ἀγωνιζόμενος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.ɡɔː.niz.dó.me.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.ɡo.niˈzo.me.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /a.ɣo.niˈzo.me.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.ɣo.niˈzo.me.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.ɣo.niˈzo.me.nos/

Participle

ἀγωνιζόμενος • (agōnizómenos) m (feminine ἀγωνιζομένη, neuter ἀγωνιζόμενον); first/second declension

present mediopassive participle of ἀγωνίζομαι (agōnízomai)

Declension

Second declension of ᾰ̓γωνῐζόμενος; ᾰ̓γωνῐζόμενον (Attic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	ᾰ̓γωνῐζόμενος ăgōnĭzómenos	ᾰ̓γωνῐζόμενον ăgōnĭzómenon	ᾰ̓γωνῐζομένω ăgōnĭzoménō	ᾰ̓γωνῐζομένω ăgōnĭzoménō	ᾰ̓γωνῐζόμενοι ăgōnĭzómenoi	ᾰ̓γωνῐζόμενᾰ ăgōnĭzómenă
Genitive	ᾰ̓γωνῐζομένου ăgōnĭzoménou	ᾰ̓γωνῐζομένου ăgōnĭzoménou	ᾰ̓γωνῐζομένοιν ăgōnĭzoménoin	ᾰ̓γωνῐζομένοιν ăgōnĭzoménoin	ᾰ̓γωνῐζομένων ăgōnĭzoménōn	ᾰ̓γωνῐζομένων ăgōnĭzoménōn
Dative	ᾰ̓γωνῐζομένῳ ăgōnĭzoménōi	ᾰ̓γωνῐζομένῳ ăgōnĭzoménōi	ᾰ̓γωνῐζομένοιν ăgōnĭzoménoin	ᾰ̓γωνῐζομένοιν ăgōnĭzoménoin	ᾰ̓γωνῐζομένοις ăgōnĭzoménois	ᾰ̓γωνῐζομένοις ăgōnĭzoménois
Accusative	ᾰ̓γωνῐζόμενον ăgōnĭzómenon	ᾰ̓γωνῐζόμενον ăgōnĭzómenon	ᾰ̓γωνῐζομένω ăgōnĭzoménō	ᾰ̓γωνῐζομένω ăgōnĭzoménō	ᾰ̓γωνῐζομένους ăgōnĭzoménous	ᾰ̓γωνῐζόμενᾰ ăgōnĭzómenă
Vocative	ᾰ̓γωνῐζόμενε ăgōnĭzómene	ᾰ̓γωνῐζόμενον ăgōnĭzómenon	ᾰ̓γωνῐζομένω ăgōnĭzoménō	ᾰ̓γωνῐζομένω ăgōnĭzoménō	ᾰ̓γωνῐζόμενοι ăgōnĭzómenoi	ᾰ̓γωνῐζόμενᾰ ăgōnĭzómenă
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	ᾰ̓γωνῐζομένως ăgōnĭzoménōs		ᾰ̓γωνῐζομενώτερος ăgōnĭzomenṓteros		ᾰ̓γωνῐζομενώτᾰτος ăgōnĭzomenṓtătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.