ἐνδείκνυμι

Ancient Greek

Alternative forms

  • ἐνδεικνύω (endeiknúō)

Etymology

From ἐν- (en-) +‎ δείκνῡμι (deíknūmi)

Pronunciation

 

Verb

ἐνδείκνῡμῐ • (endeíknūmĭ)

  1. to mark, point out
    • 522 BCE – 443 BCE, Pindar, Olympian Ode 7.58–59:
      ἀπεόντος δʼ οὔτις ἔνδειξεν λάχος Ἀελίου·καί ῥά μιν χώρας ἀκλάρωτον λίπον
      apeóntos d oútis éndeixen lákhos Aelíou;kaí rhá min khṓras aklárōton lípon
      (please add an English translation of this quotation)
  2. to display, showcase, demonstrate, exhibit, shew
    Synonym: ἐνδεικτιάω (endeiktiáō)
    • New Testament, Epistle to the Romans 9:22:
      εἰ δὲ θέλων ὁ θεὸς ἐνδείξασθαι τὴν ὀργὴν καὶ γνωρίσαι τὸ δυνατὸν αὐτοῦ ἤνεγκεν ἐν πολλῇ μακροθυμίᾳ σκεύη ὀργῆς κατηρτισμένα εἰς ἀπώλειαν
      ei dè thélōn ho theòs endeíxasthai tḕn orgḕn kaì gnōrísai tò dunatòn autoû ḗnenken en pollēî makrothumíāi skeúē orgês katērtisména eis apṓleian
      What if God, willing to shew his wrath, and to make his power known, endured with much longsuffering the vessels of wrath fitted to destruction
  3. to give proof, prove
    • 438 BCE, Euripides, Alcestis 152–154:
      πῶς δʼ οὐκ ἀρίστη; τίς δʼ ἐναντιώσεται; τί χρὴ λέγεσθαι τὴν ὑπερβεβλημένην γυναῖκα; πῶς δʼ ἂν μᾶλλον ἐνδείξαιτό τις
      pôs d ouk arístē? tís d enantiṓsetai? tí khrḕ légesthai tḕn huperbeblēménēn gunaîka? pôs d àn mâllon endeíxaitó tis
      (please add an English translation of this quotation)
  4. (law, Attic) to inform against
    • 436 BCE – 338 BCE, Isocrates, Against Callimachus 18.20:
      ἆρα μικρῷ τῷ δικαίῳ πιστεύων τὴν παραγραφὴν ἐποιησάμην, ἀλλʼ οὐ τῶν μὲν συνθηκῶν διαρρήδην ἀφιεισῶν τοὺς ἐνδείξαντας ἢ φήναντας ἢ τῶν ἄλλων τι τῶν τοιούτων πράξαντας, ἐμαυτὸν δʼ ἔχων ἀποφαίνειν, ὡς οὔτε ταῦτα πεποίηκα οὔτʼ ἄλλʼ οὐδὲν ἐξήμαρτον; ἀνάγνωθι δή μοι καὶ τοὺς ὅρκους.
      âra mikrōî tōî dikaíōi pisteúōn tḕn paragraphḕn epoiēsámēn, all ou tôn mèn sunthēkôn diarrhḗdēn aphieisôn toùs endeíxantas ḕ phḗnantas ḕ tôn állōn ti tôn toioútōn práxantas, emautòn d ékhōn apophaínein, hōs oúte taûta pepoíēka oút áll oudèn exḗmarton? anágnōthi dḗ moi kaì toùs hórkous.
      (please add an English translation of this quotation)
  5. (middle voice) to show what is one's own, declare oneself
    • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 19.80:
      ὑββάλλειν· χαλεπὸν γὰρ ἐπισταμένῳ περ ἐόντι. ἀνδρῶν δʼ ἐν πολλῷ ὁμάδῳ πῶς κέν τις ἀκούσαι ἢ εἴποι; βλάβεται δὲ λιγύς περ ἐὼν ἀγορητής. Πηλεΐδῃ μὲν ἐγὼν ἐνδείξομαι· αὐτὰρ οἱ ἄλλοι σύνθεσθʼ Ἀργεῖοι, μῦθόν τʼ εὖ γνῶτε ἕκαστος.
      hubbállein; khalepòn gàr epistaménōi per eónti. andrôn d en pollōî homádōi pôs kén tis akoúsai ḕ eípoi? blábetai dè ligús per eṑn agorētḗs. Pēleḯdēi mèn egṑn endeíxomai; autàr hoi álloi súnthesth Argeîoi, mûthón t eû gnôte hékastos.
      (please add an English translation of this quotation)
  6. to manifest
    • New Testament, Second Epistle to Timothy 4:
      Ἀλέξανδρος ὁ χαλκεὺς πολλά μοι κακὰ ἐνεδείξατο· ἀποδῴη αὐτῷ ὁ κύριος κατὰ τὰ ἔργα αὐτοῦ·
      Aléxandros ho khalkeùs pollá moi kakà enedeíxato; apodōíē autōî ho kúrios katà tà érga autoû;
      Alexander the coppersmith did me much evil: the Lord reward him according to his works:
    • 300 BCE – 200 BCE, Septuagint, Genesis 50.15:
      ἰδόντες δὲ οἱ ἀδελφοὶ Ιωσηφ ὅτι τέθνηκεν ὁ πατὴρ αὐτῶν εἶπαν μήποτε μνησικακήσῃ ἡμῖν Ιωσηφ καὶ ἀνταπόδομα ἀνταποδῷ ἡμῖν πάντα τὰ κακά ἃ ἐνεδειξάμεθα αὐτῷ
      idóntes dè hoi adelphoì Iōsēph hóti téthnēken ho patḕr autôn eîpan mḗpote mnēsikakḗsēi hēmîn Iōsēph kaì antapódoma antapodōî hēmîn pánta tà kaká hà enedeixámetha autōî
      And when Joseph's brethren saw that their father was dead, they said, Joseph will peradventure hate us, and will certainly requite us all the evil which we did unto him.
    • 300 BCE – 200 BCE, Septuagint, Genesis 50.17:
      οὕτως εἴπατε Ιωσηφ ἄφες αὐτοῖς τὴν ἀδικίαν καὶ τὴν ἁμαρτίαν αὐτῶν ὅτι πονηρά σοι ἐνεδείξαντο καὶ νῦν δέξαι τὴν ἀδικίαν τῶν θεραπόντων τοῦ θεοῦ τοῦ πατρός σου καὶ ἔκλαυσεν Ιωσηφ λαλούντων αὐτῶν πρὸς αὐτόν
      hoútōs eípate Iōsēph áphes autoîs tḕn adikían kaì tḕn hamartían autôn hóti ponērá soi enedeíxanto kaì nûn déxai tḕn adikían tôn therapóntōn toû theoû toû patrós sou kaì éklausen Iōsēph laloúntōn autôn pròs autón
      So shall ye say unto Joseph, Forgive, I pray thee now, the trespass of thy brethren, and their sin; for they did unto thee evil: and now, we pray thee, forgive the trespass of the servants of the God of thy father. And Joseph wept when they spake unto him.

Conjugation

   Present: ἐνδείκνῡμῐ, ἐνδείκνῠμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐνδείκνῡμῐ ἐνδείκνῡς ἐνδείκνῡσῐ(ν) ἐνδείκνῠτον ἐνδείκνῠτον ἐνδείκνῠμεν ἐνδείκνῠτε ἐνδεικνῠ́ᾱσῐ(ν)
subjunctive ἐνδεικνῠ́ω ἐνδεικνῠ́ῃς ἐνδεικνῠ́ῃ ἐνδεικνῠ́ητον ἐνδεικνῠ́ητον ἐνδεικνῠ́ωμεν ἐνδεικνῠ́ητε ἐνδεικνῠ́ωσῐ(ν)
optative ἐνδεικνῠ́οιμῐ ἐνδεικνῠ́οις ἐνδεικνῠ́οι ἐνδεικνῠ́οιτον ἐνδεικνῠοίτην ἐνδεικνῠ́οιμεν ἐνδεικνῠ́οιτε ἐνδεικνῠ́οιεν
imperative   ἐνδείκνῡ ἐνδεικνῠ́τω ἐνδείκνῠτον ἐνδεικνῠ́των   ἐνδείκνῠτε ἐνδεικνῠ́ντων
middle/
passive 		indicative ἐνδείκνῠμαι ἐνδείκνῠσαι ἐνδείκνῠται ἐνδείκνῠσθον ἐνδείκνῠσθον ἐνδεικνῠ́μεθα ἐνδείκνῠσθε ἐνδείκνῠνται
subjunctive ἐνδεικνῠ́ωμαι ἐνδεικνῠ́ῃ ἐνδεικνῠ́ηται ἐνδεικνῠ́ησθον ἐνδεικνῠ́ησθον ἐνδεικνῠώμεθᾰ ἐνδεικνῠ́ησθε ἐνδεικνῠ́ωνται
optative ἐνδεικνῠοίμην ἐνδεικνῠ́οιο ἐνδεικνῠ́οιτο ἐνδεικνῠ́οισθον ἐνδεικνῠοίσθην ἐνδεικνῠοίμεθᾰ ἐνδεικνῠ́οισθε ἐνδεικνῠ́οιντο
imperative   ἐνδείκνῠσο ἐνδεικνῠ́σθω ἐνδείκνῠσθον ἐνδεικνῠ́σθων   ἐνδείκνῠσθε ἐνδεικνῠ́σθων
active middle/passive
infinitive ἐνδεικνῠ́ναι ἐνδείκνῠσθαι
participle m ἐνδεικνῡ́ς ἐνδεικνῠ́μενος
f ἐνδεικνῦσᾰ ἐνδεικνῠμένη
n ἐνδεικνῠ́ν ἐνδεικνῠ́μενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐνεδείκνῡν, ἐνεδεικνῠ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐνεδείκνῡν ἐνεδείκνῡς ἐνεδείκνῡ ἐνεδείκνῠτον ἐνεδεικνῠ́την ἐνεδείκνῠμεν ἐνεδείκνῠτε ἐνεδείκνῠσᾰν
middle/
passive 		indicative ἐνεδεικνῠ́μην ἐνεδείκνῠσο ἐνεδείκνῠτο ἐνεδείκνῠσθον ἐνεδεικνῠ́σθην ἐνεδεικνῠ́μεθᾰ ἐνεδείκνῠσθε ἐνεδείκνῠντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ἐνδείξω, ἐνδείξομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐνδείξω ἐνδείξεις ἐνδείξει ἐνδείξετον ἐνδείξετον ἐνδείξομεν ἐνδείξετε ἐνδείξουσῐ(ν)
optative ἐνδείξοιμῐ ἐνδείξοις ἐνδείξοι ἐνδείξοιτον ἐνδειξοίτην ἐνδείξοιμεν ἐνδείξοιτε ἐνδείξοιεν
middle indicative ἐνδείξομαι ἐνδείξῃ / ἐνδείξει ἐνδείξεται ἐνδείξεσθον ἐνδείξεσθον ἐνδειξόμεθᾰ ἐνδείξεσθε ἐνδείξονται
optative ἐνδειξοίμην ἐνδείξοιο ἐνδείξοιτο ἐνδείξοισθον ἐνδειξοίσθην ἐνδειξοίμεθᾰ ἐνδείξοισθε ἐνδείξοιντο
active middle
infinitive ἐνδείξειν ἐνδείξεσθαι
participle m ἐνδείξων ἐνδειξόμενος
f ἐνδείξουσᾰ ἐνδειξομένη
n ἐνδεῖξον ἐνδειξόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐνέδειξᾰ, ἐνεδειξᾰ́μην, ἐνεδείχθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐνέδειξᾰ ἐνέδειξᾰς ἐνέδειξε(ν) ἐνεδείξᾰτον ἐνεδειξᾰ́την ἐνεδείξᾰμεν ἐνεδείξᾰτε ἐνέδειξᾰν
subjunctive ἐνδείξω ἐνδείξῃς ἐνδείξῃ ἐνδείξητον ἐνδείξητον ἐνδείξωμεν ἐνδείξητε ἐνδείξωσῐ(ν)
optative ἐνδείξαιμῐ ἐνδείξειᾰς / ἐνδείξαις ἐνδείξειε(ν) / ἐνδείξαι ἐνδείξαιτον ἐνδειξαίτην ἐνδείξαιμεν ἐνδείξαιτε ἐνδείξειᾰν / ἐνδείξαιεν
imperative   ἔνδειξον ἐνδειξᾰ́τω ἐνδείξᾰτον ἐνδειξᾰ́των   ἐνδείξᾰτε ἐνδειξᾰ́ντων
middle indicative ἐνεδειξᾰ́μην ἐνεδείξω ἐνεδείξᾰτο ἐνεδείξᾰσθον ἐνεδειξᾰ́σθην ἐνεδειξᾰ́μεθᾰ ἐνεδείξᾰσθε ἐνεδείξᾰντο
subjunctive ἐνδείξωμαι ἐνδείξῃ ἐνδείξηται ἐνδείξησθον ἐνδείξησθον ἐνδειξώμεθᾰ ἐνδείξησθε ἐνδείξωνται
optative ἐνδειξαίμην ἐνδείξαιο ἐνδείξαιτο ἐνδείξαισθον ἐνδειξαίσθην ἐνδειξαίμεθᾰ ἐνδείξαισθε ἐνδείξαιντο
imperative   ἔνδειξαι ἐνδειξᾰ́σθω ἐνδείξᾰσθον ἐνδειξᾰ́σθων   ἐνδείξᾰσθε ἐνδειξᾰ́σθων
passive indicative ἐνεδείχθην ἐνεδείχθης ἐνεδείχθη ἐνεδείχθητον ἐνεδειχθήτην ἐνεδείχθημεν ἐνεδείχθητε ἐνεδείχθησᾰν
subjunctive ἐνδειχθῶ ἐνδειχθῇς ἐνδειχθῇ ἐνδειχθῆτον ἐνδειχθῆτον ἐνδειχθῶμεν ἐνδειχθῆτε ἐνδειχθῶσῐ(ν)
optative ἐνδειχθείην ἐνδειχθείης ἐνδειχθείη ἐνδειχθεῖτον / ἐνδειχθείητον ἐνδειχθείτην / ἐνδειχθειήτην ἐνδειχθεῖμεν / ἐνδειχθείημεν ἐνδειχθεῖτε / ἐνδειχθείητε ἐνδειχθεῖεν / ἐνδειχθείησᾰν
imperative   ἐνδείχθητῐ ἐνδειχθήτω ἐνδείχθητον ἐνδειχθήτων   ἐνδείχθητε ἐνδειχθέντων
active middle passive
infinitive ἐνδεῖξαι ἐνδείξᾰσθαι ἐνδειχθῆναι
participle m ἐνδείξᾱς ἐνδειξᾰ́μενος ἐνδειχθείς
f ἐνδείξᾱσᾰ ἐνδειξᾰμένη ἐνδειχθεῖσᾰ
n ἐνδεῖξᾰν ἐνδειξᾰ́μενον ἐνδειχθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ἐνδέδειχᾰ, ἐνδέδειγμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐνδέδειχᾰ ἐνδέδειχᾰς ἐνδέδειχε(ν) ἐνδεδείχᾰτον ἐνδεδείχᾰτον ἐνδεδείχᾰμεν ἐνδεδείχᾰτε ἐνδεδείχᾱσῐ(ν)
subjunctive ἐνδεδείχω ἐνδεδείχῃς ἐνδεδείχῃ ἐνδεδείχητον ἐνδεδείχητον ἐνδεδείχωμεν ἐνδεδείχητε ἐνδεδείχωσῐ(ν)
optative ἐνδεδείχοιμῐ / ἐνδεδειχοίην ἐνδεδείχοις / ἐνδεδειχοίης ἐνδεδείχοι / ἐνδεδειχοίη ἐνδεδείχοιτον ἐνδεδειχοίτην ἐνδεδείχοιμεν ἐνδεδείχοιτε ἐνδεδείχοιεν
imperative   ἐνδέδειχε ἐνδεδειχέτω ἐνδεδείχετον ἐνδεδειχέτων   ἐνδεδείχετε ἐνδεδειχόντων
middle/
passive 		indicative ἐνδέδειγμαι ἐνδέδειξαι ἐνδέδεικται ἐνδέδειχθον ἐνδέδειχθον ἐνδεδείγμεθᾰ ἐνδέδειχθε ἐνδεδείκᾰται
subjunctive ἐνδεδειγμένος ὦ ἐνδεδειγμένος ᾖς ἐνδεδειγμένος ᾖ ἐνδεδειγμένω ἦτον ἐνδεδειγμένω ἦτον ἐνδεδειγμένοι ὦμεν ἐνδεδειγμένοι ἦτε ἐνδεδειγμένοι ὦσῐ(ν)
optative ἐνδεδειγμένος εἴην ἐνδεδειγμένος εἴης ἐνδεδειγμένος εἴη ἐνδεδειγμένω εἴητον / εἶτον ἐνδεδειγμένω εἰήτην / εἴτην ἐνδεδειγμένοι εἴημεν / εἶμεν ἐνδεδειγμένοι εἴητε / εἶτε ἐνδεδειγμένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   ἐνδέδειξο ἐνδεδείχθω ἐνδέδειχθον ἐνδεδείχθων   ἐνδέδειχθε ἐνδεδείχθων
active middle/passive
infinitive ἐνδεδειχέναι ἐνδεδεῖχθαι
participle m ἐνδεδειχώς ἐνδεδειγμένος
f ἐνδεδειχυῖᾰ ἐνδεδειγμένη
n ἐνδεδειχός ἐνδεδειγμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

  • ἐνδείκτης (endeíktēs)
  • ἐνδεικτικός (endeiktikós)
  • ἐνδεικτός (endeiktós)

References

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.