ἀγαθοποιήσων

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.ɡa.tʰo.poi̯.ɛ̌ː.sɔːn/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.ɡa.tʰo.pyˈe̝.son/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /a.ɣa.θo.pyˈi.son/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.ɣa.θo.pyˈi.son/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.ɣa.θo.piˈi.son/

Participle

ᾰ̓γᾰθοποιήσων • (ăgăthopoiḗsōn) m (feminine ᾰ̓γᾰθοποιήσουσᾰ, neuter ᾰ̓γᾰθοποιῆσον); first/third declension

future active participle of ἀγαθοποιέω (agathopoiéō)

Inflection

First and third declension of ᾰ̓γᾰθοποιήσων; ᾰ̓γᾰθοποιήσουσᾰ; ᾰ̓γᾰθοποιῆσον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ᾰ̓γᾰθοποιήσων ăgăthopoiḗsōn	ᾰ̓γᾰθοποιήσουσᾰ ăgăthopoiḗsousă	ᾰ̓γᾰθοποιῆσον ăgăthopoiêson	ᾰ̓γᾰθοποιήσοντε ăgăthopoiḗsonte	ᾰ̓γᾰθοποιησούσᾱ ăgăthopoiēsoúsā	ᾰ̓γᾰθοποιήσοντε ăgăthopoiḗsonte	ᾰ̓γᾰθοποιήσοντες ăgăthopoiḗsontes	ᾰ̓γᾰθοποιήσουσαι ăgăthopoiḗsousai	ᾰ̓γᾰθοποιήσοντᾰ ăgăthopoiḗsontă
Genitive	ᾰ̓γᾰθοποιήσοντος ăgăthopoiḗsontos	ᾰ̓γᾰθοποιησούσης ăgăthopoiēsoúsēs	ᾰ̓γᾰθοποιήσοντος ăgăthopoiḗsontos	ᾰ̓γᾰθοποιησόντοιν ăgăthopoiēsóntoin	ᾰ̓γᾰθοποιησούσαιν ăgăthopoiēsoúsain	ᾰ̓γᾰθοποιησόντοιν ăgăthopoiēsóntoin	ᾰ̓γᾰθοποιησόντων ăgăthopoiēsóntōn	ᾰ̓γᾰθοποιησουσῶν ăgăthopoiēsousôn	ᾰ̓γᾰθοποιησόντων ăgăthopoiēsóntōn
Dative	ᾰ̓γᾰθοποιήσοντῐ ăgăthopoiḗsontĭ	ᾰ̓γᾰθοποιησούσῃ ăgăthopoiēsoúsēi	ᾰ̓γᾰθοποιήσοντῐ ăgăthopoiḗsontĭ	ᾰ̓γᾰθοποιησόντοιν ăgăthopoiēsóntoin	ᾰ̓γᾰθοποιησούσαιν ăgăthopoiēsoúsain	ᾰ̓γᾰθοποιησόντοιν ăgăthopoiēsóntoin	ᾰ̓γᾰθοποιήσουσῐ / ᾰ̓γᾰθοποιήσουσῐν ăgăthopoiḗsousĭ(n)	ᾰ̓γᾰθοποιησούσαις ăgăthopoiēsoúsais	ᾰ̓γᾰθοποιήσουσῐ / ᾰ̓γᾰθοποιήσουσῐν ăgăthopoiḗsousĭ(n)
Accusative	ᾰ̓γᾰθοποιήσοντᾰ ăgăthopoiḗsontă	ᾰ̓γᾰθοποιήσουσᾰν ăgăthopoiḗsousăn	ᾰ̓γᾰθοποιῆσον ăgăthopoiêson	ᾰ̓γᾰθοποιήσοντε ăgăthopoiḗsonte	ᾰ̓γᾰθοποιησούσᾱ ăgăthopoiēsoúsā	ᾰ̓γᾰθοποιήσοντε ăgăthopoiḗsonte	ᾰ̓γᾰθοποιήσοντᾰς ăgăthopoiḗsontăs	ᾰ̓γᾰθοποιησούσᾱς ăgăthopoiēsoúsās	ᾰ̓γᾰθοποιήσοντᾰ ăgăthopoiḗsontă
Vocative	ᾰ̓γᾰθοποιήσων ăgăthopoiḗsōn	ᾰ̓γᾰθοποιήσουσᾰ ăgăthopoiḗsousă	ᾰ̓γᾰθοποιῆσον ăgăthopoiêson	ᾰ̓γᾰθοποιήσοντε ăgăthopoiḗsonte	ᾰ̓γᾰθοποιησούσᾱ ăgăthopoiēsoúsā	ᾰ̓γᾰθοποιήσοντε ăgăthopoiḗsonte	ᾰ̓γᾰθοποιήσοντες ăgăthopoiḗsontes	ᾰ̓γᾰθοποιήσουσαι ăgăthopoiḗsousai	ᾰ̓γᾰθοποιήσοντᾰ ăgăthopoiḗsontă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ᾰ̓γᾰθοποιησόντως ăgăthopoiēsóntōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.