ἀνέχω

Ancient Greek

Alternative forms

  • ἀνίσχω (anískhō)

Etymology

ἀνα- (ana-) +‎ ἔχω (ékhō)

Pronunciation

 

Verb

ἀνέχω • (anékhō)

  1. to hold up one's hands (in fight, in surrender, in prayer etc.)
  2. to make ready
  3. to lift up, exalt
  4. to uphold, maintain
  5. to put forth
  6. to hold back
  7. to rise up, emerge
  8. to arise, happen
  9. to appear, show oneself
  10. to project, jut out
  11. to hold on, keep doing (+ participle)
  12. to cease
  13. to wait, delay
  14. to be alleviated of pain

Inflection

   Present: ἀνέχω, ἀνέχομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀνέχω ἀνέχεις ἀνέχει ἀνέχετον ἀνέχετον ἀνέχομεν ἀνέχετε ἀνέχουσῐ(ν)
subjunctive ἀνέχω ἀνέχῃς ἀνέχῃ ἀνέχητον ἀνέχητον ἀνέχωμεν ἀνέχητε ἀνέχωσῐ(ν)
optative ἀνέχοιμῐ ἀνέχοις ἀνέχοι ἀνέχοιτον ἀνεχοίτην ἀνέχοιμεν ἀνέχοιτε ἀνέχοιεν
imperative   ἄνεχε ἀνεχέτω ἀνέχετον ἀνεχέτων   ἀνέχετε ἀνεχόντων
middle/
passive 		indicative ἀνέχομαι ἀνέχῃ / ἀνέχει ἀνέχεται ἀνέχεσθον ἀνέχεσθον ἀνεχόμεθᾰ ἀνέχεσθε ἀνέχονται
subjunctive ἀνέχωμαι ἀνέχῃ ἀνέχηται ἀνέχησθον ἀνέχησθον ἀνεχώμεθᾰ ἀνέχησθε ἀνέχωνται
optative ἀνεχοίμην ἀνέχοιο ἀνέχοιτο ἀνέχοισθον ἀνεχοίσθην ἀνεχοίμεθᾰ ἀνέχοισθε ἀνέχοιντο
imperative   ἀνέχου ἀνεχέσθω ἀνέχεσθον ἀνεχέσθων   ἀνέχεσθε ἀνεχέσθων
active middle/passive
infinitive ἀνέχειν ἀνέχεσθαι
participle m ἀνέχων ἀνεχόμενος
f ἀνέχουσᾰ ἀνεχομένη
n ἀνέχον ἀνεχόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἀνεῖχον, ἀνειχόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀνεῖχον ἀνεῖχες ἀνεῖχε(ν) ἀνείχετον ἀνειχέτην ἀνείχομεν ἀνείχετε ἀνεῖχον
middle/
passive 		indicative ἀνειχόμην ἀνείχου ἀνείχετο ἀνείχεσθον ἀνειχέσθην ἀνειχόμεθᾰ ἀνείχεσθε ἀνείχοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἠνειχόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative ἠνειχόμην ἠνείχου ἠνείχετο ἠνείχεσθον ἠνειχέσθην ἠνειχόμεθᾰ ἠνείχεσθε ἠνείχοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ἀνέξω, ἀνέξομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀνέξω ἀνέξεις ἀνέξει ἀνέξετον ἀνέξετον ἀνέξομεν ἀνέξετε ἀνέξουσῐ(ν)
optative ἀνέξοιμῐ ἀνέξοις ἀνέξοι ἀνέξοιτον ἀνεξοίτην ἀνέξοιμεν ἀνέξοιτε ἀνέξοιεν
middle indicative ἀνέξομαι ἀνέξῃ / ἀνέξει ἀνέξεται ἀνέξεσθον ἀνέξεσθον ἀνεξόμεθᾰ ἀνέξεσθε ἀνέξονται
optative ἀνεξοίμην ἀνέξοιο ἀνέξοιτο ἀνέξοισθον ἀνεξοίσθην ἀνεξοίμεθᾰ ἀνέξοισθε ἀνέξοιντο
active middle
infinitive ἀνέξειν ἀνέξεσθαι
participle m ἀνέξων ἀνεξόμενος
f ἀνέξουσᾰ ἀνεξομένη
n ἀνέξον ἀνεξόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ἀνασχήσω, ἀνασχήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀνασχήσω ἀνασχήσεις ἀνασχήσει ἀνασχήσετον ἀνασχήσετον ἀνασχήσομεν ἀνασχήσετε ἀνασχήσουσῐ(ν)
optative ἀνασχήσοιμῐ ἀνασχήσοις ἀνασχήσοι ἀνασχήσοιτον ἀνασχησοίτην ἀνασχήσοιμεν ἀνασχήσοιτε ἀνασχήσοιεν
middle indicative ἀνασχήσομαι ἀνασχήσῃ / ἀνασχήσει ἀνασχήσεται ἀνασχήσεσθον ἀνασχήσεσθον ἀνασχησόμεθᾰ ἀνασχήσεσθε ἀνασχήσονται
optative ἀνασχησοίμην ἀνασχήσοιο ἀνασχήσοιτο ἀνασχήσοισθον ἀνασχησοίσθην ἀνασχησοίμεθᾰ ἀνασχήσοισθε ἀνασχήσοιντο
active middle
infinitive ἀνασχήσειν ἀνασχήσεσθαι
participle m ἀνασχήσων ἀνασχησόμενος
f ἀνασχήσουσᾰ ἀνασχησομένη
n ἀνασχῆσον ἀνασχησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ἀνσχήσω, ἀνσχήσομαι (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀνσχήσω ἀνσχήσεις ἀνσχήσει ἀνσχήσετον ἀνσχήσετον ἀνσχήσομεν ἀνσχήσετε ἀνσχήσουσῐ(ν)
optative ἀνσχήσοιμῐ ἀνσχήσοισ(θᾰ) ἀνσχήσοι ἀνσχήσοιτον ἀνσχησοίτην ἀνσχήσοιμεν ἀνσχήσοιτε ἀνσχήσοιεν
middle indicative ἀνσχήσομαι ἀνσχήσεαι ἀνσχήσεται ἀνσχήσεσθον ἀνσχήσεσθον ἀνσχησόμε(σ)θᾰ ἀνσχήσεσθε ἀνσχήσονται
optative ἀνσχησοίμην ἀνσχήσοιο ἀνσχήσοιτο ἀνσχήσοισθον ἀνσχησοίσθην ἀνσχησοίμε(σ)θᾰ ἀνσχήσοισθε ἀνσχησοίᾰτο
active middle
infinitive ἀνσχήσειν / ἀνσχησέμεν(αι) / ἀνσχησμέναι ἀνσχήσεσθαι
participle m ἀνσχήσων ἀνσχησόμενος
f ἀνσχήσουσᾰ ἀνσχησομένη
n ἀνσχῆσον ἀνσχησόμενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἀνέσχον, ἀνεσχόμην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀνέσχον ἀνέσχες ἀνέσχε(ν) ἀνέσχετον ἀνεσχέτην ἀνέσχομεν ἀνέσχετε ἀνέσχον
subjunctive ἀνάσχω,
ἀνάσχωμῐ 		ἀνάσχῃς,
ἀνάσχῃσθᾰ 		ἀνάσχῃ,
ἀνάσχῃσῐ 		ἀνάσχητον ἀνάσχητον ἀνάσχωμεν ἀνάσχητε ἀνάσχωσῐ(ν)
optative ἀνάσχοιμῐ ἀνάσχοις / ἀνάσχοισθᾰ ἀνάσχοι ἀνασχεῖτον ἀνασχείτην ἀνασχεῖμεν ἀνασχεῖτε ἀνασχεῖεν
imperative   ἄνασχε ἀνασχέτω ἀνάσχετον ἀνασχέτων   ἀνάσχετε ἀνασχόντων
middle indicative ἀνεσχόμην ἀνέσχεο ἀνέσχετο ἀνέσχεσθον ἀνεσχέσθην ἀνεσχόμε(σ)θᾰ ἀνέσχεσθε ἀνέσχοντο
subjunctive ἀνάσχωμαι ἀνάσχηαι ἀνάσχηται ἀνάσχησθον ἀνάσχησθον ἀνασχώμε(σ)θᾰ ἀνάσχησθε ἀνάσχωνται
optative ἀνασχοίμην ἀνάσχοιο ἀνάσχοιτο ἀνάσχοισθον ἀνασχοίσθην ἀνασχοίμε(σ)θᾰ ἀνάσχοισθε ἀνασχοίᾰτο
imperative   ἀνάσχεο ἀνασχέσθω ἀνάσχεσθον ἀνασχέσθων   ἀνάσχεσθε ἀνασχέσθων
active middle
infinitive ἀνασχεῖν / ἀνασχέμεν(αι) ἀνασχέσθαι
participle m ἀνασχών ἀνασχόμενος
f ἀνασχοῦσᾰ ἀνασχομένη
n ἀνασχόν ἀνασχόμενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἠνεσχόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative ἠνεσχόμην ἠνέσχου ἠνέσχετο ἠνέσχεσθον ἠνεσχέσθην ἠνεσχόμεθᾰ ἠνέσχεσθε ἠνέσχοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἠνσχόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative ἠνσχόμην ἤνσχου ἤνσχετο ἤνσχεσθον ἠνσχέσθην ἠνσχόμεθᾰ ἤνσχεσθε ἤνσχοντο
subjunctive ἄνσχωμαι ἄνσχῃ ἄνσχηται ἄνσχησθον ἄνσχησθον ἀνσχώμεθᾰ ἄνσχησθε ἄνσχωνται
optative ἀνσχοίμην ἄνσχοιο ἄνσχοιτο ἄνσχοισθον ἀνσχοίσθην ἀνσχοίμεθᾰ ἄνσχοισθε ἄνσχοιντο
imperative   ἄνσχεο ἀνσχέσθω ἄνσχεσθον ἀνσχέσθων   ἄνσχεσθε ἀνσχέσθων
middle
infinitive ἀνσχέσθαι
participle m ἀνσχόμενος
f ἀνσχομένη
n ἀνσχόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἀνέσχεθον, ἀνεσχεθόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀνέσχεθον ἀνέσχεθες ἀνέσχεθε(ν) ἀνεσχέθετον ἀνεσχεθέτην ἀνεσχέθομεν ἀνεσχέθετε ἀνέσχεθον
subjunctive ἀνασχέθω ἀνασχέθῃς ἀνασχέθῃ ἀνασχέθητον ἀνασχέθητον ἀνασχέθωμεν ἀνασχέθητε ἀνασχέθωσῐ(ν)
optative ἀνασχέθοιμῐ ἀνασχέθοις ἀνασχέθοι ἀνασχέθοιτον ἀνασχεθοίτην ἀνασχέθοιμεν ἀνασχέθοιτε ἀνασχέθοιεν
imperative   ἀνάσχεθε ἀνασχεθέτω ἀνασχέθετον ἀνασχεθέτων   ἀνασχέθετε ἀνασχεθόντων
middle indicative ἀνεσχεθόμην ἀνεσχέθου ἀνεσχέθετο ἀνεσχέθεσθον ἀνεσχεθέσθην ἀνεσχεθόμεθᾰ ἀνεσχέθεσθε ἀνεσχέθοντο
subjunctive ἀνασχέθωμαι ἀνασχέθῃ ἀνασχέθηται ἀνασχέθησθον ἀνασχέθησθον ἀνασχεθώμεθᾰ ἀνασχέθησθε ἀνασχέθωνται
optative ἀνασχεθοίμην ἀνασχέθοιο ἀνασχέθοιτο ἀνασχέθοισθον ἀνασχεθοίσθην ἀνασχεθοίμεθᾰ ἀνασχέθοισθε ἀνασχέθοιντο
imperative   ἀνασχεθοῦ ἀνασχεθέσθω ἀνασχέθεσθον ἀνασχεθέσθων   ἀνασχέθεσθε ἀνασχεθέσθων
active middle
infinitive ἀνασχεθεῖν ἀνασχεθέσθαι
participle m ἀνασχεθών ἀνασχεθόμενος
f ἀνασχεθοῦσᾰ ἀνασχεθομένη
n ἀνασχεθόν ἀνασχεθόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἀνσχέθον, ἀνσχεθόμην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀνσχέθον ἀνσχέθες ἀνσχέθε(ν) ἀνσχέθετον ἀνσχεθέτην ἀνσχέθομεν ἀνσχέθετε ἀνσχέθον
subjunctive ἀνσχέθω,
ἀνσχέθωμῐ 		ἀνσχέθῃς,
ἀνσχέθῃσθᾰ 		ἀνσχέθῃ,
ἀνσχέθῃσῐ 		ἀνσχέθητον ἀνσχέθητον ἀνσχέθωμεν ἀνσχέθητε ἀνσχέθωσῐ(ν)
optative ἀνσχέθοιμῐ ἀνσχέθοις / ἀνσχέθοισθᾰ ἀνσχέθοι ἀνσχεθεῖτον ἀνσχεθείτην ἀνσχεθεῖμεν ἀνσχεθεῖτε ἀνσχεθεῖεν
imperative   ἄνσχεθε ἀνσχεθέτω ἀνσχέθετον ἀνσχεθέτων   ἀνσχέθετε ἀνσχεθόντων
middle indicative ἀνσχεθόμην ἀνσχέθεο ἀνσχέθετο ἀνσχέθεσθον ἀνσχεθέσθην ἀνσχεθόμε(σ)θᾰ ἀνσχέθεσθε ἀνσχέθοντο
subjunctive ἀνσχέθωμαι ἀνσχέθηαι ἀνσχέθηται ἀνσχέθησθον ἀνσχέθησθον ἀνσχεθώμε(σ)θᾰ ἀνσχέθησθε ἀνσχέθωνται
optative ἀνσχεθοίμην ἀνσχέθοιο ἀνσχέθοιτο ἀνσχέθοισθον ἀνσχεθοίσθην ἀνσχεθοίμε(σ)θᾰ ἀνσχέθοισθε ἀνσχεθοίᾰτο
imperative   ἀνσχέθεο ἀνσχεθέσθω ἀνσχέθεσθον ἀνσχεθέσθων   ἀνσχέθεσθε ἀνσχεθέσθων
active middle
infinitive ἀνσχεθέειν ἀνσχεθέσθαι
participle m ἀνσχεθών ἀνσχεθόμενος
f ἀνσχεθοῦσᾰ ἀνσχεθομένη
n ἀνσχεθόν ἀνσχεθόμενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ἀνέσχηκᾰ
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀνέσχηκᾰ ἀνέσχηκᾰς ἀνέσχηκε(ν) ἀνεσχήκᾰτον ἀνεσχήκᾰτον ἀνεσχήκᾰμεν ἀνεσχήκᾰτε ἀνεσχήκᾱσῐ(ν)
subjunctive ἀνεσχήκω ἀνεσχήκῃς ἀνεσχήκῃ ἀνεσχήκητον ἀνεσχήκητον ἀνεσχήκωμεν ἀνεσχήκητε ἀνεσχήκωσῐ(ν)
optative ἀνεσχήκοιμῐ / ἀνεσχηκοίην ἀνεσχήκοις / ἀνεσχηκοίης ἀνεσχήκοι / ἀνεσχηκοίη ἀνεσχήκοιτον ἀνεσχηκοίτην ἀνεσχήκοιμεν ἀνεσχήκοιτε ἀνεσχήκοιεν
imperative   ἀνέσχηκε ἀνεσχηκέτω ἀνεσχήκετον ἀνεσχηκέτων   ἀνεσχήκετε ἀνεσχηκόντων
active
infinitive ἀνεσχηκέναι
participle m ἀνεσχηκώς
f ἀνεσχηκυῖᾰ
n ἀνεσχηκός
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.