปากปู (bpàak-hɔ̌i-bpàak-bpuu)
- ปากเหยี่ยวปากกา
- ปากอย่างใจอย่าง
- ปิดปาก
- ฝีปาก (fǐi-bpàak)
- ภาษาปาก (paa-sǎa-bpàak)
- รับปาก
- โรคมือเท้าปาก
- ลมปาก
- เลี้ยงปากเลี้ยงท้อง
- หุบปาก (hùp-bpàak)
- ออกปาก
Etymology 2
From Middle Chinese 百 (MC paek).
In Southwestern Tai, cognate with Lao ປາກ (pāk), Lü ᦔᦱᧅ (ṗaak), Shan ပၢၵ်ႇ (pàak).
In Northern Tai, cognate with Zhuang bak.
Numeral
ปาก • (bpàak)
- (archaic) hundred.
Derived terms
- หัวปาก