ลาออก

From ลา (laa, “to bid farewell; to say goodbye”) +‎ ออก (ɔ̀ɔk, “to come out; to quit”).

ลาออก • (laa-ɔ̀ɔk) (abstract noun การลาออก)

1. to resign (from a post, role, etc).
   • 2000 May 18, “พระราชบัญญัติระเบียบข้าราชการฝ่ายตุลาการศาลยุติธรรม พ.ศ. ๒๕๔๓”, in ห้องสมุดกฎหมาย‎^[1], Bangkok: สำนักงานคณะกรรมการตุลาการ, published 2019-01-15, retrieved 5 June 2019:

     ข้าราชการตุลาการผู้ใดถูกสั่งให้ออกตามมาตรานี้ให้มีสิทธิได้รับบำเหน็จบำนาญเสมือนว่าผู้นั้นจากราชการ

     kâa-râat-chá-gaan-dtù-laa-gaan pûu dai tùuk sàng hâi ɔ̀ɔk dtaam mâat-dtraa níi hâi mii sìt-tí dâai-ráp bam-nèt-bam-naan sà-mʉ̌ʉan wâa pûu nán laa-ɔ̀ɔk jàak râat-chá-gaan

     Any judicial officer who has been ordered to vacate [office] in accordance with this Section shall have the right to receive pension as if he has resigned from official service.