ἀνασχών
Ancient Greek
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /a.nas.kʰɔ̌ːn/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /a.nasˈkʰon/
- (4th CE Koine) IPA(key): /a.nasˈxon/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /a.nasˈxon/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /a.nasˈxon/
Participle
ἀνασχών • (anaskhṓn) m (feminine ἀνασχοῦσᾰ, neuter ἀνασχόν); first/third declension
- aorist active participle of ἀνέχω (anékhō)
Declension
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
| Nominative | ἀνασχών anaskhṓn |
ἀνασχοῦσᾰ anaskhoûsă |
ἀνασχόν anaskhón |
ἀνασχόντε anaskhónte |
ἀνασχούσᾱ anaskhoúsā |
ἀνασχόντε anaskhónte |
ἀνασχόντες anaskhóntes |
ἀνασχοῦσαι anaskhoûsai |
ἀνασχόντᾰ anaskhóntă | |||||
| Genitive | ἀνασχόντος anaskhóntos |
ἀνασχούσης anaskhoúsēs |
ἀνασχόντος anaskhóntos |
ἀνασχόντοιν anaskhóntoin |
ἀνασχούσαιν anaskhoúsain |
ἀνασχόντοιν anaskhóntoin |
ἀνασχόντων anaskhóntōn |
ἀνασχουσῶν anaskhousôn |
ἀνασχόντων anaskhóntōn | |||||
| Dative | ἀνασχόντῐ anaskhóntĭ |
ἀνασχούσῃ anaskhoúsēi |
ἀνασχόντῐ anaskhóntĭ |
ἀνασχόντοιν anaskhóntoin |
ἀνασχούσαιν anaskhoúsain |
ἀνασχόντοιν anaskhóntoin |
ἀνασχοῦσῐ / ἀνασχοῦσῐν anaskhoûsĭ(n) |
ἀνασχούσαις anaskhoúsais |
ἀνασχοῦσῐ / ἀνασχοῦσῐν anaskhoûsĭ(n) | |||||
| Accusative | ἀνασχόντᾰ anaskhóntă |
ἀνασχοῦσᾰν anaskhoûsăn |
ἀνασχόν anaskhón |
ἀνασχόντε anaskhónte |
ἀνασχούσᾱ anaskhoúsā |
ἀνασχόντε anaskhónte |
ἀνασχόντᾰς anaskhóntăs |
ἀνασχούσᾱς anaskhoúsās |
ἀνασχόντᾰ anaskhóntă | |||||
| Vocative | ἀνασχών anaskhṓn |
ἀνασχοῦσᾰ anaskhoûsă |
ἀνασχόν anaskhón |
ἀνασχόντε anaskhónte |
ἀνασχούσᾱ anaskhoúsā |
ἀνασχόντε anaskhónte |
ἀνασχόντες anaskhóntes |
ἀνασχοῦσαι anaskhoûsai |
ἀνασχόντᾰ anaskhóntă | |||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
| ἀνασχόντως anaskhóntōs |
— | — | ||||||||||||
| Notes: |
| |||||||||||||