ἁθροίζω

Ancient Greek

Pronunciation

 

Verb

ἁθροίζω • (hathroízō)

  1. Old Attic form of ἀθροίζω (athroízō, “gather, collect”)

Conjugation

   Present: ἁθροίζω, ἁθροίζομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἁθροίζω ἁθροίζεις ἁθροίζει ἁθροίζετον ἁθροίζετον ἁθροίζομεν ἁθροίζετε ἁθροίζουσῐ(ν)
subjunctive ἁθροίζω ἁθροίζῃς ἁθροίζῃ ἁθροίζητον ἁθροίζητον ἁθροίζωμεν ἁθροίζητε ἁθροίζωσῐ(ν)
optative ἁθροίζοιμῐ ἁθροίζοις ἁθροίζοι ἁθροίζοιτον ἁθροιζοίτην ἁθροίζοιμεν ἁθροίζοιτε ἁθροίζοιεν
imperative   ἅθροιζε ἁθροιζέτω ἁθροίζετον ἁθροιζέτων   ἁθροίζετε ἁθροιζόντων
middle/
passive 		indicative ἁθροίζομαι ἁθροίζῃ / ἁθροίζει ἁθροίζεται ἁθροίζεσθον ἁθροίζεσθον ἁθροιζόμεθᾰ ἁθροίζεσθε ἁθροίζονται
subjunctive ἁθροίζωμαι ἁθροίζῃ ἁθροίζηται ἁθροίζησθον ἁθροίζησθον ἁθροιζώμεθᾰ ἁθροίζησθε ἁθροίζωνται
optative ἁθροιζοίμην ἁθροίζοιο ἁθροίζοιτο ἁθροίζοισθον ἁθροιζοίσθην ἁθροιζοίμεθᾰ ἁθροίζοισθε ἁθροίζοιντο
imperative   ἁθροίζου ἁθροιζέσθω ἁθροίζεσθον ἁθροιζέσθων   ἁθροίζεσθε ἁθροιζέσθων
active middle/passive
infinitive ἁθροίζειν ἁθροίζεσθαι
participle m ἁθροίζων ἁθροιζόμενος
f ἁθροίζουσᾰ ἁθροιζομένη
n ἁθροῖζον ἁθροιζόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἥθροιζον, ἡθροιζόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἥθροιζον ἥθροιζες ἥθροιζε(ν) ἡθροίζετον ἡθροιζέτην ἡθροίζομεν ἡθροίζετε ἥθροιζον
middle/
passive 		indicative ἡθροιζόμην ἡθροίζου ἡθροίζετο ἡθροίζεσθον ἡθροιζέσθην ἡθροιζόμεθᾰ ἡθροίζεσθε ἡθροίζοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ἁθροίσω, ἁθροίσομαι, ἁθροισήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἁθροίσω ἁθροίσεις ἁθροίσει ἁθροίσετον ἁθροίσετον ἁθροίσομεν ἁθροίσετε ἁθροίσουσῐ(ν)
optative ἁθροίσοιμῐ ἁθροίσοις ἁθροίσοι ἁθροίσοιτον ἁθροισοίτην ἁθροίσοιμεν ἁθροίσοιτε ἁθροίσοιεν
middle indicative ἁθροίσομαι ἁθροίσῃ / ἁθροίσει ἁθροίσεται ἁθροίσεσθον ἁθροίσεσθον ἁθροισόμεθᾰ ἁθροίσεσθε ἁθροίσονται
optative ἁθροισοίμην ἁθροίσοιο ἁθροίσοιτο ἁθροίσοισθον ἁθροισοίσθην ἁθροισοίμεθᾰ ἁθροίσοισθε ἁθροίσοιντο
passive indicative ἁθροισήσομαι ἁθροισήσῃ ἁθροισήσεται ἁθροισήσεσθον ἁθροισήσεσθον ἁθροισησόμεθᾰ ἁθροισήσεσθε ἁθροισήσονται
optative ἁθροισησοίμην ἁθροισήσοιο ἁθροισήσοιτο ἁθροισήσοισθον ἁθροισησοίσθην ἁθροισησοίμεθᾰ ἁθροισήσοισθε ἁθροισήσοιντο
active middle passive
infinitive ἁθροίσειν ἁθροίσεσθαι ἁθροισήσεσθαι
participle m ἁθροίσων ἁθροισόμενος ἁθροισησόμενος
f ἁθροίσουσᾰ ἁθροισομένη ἁθροισησομένη
n ἁθροῖσον ἁθροισόμενον ἁθροισησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἥθροισᾰ, ἡθροισᾰ́μην, ἡθροίσθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἥθροισᾰ ἥθροισᾰς ἥθροισε(ν) ἡθροίσᾰτον ἡθροισᾰ́την ἡθροίσᾰμεν ἡθροίσᾰτε ἥθροισᾰν
subjunctive ἁθροίσω ἁθροίσῃς ἁθροίσῃ ἁθροίσητον ἁθροίσητον ἁθροίσωμεν ἁθροίσητε ἁθροίσωσῐ(ν)
optative ἁθροίσαιμῐ ἁθροίσειᾰς / ἁθροίσαις ἁθροίσειε(ν) / ἁθροίσαι ἁθροίσαιτον ἁθροισαίτην ἁθροίσαιμεν ἁθροίσαιτε ἁθροίσειᾰν / ἁθροίσαιεν
imperative   ἅθροισον ἁθροισᾰ́τω ἁθροίσᾰτον ἁθροισᾰ́των   ἁθροίσᾰτε ἁθροισᾰ́ντων
middle indicative ἡθροισᾰ́μην ἡθροίσω ἡθροίσᾰτο ἡθροίσᾰσθον ἡθροισᾰ́σθην ἡθροισᾰ́μεθᾰ ἡθροίσᾰσθε ἡθροίσᾰντο
subjunctive ἁθροίσωμαι ἁθροίσῃ ἁθροίσηται ἁθροίσησθον ἁθροίσησθον ἁθροισώμεθᾰ ἁθροίσησθε ἁθροίσωνται
optative ἁθροισαίμην ἁθροίσαιο ἁθροίσαιτο ἁθροίσαισθον ἁθροισαίσθην ἁθροισαίμεθᾰ ἁθροίσαισθε ἁθροίσαιντο
imperative   ἅθροισαι ἁθροισᾰ́σθω ἁθροίσᾰσθον ἁθροισᾰ́σθων   ἁθροίσᾰσθε ἁθροισᾰ́σθων
passive indicative ἡθροίσθην ἡθροίσθης ἡθροίσθη ἡθροίσθητον ἡθροισθήτην ἡθροίσθημεν ἡθροίσθητε ἡθροίσθησᾰν
subjunctive ἁθροισθῶ ἁθροισθῇς ἁθροισθῇ ἁθροισθῆτον ἁθροισθῆτον ἁθροισθῶμεν ἁθροισθῆτε ἁθροισθῶσῐ(ν)
optative ἁθροισθείην ἁθροισθείης ἁθροισθείη ἁθροισθεῖτον / ἁθροισθείητον ἁθροισθείτην / ἁθροισθειήτην ἁθροισθεῖμεν / ἁθροισθείημεν ἁθροισθεῖτε / ἁθροισθείητε ἁθροισθεῖεν / ἁθροισθείησᾰν
imperative   ἁθροίσθητῐ ἁθροισθήτω ἁθροίσθητον ἁθροισθήτων   ἁθροίσθητε ἁθροισθέντων
active middle passive
infinitive ἁθροῖσαι ἁθροίσᾰσθαι ἁθροισθῆναι
participle m ἁθροίσᾱς ἁθροισᾰ́μενος ἁθροισθείς
f ἁθροίσᾱσᾰ ἁθροισᾰμένη ἁθροισθεῖσᾰ
n ἁθροῖσᾰν ἁθροισᾰ́μενον ἁθροισθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ἥθροισμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive 		indicative ἥθροισμαι ἥθροισαι ἥθροισται ἥθροισθον ἥθροισθον ἡθροίσμεθᾰ ἥθροισθε ἡθροίσᾰται
subjunctive ἡθροισμένος ὦ ἡθροισμένος ᾖς ἡθροισμένος ᾖ ἡθροισμένω ἦτον ἡθροισμένω ἦτον ἡθροισμένοι ὦμεν ἡθροισμένοι ἦτε ἡθροισμένοι ὦσῐ(ν)
optative ἡθροισμένος εἴην ἡθροισμένος εἴης ἡθροισμένος εἴη ἡθροισμένω εἴητον / εἶτον ἡθροισμένω εἰήτην / εἴτην ἡθροισμένοι εἴημεν / εἶμεν ἡθροισμένοι εἴητε / εἶτε ἡθροισμένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   ἥθροισο ἡθροίσθω ἥθροισθον ἡθροίσθων   ἥθροισθε ἡθροίσθων
middle/passive
infinitive ἡθροῖσθαι
participle m ἡθροισμένος
f ἡθροισμένη
n ἡθροισμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἡθροίσμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive 		indicative ἡθροίσμην ἥθροισο ἥθροιστο ἥθροισθον ἡθροίσθην ἡθροίσμεθᾰ ἥθροισθε ἡθροίσᾰτο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.