ἀθροίζω

Ancient Greek

Alternative forms

Etymology

From ἀθρόος (athróos) +‎ -ίζω (-ízō).

Pronunciation

 

Verb

ᾰ̓θροίζω • (ăthroízō)

  1. to gather, to collect, to muster

Conjugation

   Present: ἀθροῐ́ζω, ἀθροῐ́ζομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀθροῐ́ζω ἀθροῐ́ζεις ἀθροῐ́ζει ἀθροῐ́ζετον ἀθροῐ́ζετον ἀθροῐ́ζομεν ἀθροῐ́ζετε ἀθροῐ́ζουσῐ(ν)
subjunctive ἀθροῐ́ζω ἀθροῐ́ζῃς ἀθροῐ́ζῃ ἀθροῐ́ζητον ἀθροῐ́ζητον ἀθροῐ́ζωμεν ἀθροῐ́ζητε ἀθροῐ́ζωσῐ(ν)
optative ἀθροῐ́ζοιμῐ ἀθροῐ́ζοις ἀθροῐ́ζοι ἀθροῐ́ζοιτον ἀθροῐζοίτην ἀθροῐ́ζοιμεν ἀθροῐ́ζοιτε ἀθροῐ́ζοιεν
imperative   ἄθροῐζε ἀθροῐζέτω ἀθροῐ́ζετον ἀθροῐζέτων   ἀθροῐ́ζετε ἀθροῐζόντων
middle/
passive 		indicative ἀθροῐ́ζομαι ἀθροῐ́ζῃ,
ἀθροῐ́ζει 		ἀθροῐ́ζεται ἀθροῐ́ζεσθον ἀθροῐ́ζεσθον ἀθροῐζόμεθᾰ ἀθροῐ́ζεσθε ἀθροῐ́ζονται
subjunctive ἀθροῐ́ζωμαι ἀθροῐ́ζῃ ἀθροῐ́ζηται ἀθροῐ́ζησθον ἀθροῐ́ζησθον ἀθροῐζώμεθᾰ ἀθροῐ́ζησθε ἀθροῐ́ζωνται
optative ἀθροῐζοίμην ἀθροῐ́ζοιο ἀθροῐ́ζοιτο ἀθροῐ́ζοισθον ἀθροῐζοίσθην ἀθροῐζοίμεθᾰ ἀθροῐ́ζοισθε ἀθροῐ́ζοιντο
imperative   ἀθροῐ́ζου ἀθροῐζέσθω ἀθροῐ́ζεσθον ἀθροῐζέσθων   ἀθροῐ́ζεσθε ἀθροῐζέσθων
active middle/passive
infinitive ἀθροῐ́ζειν ἀθροῐ́ζεσθαι
participle m ἀθροῐ́ζων ἀθροῐζόμενος
f ἀθροῐ́ζουσᾰ ἀθροῐζομένη
n ἀθροῐ́ζον ἀθροῐζόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἤθροῐζον, ἠθροῐζόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἤθροῐζον ἤθροῐζες ἤθροῐζε(ν) ἠθροῐ́ζετον ἠθροῐζέτην ἠθροῐ́ζομεν ἠθροῐ́ζετε ἤθροῐζον
middle/
passive 		indicative ἠθροῐζόμην ἠθροῐ́ζου ἠθροῐ́ζετο ἠθροῐ́ζεσθον ἠθροῐζέσθην ἠθροῐζόμεθᾰ ἠθροῐ́ζεσθε ἠθροῐ́ζοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ἀθροῐέω, ἀθροῐέομαι, ἀθροῐσθήσομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀθροῐέω ἀθροῐέεις ἀθροῐέει ἀθροῐέετον ἀθροῐέετον ἀθροῐέομεν ἀθροῐέετε ἀθροῐέουσῐ(ν)
optative ἀθροῐέοιμῐ ἀθροῐέοις ἀθροῐέοι ἀθροῐέοιτον ἀθροῐεοίτην ἀθροῐέοιμεν ἀθροῐέοιτε ἀθροῐέοιεν
middle indicative ἀθροῐέομαι ἀθροῐέῃ,
ἀθροῐέει 		ἀθροῐέεται ἀθροῐέεσθον ἀθροῐέεσθον ἀθροῐεόμεθᾰ ἀθροῐέεσθε ἀθροῐέονται
optative ἀθροῐεοίμην ἀθροῐέοιο ἀθροῐέοιτο ἀθροῐέοισθον ἀθροῐεοίσθην ἀθροῐεοίμεθᾰ ἀθροῐέοισθε ἀθροῐέοιντο
passive indicative ἀθροῐσθήσομαι ἀθροῐσθήσῃ ἀθροῐσθήσεται ἀθροῐσθήσεσθον ἀθροῐσθήσεσθον ἀθροῐσθησόμεθᾰ ἀθροῐσθήσεσθε ἀθροῐσθήσονται
optative ἀθροῐσθησοίμην ἀθροῐσθήσοιο ἀθροῐσθήσοιτο ἀθροῐσθήσοισθον ἀθροῐσθησοίσθην ἀθροῐσθησοίμεθᾰ ἀθροῐσθήσοισθε ἀθροῐσθήσοιντο
active middle passive
infinitive ἀθροῐέειν ἀθροῐέεσθαι ἀθροῐσθήσεσθαι
participle m ἀθροῐέων ἀθροῐεόμενος ἀθροῐσθησόμενος
f ἀθροῐέουσᾰ ἀθροῐεομένη ἀθροῐσθησομένη
n ἀθροῐέον ἀθροῐεόμενον ἀθροῐσθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ἀθροῐῶ, ἀθροῐοῦμαι, ἀθροῐσθήσομαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀθροῐῶ ἀθροῐεῖς ἀθροῐεῖ ἀθροῐεῖτον ἀθροῐεῖτον ἀθροῐοῦμεν ἀθροῐεῖτε ἀθροῐοῦσῐ(ν)
optative ἀθροῐοίην,
ἀθροῐοῖμῐ 		ἀθροῐοίης,
ἀθροῐοῖς 		ἀθροῐοίη,
ἀθροῐοῖ 		ἀθροῐοῖτον,
ἀθροῐοίητον 		ἀθροῐοίτην,
ἀθροῐοιήτην 		ἀθροῐοῖμεν,
ἀθροῐοίημεν 		ἀθροῐοῖτε,
ἀθροῐοίητε 		ἀθροῐοῖεν,
ἀθροῐοίησᾰν
middle indicative ἀθροῐοῦμαι ἀθροῐῇ ἀθροῐεῖται ἀθροῐεῖσθον ἀθροῐεῖσθον ἀθροῐούμεθᾰ ἀθροῐεῖσθε ἀθροῐοῦνται
optative ἀθροῐοίμην ἀθροῐοῖο ἀθροῐοῖτο ἀθροῐοῖσθον ἀθροῐοίσθην ἀθροῐοίμεθᾰ ἀθροῐοῖσθε ἀθροῐοῖντο
passive indicative ἀθροῐσθήσομαι ἀθροῐσθήσῃ ἀθροῐσθήσεται ἀθροῐσθήσεσθον ἀθροῐσθήσεσθον ἀθροῐσθησόμεθᾰ ἀθροῐσθήσεσθε ἀθροῐσθήσονται
optative ἀθροῐσθησοίμην ἀθροῐσθήσοιο ἀθροῐσθήσοιτο ἀθροῐσθήσοισθον ἀθροῐσθησοίσθην ἀθροῐσθησοίμεθᾰ ἀθροῐσθήσοισθε ἀθροῐσθήσοιντο
active middle passive
infinitive ἀθροῐεῖν ἀθροῐεῖσθαι ἀθροῐσθήσεσθαι
participle m ἀθροῐῶν ἀθροῐούμενος ἀθροῐσθησόμενος
f ἀθροῐοῦσᾰ ἀθροῐουμένη ἀθροῐσθησομένη
n ἀθροῐοῦν ἀθροῐούμενον ἀθροῐσθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἤθροῐσᾰ, ἠθροῐσᾰ́μην, ἠθροῐ́σθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἤθροῐσᾰ ἤθροῐσᾰς ἤθροῐσε(ν) ἠθροῐ́σᾰτον ἠθροῐσᾰ́την ἠθροῐ́σᾰμεν ἠθροῐ́σᾰτε ἤθροῐσᾰν
subjunctive ἀθροῐ́σω ἀθροῐ́σῃς ἀθροῐ́σῃ ἀθροῐ́σητον ἀθροῐ́σητον ἀθροῐ́σωμεν ἀθροῐ́σητε ἀθροῐ́σωσῐ(ν)
optative ἀθροῐ́σαιμῐ ἀθροῐ́σειᾰς,
ἀθροῐ́σαις 		ἀθροῐ́σειε(ν),
ἀθροῐ́σαι 		ἀθροῐ́σαιτον ἀθροῐσαίτην ἀθροῐ́σαιμεν ἀθροῐ́σαιτε ἀθροῐ́σειᾰν,
ἀθροῐ́σαιεν
imperative   ἄθροῐσον ἀθροῐσᾰ́τω ἀθροῐ́σᾰτον ἀθροῐσᾰ́των   ἀθροῐ́σᾰτε ἀθροῐσᾰ́ντων
middle indicative ἠθροῐσᾰ́μην ἠθροῐ́σω ἠθροῐ́σᾰτο ἠθροῐ́σᾰσθον ἠθροῐσᾰ́σθην ἠθροῐσᾰ́μεθᾰ ἠθροῐ́σᾰσθε ἠθροῐ́σᾰντο
subjunctive ἀθροῐ́σωμαι ἀθροῐ́σῃ ἀθροῐ́σηται ἀθροῐ́σησθον ἀθροῐ́σησθον ἀθροῐσώμεθᾰ ἀθροῐ́σησθε ἀθροῐ́σωνται
optative ἀθροῐσαίμην ἀθροῐ́σαιο ἀθροῐ́σαιτο ἀθροῐ́σαισθον ἀθροῐσαίσθην ἀθροῐσαίμεθᾰ ἀθροῐ́σαισθε ἀθροῐ́σαιντο
imperative   ἄθροῐσαι ἀθροῐσᾰ́σθω ἀθροῐ́σᾰσθον ἀθροῐσᾰ́σθων   ἀθροῐ́σᾰσθε ἀθροῐσᾰ́σθων
passive indicative ἠθροῐ́σθην ἠθροῐ́σθης ἠθροῐ́σθη ἠθροῐ́σθητον ἠθροῐσθήτην ἠθροῐ́σθημεν ἠθροῐ́σθητε ἠθροῐ́σθησᾰν
subjunctive ἀθροῐσθῶ ἀθροῐσθῇς ἀθροῐσθῇ ἀθροῐσθῆτον ἀθροῐσθῆτον ἀθροῐσθῶμεν ἀθροῐσθῆτε ἀθροῐσθῶσῐ(ν)
optative ἀθροῐσθείην ἀθροῐσθείης ἀθροῐσθείη ἀθροῐσθεῖτον,
ἀθροῐσθείητον 		ἀθροῐσθείτην,
ἀθροῐσθειήτην 		ἀθροῐσθεῖμεν,
ἀθροῐσθείημεν 		ἀθροῐσθεῖτε,
ἀθροῐσθείητε 		ἀθροῐσθεῖεν,
ἀθροῐσθείησᾰν
imperative   ἀθροῐ́σθητῐ ἀθροῐσθήτω ἀθροῐ́σθητον ἀθροῐσθήτων   ἀθροῐ́σθητε ἀθροῐσθέντων
active middle passive
infinitive ἀθροῐ́σαι ἀθροῐ́σᾰσθαι ἀθροῐσθῆναι
participle m ἀθροῐ́σᾱς ἀθροῐσᾰ́μενος ἀθροῐσθείς
f ἀθροῐ́σᾱσᾰ ἀθροῐσᾰμένη ἀθροῐσθεῖσᾰ
n ἀθροῐ́σᾰν ἀθροῐσᾰ́μενον ἀθροῐσθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ἤθροῐκᾰ, ἤθροῐσμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἤθροῐκᾰ ἤθροῐκᾰς ἤθροῐκε(ν) ἠθροῐ́κᾰτον ἠθροῐ́κᾰτον ἠθροῐ́κᾰμεν ἠθροῐ́κᾰτε ἠθροῐ́κᾱσῐ(ν)
subjunctive ἠθροῐ́κω ἠθροῐ́κῃς ἠθροῐ́κῃ ἠθροῐ́κητον ἠθροῐ́κητον ἠθροῐ́κωμεν ἠθροῐ́κητε ἠθροῐ́κωσῐ(ν)
optative ἠθροῐ́κοιμῐ,
ἠθροῐκοίην 		ἠθροῐ́κοις,
ἠθροῐκοίης 		ἠθροῐ́κοι,
ἠθροῐκοίη 		ἠθροῐ́κοιτον ἠθροῐκοίτην ἠθροῐ́κοιμεν ἠθροῐ́κοιτε ἠθροῐ́κοιεν
imperative   ἤθροῐκε ἠθροῐκέτω ἠθροῐ́κετον ἠθροῐκέτων   ἠθροῐ́κετε ἠθροῐκόντων
middle/
passive 		indicative ἤθροῐσμαι ἤθροῐσαι ἤθροῐσται ἤθροῐσθον ἤθροῐσθον ἠθροῐ́σμεθᾰ ἤθροῐσθε ἠθροῐ́δᾰται
subjunctive ἠθροῐσμένος ὦ ἠθροῐσμένος ᾖς ἠθροῐσμένος ᾖ ἠθροῐσμένω ἦτον ἠθροῐσμένω ἦτον ἠθροῐσμένοι ὦμεν ἠθροῐσμένοι ἦτε ἠθροῐσμένοι ὦσῐ(ν)
optative ἠθροῐσμένος εἴην ἠθροῐσμένος εἴης ἠθροῐσμένος εἴη ἠθροῐσμένω εἴητον/εἶτον ἠθροῐσμένω εἰήτην/εἴτην ἠθροῐσμένοι εἴημεν/εἶμεν ἠθροῐσμένοι εἴητε/εἶτε ἠθροῐσμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   ἤθροῐσο ἠθροῐ́σθω ἤθροῐσθον ἠθροῐ́σθων   ἤθροῐσθε ἠθροῐ́σθων
active middle/passive
infinitive ἠθροῐκέναι ἠθροῐ́σθαι
participle m ἠθροῐκώς ἠθροῐσμένος
f ἠθροῐκυῖᾰ ἠθροῐσμένη
n ἠθροῐκός ἠθροῐσμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἠθροῐ́κειν, ἠθροῐ́σμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἠθροῐ́κειν,
ἠθροῐ́κη 		ἠθροῐ́κεις,
ἠθροῐ́κης 		ἠθροῐ́κει(ν) ἠθροῐ́κετον ἠθροῐκέτην ἠθροῐ́κεμεν ἠθροῐ́κετε ἠθροῐ́κεσᾰν
middle/
passive 		indicative ἠθροῐ́σμην ἤθροῐσο ἤθροῐστο ἤθροῐσθον ἠθροῐ́σθην ἠθροῐ́σμεθᾰ ἤθροῐσθε ἠθροῐ́δᾰτο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future perfect: ἠθροίσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive 		indicative ἠθροίσομαι ἠθροίσῃ,
ἠθροίσει 		ἠθροίσεται ἠθροίσεσθον ἠθροίσεσθον ἠθροισόμεθᾰ ἠθροίσεσθε ἠθροίσονται
optative ἠθροισοίμην ἠθροίσοιο ἠθροίσοιτο ἠθροίσοισθον ἠθροισοίσθην ἠθροισοίμεθᾰ ἠθροίσοισθε ἠθροίσοιντο
middle/passive
infinitive ἠθροίσεσθαι
participle m ἠθροισόμενος
f ἠθροισομένη
n ἠθροισόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

  • ἄθροισις (áthroisis)
  • ἄθροισμα (áthroisma)
  • ἀθροισμός (athroismós)
  • ἀθροιστέον (athroistéon)
  • ἀθροιστικός (athroistikós)
  • προαθροίζω (proathroízō)
  • συναθροίζω (sunathroízō)

Descendants

  • Greek: αθροίζω (athroízo)

References

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.