ἀΐσσω

Ancient Greek

Alternative forms

  • ᾄσσω (āíssō)
  • ᾄττω (āíttō), ἄττω (áttō) — Attic

Etymology

Uncertain. Perhaps cognate with Sanskrit वेविज (vevija, “quick”), यात् (yāt, “moving”), वेविज्यते (vevijyate, “to flee from”), though Beekes calls this "formally impossible" because of the long -ī-. Possibly instead related to αἰόλος (aiólos, “swift, nimble, quick”).

Pronunciation

 

Verb

ᾱ̓ΐσσω • (āḯssō)

  1. (intransitive) to move quickly, dart, shoot
  2. (intransitive) to be eager for with the prepositions εἰς (eis), ἐπί (epí), or πρός (prós) governing the accusative

Inflection

   Present: ᾱ̓ΐσσω, ᾱ̓ΐσσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ᾱ̓ΐσσω ᾱ̓ΐσσεις ᾱ̓ΐσσει ᾱ̓ΐσσετον ᾱ̓ΐσσετον ᾱ̓ΐσσομεν ᾱ̓ΐσσετε ᾱ̓ΐσσουσῐ(ν)
subjunctive ᾱ̓ΐσσω ᾱ̓ΐσσῃς ᾱ̓ΐσσῃ ᾱ̓ΐσσητον ᾱ̓ΐσσητον ᾱ̓ΐσσωμεν ᾱ̓ΐσσητε ᾱ̓ΐσσωσῐ(ν)
optative ᾱ̓ΐσσοιμῐ ᾱ̓ΐσσοις ᾱ̓ΐσσοι ᾱ̓ΐσσοιτον ᾱ̓ϊσσοίτην ᾱ̓ΐσσοιμεν ᾱ̓ΐσσοιτε ᾱ̓ΐσσοιεν
imperative   ᾱ̓́ϊσσε ᾱ̓ϊσσέτω ᾱ̓ΐσσετον ᾱ̓ϊσσέτων   ᾱ̓ΐσσετε ᾱ̓ϊσσόντων
middle/
passive 		indicative ᾱ̓ΐσσομαι ᾱ̓ΐσσῃ / ᾱ̓ΐσσει ᾱ̓ΐσσεται ᾱ̓ΐσσεσθον ᾱ̓ΐσσεσθον ᾱ̓ϊσσόμεθᾰ ᾱ̓ΐσσεσθε ᾱ̓ΐσσονται
subjunctive ᾱ̓ΐσσωμαι ᾱ̓ΐσσῃ ᾱ̓ΐσσηται ᾱ̓ΐσσησθον ᾱ̓ΐσσησθον ᾱ̓ϊσσώμεθᾰ ᾱ̓ΐσσησθε ᾱ̓ΐσσωνται
optative ᾱ̓ϊσσοίμην ᾱ̓ΐσσοιο ᾱ̓ΐσσοιτο ᾱ̓ΐσσοισθον ᾱ̓ϊσσοίσθην ᾱ̓ϊσσοίμεθᾰ ᾱ̓ΐσσοισθε ᾱ̓ΐσσοιντο
imperative   ᾱ̓ΐσσου ᾱ̓ϊσσέσθω ᾱ̓ΐσσεσθον ᾱ̓ϊσσέσθων   ᾱ̓ΐσσεσθε ᾱ̓ϊσσέσθων
active middle/passive
infinitive ᾱ̓ΐσσειν ᾱ̓ΐσσεσθαι
participle m ᾱ̓ΐσσων ᾱ̓ϊσσόμενος
f ᾱ̓ΐσσουσᾰ ᾱ̓ϊσσομένη
n ᾱ̓ῗσσον ᾱ̓ϊσσόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἤϊσσον, ἠϊσσόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἤϊσσον ἤϊσσες ἤϊσσε(ν) ἠΐσσετον ἠϊσσέτην ἠΐσσομεν ἠΐσσετε ἤϊσσον
middle/
passive 		indicative ἠϊσσόμην ἠΐσσου ἠΐσσετο ἠΐσσεσθον ἠϊσσέσθην ἠϊσσόμεθᾰ ἠΐσσεσθε ἠΐσσοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ᾱ̓ΐσσεσκον, ᾱ̓ϊσσεσκόμην (Ionic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ᾱ̓ΐσσεσκον ᾱ̓ΐσσεσκες ᾱ̓ΐσσεσκε(ν) ᾱ̓ϊσσέσκετον ᾱ̓ϊσσεσκέτην ᾱ̓ϊσσέσκομεν ᾱ̓ϊσσέσκετε ᾱ̓ΐσσεσκον
middle/
passive 		indicative ᾱ̓ϊσσεσκόμην ᾱ̓ϊσσέσκου ᾱ̓ϊσσέσκετο ᾱ̓ϊσσέσκεσθον ᾱ̓ϊσσεσκέσθην ᾱ̓ϊσσεσκόμεθᾰ ᾱ̓ϊσσέσκεσθε ᾱ̓ϊσσέσκοντο
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ᾖσσον, ᾐσσόμην (Attic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ᾖσσον ᾖσσες ᾖσσε(ν) ᾔσσετον ᾐσσέτην ᾔσσομεν ᾔσσετε ᾖσσον
middle/
passive 		indicative ᾐσσόμην ᾔσσου ᾔσσετο ᾔσσεσθον ᾐσσέσθην ᾐσσόμεθᾰ ᾔσσεσθε ᾔσσοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ᾱ̓ΐξω
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ᾱ̓ΐξω ᾱ̓ΐξεις ᾱ̓ΐξει ᾱ̓ΐξετον ᾱ̓ΐξετον ᾱ̓ΐξομεν ᾱ̓ΐξετε ᾱ̓ΐξουσῐ(ν)
optative ᾱ̓ΐξοιμῐ ᾱ̓ΐξοις ᾱ̓ΐξοι ᾱ̓ΐξοιτον ᾱ̓ϊξοίτην ᾱ̓ΐξοιμεν ᾱ̓ΐξοιτε ᾱ̓ΐξοιεν
active
infinitive ᾱ̓ΐξειν
participle m ᾱ̓ΐξων
f ᾱ̓ΐξουσᾰ
n ᾱ̓ῗξον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ᾄξω
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ᾄξω ᾄξεις ᾄξει ᾄξετον ᾄξετον ᾄξομεν ᾄξετε ᾄξουσῐ(ν)
optative ᾄξοιμῐ ᾄξοις ᾄξοι ᾄξοιτον ᾀξοίτην ᾄξοιμεν ᾄξοιτε ᾄξοιεν
active
infinitive ᾄξειν
participle m ᾄξων
f ᾄξουσᾰ
n ᾆξον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἤϊξᾰ, ἠϊξᾰ́μην, ἠΐχθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἤϊξᾰ ἤϊξᾰς ἤϊξε(ν) ἠΐξᾰτον ἠϊξᾰ́την ἠΐξᾰμεν ἠΐξᾰτε ἤϊξᾰν
subjunctive ᾱ̓ΐξω ᾱ̓ΐξῃς ᾱ̓ΐξῃ ᾱ̓ΐξητον ᾱ̓ΐξητον ᾱ̓ΐξωμεν ᾱ̓ΐξητε ᾱ̓ΐξωσῐ(ν)
optative ᾱ̓ΐξαιμῐ ᾱ̓ΐξειᾰς / ᾱ̓ΐξαις ᾱ̓ΐξειε(ν) / ᾱ̓ΐξαι ᾱ̓ΐξαιτον ᾱ̓ϊξαίτην ᾱ̓ΐξαιμεν ᾱ̓ΐξαιτε ᾱ̓ΐξειᾰν / ᾱ̓ΐξαιεν
imperative   ᾱ̓́ϊξον ᾱ̓ϊξᾰ́τω ᾱ̓ΐξᾰτον ᾱ̓ϊξᾰ́των   ᾱ̓ΐξᾰτε ᾱ̓ϊξᾰ́ντων
middle indicative ἠϊξᾰ́μην ἠΐξω ἠΐξᾰτο ἠΐξᾰσθον ἠϊξᾰ́σθην ἠϊξᾰ́μεθᾰ ἠΐξᾰσθε ἠΐξᾰντο
subjunctive ᾱ̓ΐξωμαι ᾱ̓ΐξῃ ᾱ̓ΐξηται ᾱ̓ΐξησθον ᾱ̓ΐξησθον ᾱ̓ϊξώμεθᾰ ᾱ̓ΐξησθε ᾱ̓ΐξωνται
optative ᾱ̓ϊξαίμην ᾱ̓ΐξαιο ᾱ̓ΐξαιτο ᾱ̓ΐξαισθον ᾱ̓ϊξαίσθην ᾱ̓ϊξαίμεθᾰ ᾱ̓ΐξαισθε ᾱ̓ΐξαιντο
imperative   ᾱ̓́ϊξαι ᾱ̓ϊξᾰ́σθω ᾱ̓ΐξᾰσθον ᾱ̓ϊξᾰ́σθων   ᾱ̓ΐξᾰσθε ᾱ̓ϊξᾰ́σθων
passive indicative ἠΐχθην ἠΐχθης ἠΐχθη ἠΐχθητον ἠϊχθήτην ἠΐχθημεν ἠΐχθητε ἠΐχθησᾰν
subjunctive ᾱ̓ϊχθῶ ᾱ̓ϊχθῇς ᾱ̓ϊχθῇ ᾱ̓ϊχθῆτον ᾱ̓ϊχθῆτον ᾱ̓ϊχθῶμεν ᾱ̓ϊχθῆτε ᾱ̓ϊχθῶσῐ(ν)
optative ᾱ̓ϊχθείην ᾱ̓ϊχθείης ᾱ̓ϊχθείη ᾱ̓ϊχθεῖτον / ᾱ̓ϊχθείητον ᾱ̓ϊχθείτην / ᾱ̓ϊχθειήτην ᾱ̓ϊχθεῖμεν / ᾱ̓ϊχθείημεν ᾱ̓ϊχθεῖτε / ᾱ̓ϊχθείητε ᾱ̓ϊχθεῖεν / ᾱ̓ϊχθείησᾰν
imperative   ᾱ̓ΐχθητῐ ᾱ̓ϊχθήτω ᾱ̓ΐχθητον ᾱ̓ϊχθήτων   ᾱ̓ΐχθητε ᾱ̓ϊχθέντων
active middle passive
infinitive ᾱ̓ῗξαι ᾱ̓ΐξᾰσθαι ᾱ̓ϊχθῆναι
participle m ᾱ̓ΐξᾱς ᾱ̓ϊξᾰ́μενος ᾱ̓ϊχθείς
f ᾱ̓ΐξᾱσᾰ ᾱ̓ϊξᾰμένη ᾱ̓ϊχθεῖσᾰ
n ᾱ̓ῗξᾰν ᾱ̓ϊξᾰ́μενον ᾱ̓ϊχθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.