ἀγαθοποιούμενος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.ɡa.tʰo.poi̯.ǔː.me.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.ɡa.tʰo.pyˈu.me.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /a.ɣa.θo.pyˈu.me.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.ɣa.θo.pyˈu.me.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.ɣa.θo.piˈu.me.nos/

Participle

ἀγᾰθοποιούμενος • (agăthopoioúmenos) m (feminine ἀγᾰθοποιουμένη, neuter ἀγᾰθοποιούμενον); first/second declension

present mediopassive participle contracted of ἀγαθοποιέω (agathopoiéō)

Inflection

First and second declension of ἀγαθοποιούμενος; ἀγαθοποιουμένη; ἀγαθοποιούμενον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ἀγαθοποιούμενος agathopoioúmenos	ἀγαθοποιουμένη agathopoiouménē	ἀγαθοποιούμενον agathopoioúmenon	ἀγαθοποιουμένω agathopoiouménō	ἀγαθοποιουμένᾱ agathopoiouménā	ἀγαθοποιουμένω agathopoiouménō	ἀγαθοποιούμενοι agathopoioúmenoi	ἀγαθοποιούμεναι agathopoioúmenai	ἀγαθοποιούμενᾰ agathopoioúmenă
Genitive	ἀγαθοποιουμένου agathopoiouménou	ἀγαθοποιουμένης agathopoiouménēs	ἀγαθοποιουμένου agathopoiouménou	ἀγαθοποιουμένοιν agathopoiouménoin	ἀγαθοποιουμέναιν agathopoiouménain	ἀγαθοποιουμένοιν agathopoiouménoin	ἀγαθοποιουμένων agathopoiouménōn	ἀγαθοποιουμένων agathopoiouménōn	ἀγαθοποιουμένων agathopoiouménōn
Dative	ἀγαθοποιουμένῳ agathopoiouménōi	ἀγαθοποιουμένῃ agathopoiouménēi	ἀγαθοποιουμένῳ agathopoiouménōi	ἀγαθοποιουμένοιν agathopoiouménoin	ἀγαθοποιουμέναιν agathopoiouménain	ἀγαθοποιουμένοιν agathopoiouménoin	ἀγαθοποιουμένοις agathopoiouménois	ἀγαθοποιουμέναις agathopoiouménais	ἀγαθοποιουμένοις agathopoiouménois
Accusative	ἀγαθοποιούμενον agathopoioúmenon	ἀγαθοποιουμένην agathopoiouménēn	ἀγαθοποιούμενον agathopoioúmenon	ἀγαθοποιουμένω agathopoiouménō	ἀγαθοποιουμένᾱ agathopoiouménā	ἀγαθοποιουμένω agathopoiouménō	ἀγαθοποιουμένους agathopoiouménous	ἀγαθοποιουμένᾱς agathopoiouménās	ἀγαθοποιούμενᾰ agathopoioúmenă
Vocative	ἀγαθοποιούμενε agathopoioúmene	ἀγαθοποιουμένη agathopoiouménē	ἀγαθοποιούμενον agathopoioúmenon	ἀγαθοποιουμένω agathopoiouménō	ἀγαθοποιουμένᾱ agathopoiouménā	ἀγαθοποιουμένω agathopoiouménō	ἀγαθοποιούμενοι agathopoioúmenoi	ἀγαθοποιούμεναι agathopoioúmenai	ἀγαθοποιούμενᾰ agathopoioúmenă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ἀγαθοποιουμένως agathopoiouménōs			ἀγαθοποιουμενώτερος agathopoioumenṓteros			ἀγαθοποιουμενώτᾰτος agathopoioumenṓtătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.