ἀδενοειδής

Ancient Greek

Etymology

From ᾰ̓δήν (ădḗn, “gland”) +‎ -ο- (-o-) +‎ -ειδής (-eidḗs, “-oid, -like”).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.de.no.eː.dɛ̌ːs/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.de.no.iˈde̝s/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /a.ðe.no.iˈðis/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.ðe.no.iˈðis/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.ðe.no.iˈðis/

Adjective

ᾰ̓δενοειδής • (ădenoeidḗs) m or f (neuter ᾰ̓δενοειδές); third declension

(medicine) glandular; adenoid

Inflection

Third declension of ᾰ̓δενοειδής; ᾰ̓δενοειδές (contracted, Attic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	ᾰ̓δενοειδής ădenoeidḗs	ᾰ̓δενοειδές ădenoeidés	ᾰ̓δενοειδεῖ ădenoeideî	ᾰ̓δενοειδεῖ ădenoeideî	ᾰ̓δενοειδεῖς ădenoeideîs	ᾰ̓δενοειδῆ ădenoeidê
Genitive	ᾰ̓δενοειδοῦς ădenoeidoûs	ᾰ̓δενοειδοῦς ădenoeidoûs	ᾰ̓δενοειδοῖν ădenoeidoîn	ᾰ̓δενοειδοῖν ădenoeidoîn	ᾰ̓δενοειδῶν ădenoeidôn	ᾰ̓δενοειδῶν ădenoeidôn
Dative	ᾰ̓δενοειδεῖ ădenoeideî	ᾰ̓δενοειδεῖ ădenoeideî	ᾰ̓δενοειδοῖν ădenoeidoîn	ᾰ̓δενοειδοῖν ădenoeidoîn	ᾰ̓δενοειδέσῐ / ᾰ̓δενοειδέσῐν ădenoeidésĭ(n)	ᾰ̓δενοειδέσῐ / ᾰ̓δενοειδέσῐν ădenoeidésĭ(n)
Accusative	ᾰ̓δενοειδῆ ădenoeidê	ᾰ̓δενοειδές ădenoeidés	ᾰ̓δενοειδεῖ ădenoeideî	ᾰ̓δενοειδεῖ ădenoeideî	ᾰ̓δενοειδεῖς ădenoeideîs	ᾰ̓δενοειδῆ ădenoeidê
Vocative	ᾰ̓δενοειδές ădenoeidés	ᾰ̓δενοειδές ădenoeidés	ᾰ̓δενοειδεῖ ădenoeideî	ᾰ̓δενοειδεῖ ădenoeideî	ᾰ̓δενοειδεῖς ădenoeideîs	ᾰ̓δενοειδῆ ădenoeidê
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	ᾰ̓δενοειδῶς ădenoeidôs		ᾰ̓δενοειδέστερος ădenoeidésteros		ᾰ̓δενοειδέστᾰτος ădenoeidéstătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

→ New Latin: adenoīdēs
- → French: adénoïde
  - → English: adenoid
  - → Portuguese: adenoide
  - → Romanian: adenoid

References

“ἀδενοειδής”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press