ἀέρινος

See also: αέρινος

Ancient Greek

Etymology

From ᾱ̓ήρ (āḗr, “air”) +‎ -ινος (-inos).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /aː.é.ri.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /aˈe.ri.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /aˈe.ri.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /aˈe.ri.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /aˈe.ri.nos/

Adjective

ᾱ̓έρῐνος • (āérĭnos) m (feminine ᾱ̓ερίνη, neuter ᾱ̓έρῐνον); first/second declension

of or pertaining to air, like air, aerial
light blue or gray

Inflection

First and second declension of ᾱ̓έρῐνος; ᾱ̓ερῐ́νη; ᾱ̓έρῐνον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ᾱ̓έρῐνος āérĭnos	ᾱ̓ερῐ́νη āerĭ́nē	ᾱ̓έρῐνον āérĭnon	ᾱ̓ερῐ́νω āerĭ́nō	ᾱ̓ερῐ́νᾱ āerĭ́nā	ᾱ̓ερῐ́νω āerĭ́nō	ᾱ̓έρῐνοι āérĭnoi	ᾱ̓έρῐναι āérĭnai	ᾱ̓έρῐνᾰ āérĭnă
Genitive	ᾱ̓ερῐ́νου āerĭ́nou	ᾱ̓ερῐ́νης āerĭ́nēs	ᾱ̓ερῐ́νου āerĭ́nou	ᾱ̓ερῐ́νοιν āerĭ́noin	ᾱ̓ερῐ́ναιν āerĭ́nain	ᾱ̓ερῐ́νοιν āerĭ́noin	ᾱ̓ερῐ́νων āerĭ́nōn	ᾱ̓ερῐ́νων āerĭ́nōn	ᾱ̓ερῐ́νων āerĭ́nōn
Dative	ᾱ̓ερῐ́νῳ āerĭ́nōi	ᾱ̓ερῐ́νῃ āerĭ́nēi	ᾱ̓ερῐ́νῳ āerĭ́nōi	ᾱ̓ερῐ́νοιν āerĭ́noin	ᾱ̓ερῐ́ναιν āerĭ́nain	ᾱ̓ερῐ́νοιν āerĭ́noin	ᾱ̓ερῐ́νοις āerĭ́nois	ᾱ̓ερῐ́ναις āerĭ́nais	ᾱ̓ερῐ́νοις āerĭ́nois
Accusative	ᾱ̓έρῐνον āérĭnon	ᾱ̓ερῐ́νην āerĭ́nēn	ᾱ̓έρῐνον āérĭnon	ᾱ̓ερῐ́νω āerĭ́nō	ᾱ̓ερῐ́νᾱ āerĭ́nā	ᾱ̓ερῐ́νω āerĭ́nō	ᾱ̓ερῐ́νους āerĭ́nous	ᾱ̓ερῐ́νᾱς āerĭ́nās	ᾱ̓έρῐνᾰ āérĭnă
Vocative	ᾱ̓έρῐνε āérĭne	ᾱ̓ερῐ́νη āerĭ́nē	ᾱ̓έρῐνον āérĭnon	ᾱ̓ερῐ́νω āerĭ́nō	ᾱ̓ερῐ́νᾱ āerĭ́nā	ᾱ̓ερῐ́νω āerĭ́nō	ᾱ̓έρῐνοι āérĭnoi	ᾱ̓έρῐναι āérĭnai	ᾱ̓έρῐνᾰ āérĭnă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ᾱ̓ερῐ́νως āerĭ́nōs			ᾱ̓ερῐνώτερος āerĭnṓteros			ᾱ̓ερῐνώτᾰτος āerĭnṓtătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Ancient Greek

Etymology

Pronunciation

Adjective

Inflection

Further reading