ἀδικείμενος

Ancient Greek

Etymology

The present mediopassive participle of an unattested Boeotian form *ἀδίκειμι (*adíkeimi).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.di.kěː.me.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.diˈki.me.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /a.ðiˈci.me.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.ðiˈci.me.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.ðiˈci.me.nos/

Participle

ἀδικείμενος • (adikeímenos) m (feminine ἀδῐκειμένᾱ, neuter ἀδῐκείμενον); first/second declension (Boeotian)

Boeotian form of ἀδικούμενος (adikoúmenos, “wronged, injured”)
- 446 BCE – 386 BCE, Aristophanes, Acharnians 914:
  [Νίκαρχος] καὶ σέ γε φανῶ πρὸς τοῖσδε.
  [Βοιωτός] τί ἀδικείμενος;
  [Níkarkhos] kaì sé ge phanô pròs toîsde.
  [Boiōtós] tí adikeímenos?
  [Nicarchus] And I am going to denounce you too. [declare against you]
  [Boeotian] [for] what [thing] are you being harmed?
- c.285-280 BCE, Εpigraphy SEG 2:338 at Delphi, FD III 1:486 @epigraphy.packhum.org
  [… ἐ]νδεικνύτω δὲ ὁ ἀδικείμενος
  [… e]ndeiknútō dè ho adikeímenos
  the injured party must show/inform

Inflection

First and second declension of ἀδικείμενος; ἀδικειμένᾱ; ἀδικείμενον (Boeotian)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ἀδικείμενος adikeímenos	ἀδικειμένᾱ adikeiménā	ἀδικείμενον adikeímenon	ἀδικειμένω adikeiménō	ἀδικειμένᾱ adikeiménā	ἀδικειμένω adikeiménō	ἀδικείμενοι adikeímenoi	ἀδικείμεναι adikeímenai	ἀδικείμενᾰ adikeímenă
Genitive	ἀδικειμένου adikeiménou	ἀδικειμένᾱς adikeiménās	ἀδικειμένου adikeiménou	ἀδικειμένοιν adikeiménoin	ἀδικειμέναιν adikeiménain	ἀδικειμένοιν adikeiménoin	ἀδικειμένων adikeiménōn	ἀδικειμενᾱ́ων adikeimenā́ōn	ἀδικειμένων adikeiménōn
Dative	ἀδικείμενοι adikeímenoi	ἀδικειμένη adikeiménē	ἀδικείμενοι adikeímenoi	ἀδικειμένοιν adikeiménoin	ἀδικειμέναιν adikeiménain	ἀδικειμένοιν adikeiménoin	ἀδικειμένοις adikeiménois	ἀδικειμέναις adikeiménais	ἀδικειμένοις adikeiménois
Accusative	ἀδικείμενον adikeímenon	ἀδικειμένᾱν adikeiménān	ἀδικείμενον adikeímenon	ἀδικειμένω adikeiménō	ἀδικειμένᾱ adikeiménā	ἀδικειμένω adikeiménō	ἀδικειμένους adikeiménous	ἀδικειμένᾱς adikeiménās	ἀδικείμενᾰ adikeímenă
Vocative	ἀδικείμενε adikeímene	ἀδικειμένᾱ adikeiménā	ἀδικείμενον adikeímenon	ἀδικειμένω adikeiménō	ἀδικειμένᾱ adikeiménā	ἀδικειμένω adikeiménō	ἀδικείμενοι adikeímenoi	ἀδικείμεναι adikeímenai	ἀδικείμενᾰ adikeímenă
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.

References

ἀδικείμενος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
ἀδικείμενος, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011