พระเจ้า

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

พระเจ้า • (transliteration needed)

1. alternative spelling of ᨻᩕᨧᩮᩢ᩶ᩣ
   • 2017, Wycliffe Bible Translators, พระคริสตธรรมคัมภีร์ [New Testament], →ISBN, Matthew ii.13, page 6:

     เมื่อหมู่โหราจ๋ารย์ปิ๊กไปแล้ว ทูตสวรรค์ของพระเจ้าองค์นึ่งมาเข้าฝันโยเซฟบอกว่า “ลุกขึ้น ปาสองแม่ลูกหนีไปอยู่ตี้ประเทศอียิปต์ เถิงแล้วหื้ออยู่ตี้หั้น จ๋นกว่าเฮาจะบอกหื้อปิ๊กมาแหมใหม่ ย้อนว่ากษัตริย์เฮโรดก่ำลังจะส่งคนมาตวยฆ่าลูก”

     mʉ̂ʉa mùu hǒo-raa-cǎan pík pai lɛ́ɛo, thûut-sàwǎn khɔ̌ɔŋ phrácâaw oŋ nʉ̂ŋ maa khâo fǎn yoosèef bɔ̀ɔk wâa “lúk khʉ̂n paa sɔ̌ɔŋ mɛ̂ɛ lûuk nǐi pai yùu tîi pràthêet iiyíp thəəŋ lɛ́ɛo hʉ̂ʉ yùu tîi hân cǒn kwàa hao cà bɔ̀ɔk hʉ̂ʉ pík maa hɛ̌ɛm mài, yɔ́ɔn wâa kàsàt hee-rôot kàmlaŋ cà sòŋ khon maa tuuai khâa lûuk.

     When the group of astrologers had evasively gone, an angel of the Lord appeared to Joseph in a dream, saying, “Get up and take both the young child and his mother, and flee and go and stay in the land of Egypt, and having reached it, do stay there until we then tell you to come back again, for King Herod will be sending men to kill the child.”

From พระ (prá, an honorific for gods, priests, royal persons, etc, literally “divine; excellent; holy; sacred; etc”) +‎ เจ้า (jâao, “chief; lord; master; etc”).

พระเจ้า • (prá-jâao)

1. buddha:
   1. (classifier พระองค์, องค์, or, archaically, ตน) person who has achieved a state of perfect enlightenment.
   2. (classifier พระองค์ or องค์) representation, as image, statue, etc, of a buddha.
2. (classifier พระองค์ or องค์) high god.
3. (classifier พระองค์, องค์, or, archaically, ตน) priest.
4. (classifier พระองค์, องค์, or, archaically, ตน) male monarch: king, emperor, etc.
5. used as a title for or term of address to a high god, priest, male monarch, or high-ranking royal person.

   หลุยส์ที่ ๑๔

   prá-jâao lǔi tîi · sìp sìi

   King Louis XIV

   เสือ

   prá-jâao sʉ̌ʉa

   King Tiger (an Ayutthayan king)

   เกียเข่ง

   prá-jâao giia-kèng

   Emperor Jiaqing

   กรุงเวียดนาม

   prá-jâao grung wîiat-naam

   emperor [of] the Vietnamese empire

   เชียงใหม่

   prá-jâao chiiang-mài

   king [of] Chiang Mai

   ป้า

   prá-jâao bpâa

   princess aunt; queen aunt; etc
   (literally) phrachao aunt

   ย่า

   prá-jâao yâa

   princess grandmother; queen grandmother; etc
   (literally) phrachao paternal grandmother

6. (of a royal person) (classifier องค์) head; headhair.

พระเจ้า • (prá-jâao)

1. (perhaps influenced by English "God") an exclamation of alarm, surprise, disbelief, pleasure, etc.