ἀναφέρω

Ancient Greek

Alternative forms

  • ἀμφέρω (amphérō) — poetic

Etymology

From ἀνα- (ana-, “upwards, back”) +‎ φέρω (phérō, “to carry”).

Pronunciation

 

Verb

ᾰ̓νᾰφέρω • (ănăphérō)

  1. to bring, bear, carry upwards
  2. to bring, bear, carry back
  3. to report
  4. to restore

Inflection

   Present: ᾰ̓νᾰφέρω, ᾰ̓νᾰφέρομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ᾰ̓νᾰφέρω ᾰ̓νᾰφέρεις ᾰ̓νᾰφέρει ᾰ̓νᾰφέρετον ᾰ̓νᾰφέρετον ᾰ̓νᾰφέρομεν ᾰ̓νᾰφέρετε ᾰ̓νᾰφέρουσῐ(ν)
subjunctive ᾰ̓νᾰφέρω ᾰ̓νᾰφέρῃς ᾰ̓νᾰφέρῃ ᾰ̓νᾰφέρητον ᾰ̓νᾰφέρητον ᾰ̓νᾰφέρωμεν ᾰ̓νᾰφέρητε ᾰ̓νᾰφέρωσῐ(ν)
optative ᾰ̓νᾰφέροιμῐ ᾰ̓νᾰφέροις ᾰ̓νᾰφέροι ᾰ̓νᾰφέροιτον ᾰ̓νᾰφεροίτην ᾰ̓νᾰφέροιμεν ᾰ̓νᾰφέροιτε ᾰ̓νᾰφέροιεν
imperative   ᾰ̓νᾰ́φερε ᾰ̓νᾰφερέτω ᾰ̓νᾰφέρετον ᾰ̓νᾰφερέτων   ᾰ̓νᾰφέρετε ᾰ̓νᾰφερόντων
middle/
passive 		indicative ᾰ̓νᾰφέρομαι ᾰ̓νᾰφέρῃ / ᾰ̓νᾰφέρει ᾰ̓νᾰφέρεται ᾰ̓νᾰφέρεσθον ᾰ̓νᾰφέρεσθον ᾰ̓νᾰφερόμεθᾰ ᾰ̓νᾰφέρεσθε ᾰ̓νᾰφέρονται
subjunctive ᾰ̓νᾰφέρωμαι ᾰ̓νᾰφέρῃ ᾰ̓νᾰφέρηται ᾰ̓νᾰφέρησθον ᾰ̓νᾰφέρησθον ᾰ̓νᾰφερώμεθᾰ ᾰ̓νᾰφέρησθε ᾰ̓νᾰφέρωνται
optative ᾰ̓νᾰφεροίμην ᾰ̓νᾰφέροιο ᾰ̓νᾰφέροιτο ᾰ̓νᾰφέροισθον ᾰ̓νᾰφεροίσθην ᾰ̓νᾰφεροίμεθᾰ ᾰ̓νᾰφέροισθε ᾰ̓νᾰφέροιντο
imperative   ᾰ̓νᾰφέρου ᾰ̓νᾰφερέσθω ᾰ̓νᾰφέρεσθον ᾰ̓νᾰφερέσθων   ᾰ̓νᾰφέρεσθε ᾰ̓νᾰφερέσθων
active middle/passive
infinitive ᾰ̓νᾰφέρειν ᾰ̓νᾰφέρεσθαι
participle m ᾰ̓νᾰφέρων ᾰ̓νᾰφερόμενος
f ᾰ̓νᾰφέρουσᾰ ᾰ̓νᾰφερομένη
n ᾰ̓νᾰφέρον ᾰ̓νᾰφερόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ᾰ̓νἔφερον, ᾰ̓νἐφερόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ᾰ̓νἔφερον ᾰ̓νἔφερες ᾰ̓νἔφερε(ν) ᾰ̓νἐφέρετον ᾰ̓νἐφερέτην ᾰ̓νἐφέρομεν ᾰ̓νἐφέρετε ᾰ̓νἔφερον
middle/
passive 		indicative ᾰ̓νἐφερόμην ᾰ̓νἐφέρου ᾰ̓νἐφέρετο ᾰ̓νἐφέρεσθον ᾰ̓νἐφερέσθην ᾰ̓νἐφερόμεθᾰ ᾰ̓νἐφέρεσθε ᾰ̓νἐφέροντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ᾰ̓νοἴσω, ᾰ̓νοἴσομαι, ᾰ̓νοἰσθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ᾰ̓νοἴσω ᾰ̓νοἴσεις ᾰ̓νοἴσει ᾰ̓νοἴσετον ᾰ̓νοἴσετον ᾰ̓νοἴσομεν ᾰ̓νοἴσετε ᾰ̓νοἴσουσῐ(ν)
optative ᾰ̓νοἴσοιμῐ ᾰ̓νοἴσοις ᾰ̓νοἴσοι ᾰ̓νοἴσοιτον ᾰ̓νοἰσοίτην ᾰ̓νοἴσοιμεν ᾰ̓νοἴσοιτε ᾰ̓νοἴσοιεν
middle indicative ᾰ̓νοἴσομαι ᾰ̓νοἴσῃ / ᾰ̓νοἴσει ᾰ̓νοἴσεται ᾰ̓νοἴσεσθον ᾰ̓νοἴσεσθον ᾰ̓νοἰσόμεθᾰ ᾰ̓νοἴσεσθε ᾰ̓νοἴσονται
optative ᾰ̓νοἰσοίμην ᾰ̓νοἴσοιο ᾰ̓νοἴσοιτο ᾰ̓νοἴσοισθον ᾰ̓νοἰσοίσθην ᾰ̓νοἰσοίμεθᾰ ᾰ̓νοἴσοισθε ᾰ̓νοἴσοιντο
passive indicative ᾰ̓νοἰσθήσομαι ᾰ̓νοἰσθήσῃ ᾰ̓νοἰσθήσεται ᾰ̓νοἰσθήσεσθον ᾰ̓νοἰσθήσεσθον ᾰ̓νοἰσθησόμεθᾰ ᾰ̓νοἰσθήσεσθε ᾰ̓νοἰσθήσονται
optative ᾰ̓νοἰσθησοίμην ᾰ̓νοἰσθήσοιο ᾰ̓νοἰσθήσοιτο ᾰ̓νοἰσθήσοισθον ᾰ̓νοἰσθησοίσθην ᾰ̓νοἰσθησοίμεθᾰ ᾰ̓νοἰσθήσοισθε ᾰ̓νοἰσθήσοιντο
active middle passive
infinitive ᾰ̓νοἴσειν ᾰ̓νοἴσεσθαι ᾰ̓νοἰσθήσεσθαι
participle m ᾰ̓νοἴσων ᾰ̓νοἰσόμενος ᾰ̓νοἰσθησόμενος
f ᾰ̓νοἴσουσᾰ ᾰ̓νοἰσομένη ᾰ̓νοἰσθησομένη
n ᾰ̓νοἶσον ᾰ̓νοἰσόμενον ᾰ̓νοἰσθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ᾰ̓νήνεγκᾰ, ᾰ̓νηνεγκᾰ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ᾰ̓νήνεγκᾰ ᾰ̓νήνεγκᾰς ᾰ̓νήνεγκε(ν) ᾰ̓νηνέγκᾰτον ᾰ̓νηνεγκᾰ́την ᾰ̓νηνέγκᾰμεν ᾰ̓νηνέγκᾰτε ᾰ̓νήνεγκᾰν
subjunctive ᾰ̓νενέγκω ᾰ̓νενέγκῃς ᾰ̓νενέγκῃ ᾰ̓νενέγκητον ᾰ̓νενέγκητον ᾰ̓νενέγκωμεν ᾰ̓νενέγκητε ᾰ̓νενέγκωσῐ(ν)
optative ᾰ̓νενέγκαιμῐ ᾰ̓νενέγκειᾰς / ᾰ̓νενέγκαις ᾰ̓νενέγκειε(ν) / ᾰ̓νενέγκαι ᾰ̓νενέγκαιτον ᾰ̓νενεγκαίτην ᾰ̓νενέγκαιμεν ᾰ̓νενέγκαιτε ᾰ̓νενέγκειᾰν / ᾰ̓νενέγκαιεν
imperative   ᾰ̓νένεγκον ᾰ̓νενεγκᾰ́τω ᾰ̓νενέγκᾰτον ᾰ̓νενεγκᾰ́των   ᾰ̓νενέγκᾰτε ᾰ̓νενεγκᾰ́ντων
middle indicative ᾰ̓νηνεγκᾰ́μην ᾰ̓νηνέγκω ᾰ̓νηνέγκᾰτο ᾰ̓νηνέγκᾰσθον ᾰ̓νηνεγκᾰ́σθην ᾰ̓νηνεγκᾰ́μεθᾰ ᾰ̓νηνέγκᾰσθε ᾰ̓νηνέγκᾰντο
subjunctive ᾰ̓νενέγκωμαι ᾰ̓νενέγκῃ ᾰ̓νενέγκηται ᾰ̓νενέγκησθον ᾰ̓νενέγκησθον ᾰ̓νενεγκώμεθᾰ ᾰ̓νενέγκησθε ᾰ̓νενέγκωνται
optative ᾰ̓νενεγκαίμην ᾰ̓νενέγκαιο ᾰ̓νενέγκαιτο ᾰ̓νενέγκαισθον ᾰ̓νενεγκαίσθην ᾰ̓νενεγκαίμεθᾰ ᾰ̓νενέγκαισθε ᾰ̓νενέγκαιντο
imperative   ᾰ̓νένεγκαι ᾰ̓νενεγκᾰ́σθω ᾰ̓νενέγκᾰσθον ᾰ̓νενεγκᾰ́σθων   ᾰ̓νενέγκᾰσθε ᾰ̓νενεγκᾰ́σθων
active middle
infinitive ᾰ̓νενέγκαι ᾰ̓νενέγκᾰσθαι
participle m ᾰ̓νενέγκᾱς ᾰ̓νενεγκᾰ́μενος
f ᾰ̓νενέγκᾱσᾰ ᾰ̓νενεγκᾰμένη
n ᾰ̓νενέγκᾰν ᾰ̓νενεγκᾰ́μενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ᾰ̓νένεικᾰ, ᾰ̓νενεικᾰ́μην (Homeric)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ᾰ̓νένεικᾰ ᾰ̓νένεικᾰς ᾰ̓νένεικε(ν) ᾰ̓νενείκᾰτον ᾰ̓νενεικᾰ́την ᾰ̓νενείκᾰμεν ᾰ̓νενείκᾰτε ᾰ̓νένεικᾰν
subjunctive ᾰ̓νενείκω ᾰ̓νενείκῃς ᾰ̓νενείκῃ ᾰ̓νενείκητον ᾰ̓νενείκητον ᾰ̓νενείκωμεν ᾰ̓νενείκητε ᾰ̓νενείκωσῐ(ν)
optative ᾰ̓νενείκαιμῐ ᾰ̓νενείκειᾰς / ᾰ̓νενείκαις ᾰ̓νενείκειε(ν) / ᾰ̓νενείκαι ᾰ̓νενεικεῖτον ᾰ̓νενεικείτην ᾰ̓νενεικεῖμεν ᾰ̓νενεικεῖτε ᾰ̓νενεικεῖεν
imperative   ᾰ̓νένεικον ᾰ̓νενεικᾰ́τω ᾰ̓νενείκᾰτον ᾰ̓νενεικᾰ́των   ᾰ̓νενείκᾰτε ᾰ̓νενεικᾰ́ντων
middle indicative ᾰ̓νενεικᾰ́μην ᾰ̓νενείκω ᾰ̓νενείκᾰτο ᾰ̓νενείκᾰσθον ᾰ̓νενεικᾰ́σθην ᾰ̓νενεικᾰ́μεθᾰ ᾰ̓νενείκᾰσθε ᾰ̓νενείκᾰντο
subjunctive ᾰ̓νενείκωμαι ᾰ̓νενείκηαι ᾰ̓νενείκηται ᾰ̓νενείκησθον ᾰ̓νενείκησθον ᾰ̓νενεικώμεθᾰ ᾰ̓νενείκησθε ᾰ̓νενείκωνται
optative ᾰ̓νενεικαίμην ᾰ̓νενείκαιο ᾰ̓νενείκαιτο ᾰ̓νενείκαισθον ᾰ̓νενεικαίσθην ᾰ̓νενεικαίμεθᾰ ᾰ̓νενείκαισθε ᾰ̓νενείκαιντο
imperative   ᾰ̓νένεικαι ᾰ̓νενεικᾰ́σθω ᾰ̓νενείκᾰσθον ᾰ̓νενεικᾰ́σθων   ᾰ̓νενείκᾰσθε ᾰ̓νενεικᾰ́σθων
active middle
infinitive ᾰ̓νενεῖκαι ᾰ̓νενείκᾰσθαι
participle m ᾰ̓νενείκᾱς ᾰ̓νενεικᾰ́μενος
f ᾰ̓νενείκᾱσᾰ ᾰ̓νενεικᾰμένη
n ᾰ̓νενεῖκᾰν ᾰ̓νενεικᾰ́μενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ᾰ̓νήνεικᾰ, ᾰ̓νηνεικᾰ́μην (Ionic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ᾰ̓νήνεικᾰ ᾰ̓νήνεικᾰς ᾰ̓νήνεικε(ν) ᾰ̓νηνείκᾰτον ᾰ̓νηνεικᾰ́την ᾰ̓νηνείκᾰμεν ᾰ̓νηνείκᾰτε ᾰ̓νήνεικᾰν
subjunctive ᾰ̓νενείκω ᾰ̓νενείκῃς ᾰ̓νενείκῃ ᾰ̓νενείκητον ᾰ̓νενείκητον ᾰ̓νενείκωμεν ᾰ̓νενείκητε ᾰ̓νενείκωσῐ(ν)
optative ᾰ̓νενείκαιμῐ ᾰ̓νενείκειᾰς / ᾰ̓νενείκαις ᾰ̓νενείκειε(ν) / ᾰ̓νενείκαι ᾰ̓νενεικεῖτον ᾰ̓νενεικείτην ᾰ̓νενεικεῖμεν ᾰ̓νενεικεῖτε ᾰ̓νενεικεῖεν
imperative   ᾰ̓νένεικον ᾰ̓νενεικᾰ́τω ᾰ̓νενείκᾰτον ᾰ̓νενεικᾰ́των   ᾰ̓νενείκᾰτε ᾰ̓νενεικᾰ́ντων
middle indicative ᾰ̓νηνεικᾰ́μην ᾰ̓νηνείκω ᾰ̓νηνείκᾰτο ᾰ̓νηνείκᾰσθον ᾰ̓νηνεικᾰ́σθην ᾰ̓νηνεικᾰ́μεθᾰ ᾰ̓νηνείκᾰσθε ᾰ̓νηνείκᾰντο
subjunctive ᾰ̓νενείκωμαι ᾰ̓νενείκηαι ᾰ̓νενείκηται ᾰ̓νενείκησθον ᾰ̓νενείκησθον ᾰ̓νενεικώμεθᾰ ᾰ̓νενείκησθε ᾰ̓νενείκωνται
optative ᾰ̓νενεικαίμην ᾰ̓νενείκαιο ᾰ̓νενείκαιτο ᾰ̓νενείκαισθον ᾰ̓νενεικαίσθην ᾰ̓νενεικαίμεθᾰ ᾰ̓νενείκαισθε ᾰ̓νενεικαίᾰτο
imperative   ᾰ̓νένεικαι ᾰ̓νενεικᾰ́σθω ᾰ̓νενείκᾰσθον ᾰ̓νενεικᾰ́σθων   ᾰ̓νενείκᾰσθε ᾰ̓νενεικᾰ́σθων
active middle
infinitive ᾰ̓νενεῖκαι,
ἀνοῖσαι 		ᾰ̓νενείκᾰσθαι
participle m ᾰ̓νενείκᾱς ᾰ̓νενεικᾰ́μενος
f ᾰ̓νενείκᾱσᾰ ᾰ̓νενεικᾰμένη
n ᾰ̓νενεῖκᾰν ᾰ̓νενεικᾰ́μενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ᾰ̓νηνέχθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
passive indicative ᾰ̓νηνέχθην ᾰ̓νηνέχθης ᾰ̓νηνέχθη ᾰ̓νηνέχθητον ᾰ̓νηνεχθήτην ᾰ̓νηνέχθημεν ᾰ̓νηνέχθητε ᾰ̓νηνέχθησᾰν
subjunctive ᾰ̓νενεχθῶ ᾰ̓νενεχθῇς ᾰ̓νενεχθῇ ᾰ̓νενεχθῆτον ᾰ̓νενεχθῆτον ᾰ̓νενεχθῶμεν ᾰ̓νενεχθῆτε ᾰ̓νενεχθῶσῐ(ν)
optative ᾰ̓νενεχθείην ᾰ̓νενεχθείης ᾰ̓νενεχθείη ᾰ̓νενεχθεῖτον / ᾰ̓νενεχθείητον ᾰ̓νενεχθείτην / ᾰ̓νενεχθειήτην ᾰ̓νενεχθεῖμεν / ᾰ̓νενεχθείημεν ᾰ̓νενεχθεῖτε / ᾰ̓νενεχθείητε ᾰ̓νενεχθεῖεν / ᾰ̓νενεχθείησᾰν
imperative   ᾰ̓νενέχθητῐ ᾰ̓νενεχθήτω ᾰ̓νενέχθητον ᾰ̓νενεχθήτων   ᾰ̓νενέχθητε ᾰ̓νενεχθέντων
passive
infinitive ᾰ̓νενεχθῆναι
participle m ᾰ̓νενεχθείς
f ᾰ̓νενεχθεῖσᾰ
n ᾰ̓νενεχθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ᾰ̓νενήνοχᾰ, ᾰ̓νενήνεγμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ᾰ̓νενήνοχᾰ ᾰ̓νενήνοχᾰς ᾰ̓νενήνοχε(ν) ᾰ̓νενηνόχᾰτον ᾰ̓νενηνόχᾰτον ᾰ̓νενηνόχᾰμεν ᾰ̓νενηνόχᾰτε ᾰ̓νενηνόχᾱσῐ(ν)
subjunctive ᾰ̓νενηνόχω ᾰ̓νενηνόχῃς ᾰ̓νενηνόχῃ ᾰ̓νενηνόχητον ᾰ̓νενηνόχητον ᾰ̓νενηνόχωμεν ᾰ̓νενηνόχητε ᾰ̓νενηνόχωσῐ(ν)
optative ᾰ̓νενηνόχοιμῐ / ᾰ̓νενηνοχοίην ᾰ̓νενηνόχοις / ᾰ̓νενηνοχοίης ᾰ̓νενηνόχοι / ᾰ̓νενηνοχοίη ᾰ̓νενηνόχοιτον ᾰ̓νενηνοχοίτην ᾰ̓νενηνόχοιμεν ᾰ̓νενηνόχοιτε ᾰ̓νενηνόχοιεν
imperative   ᾰ̓νενήνοχε ᾰ̓νενηνοχέτω ᾰ̓νενηνόχετον ᾰ̓νενηνοχέτων   ᾰ̓νενηνόχετε ᾰ̓νενηνοχόντων
middle/
passive 		indicative ᾰ̓νενήνεγμαι ᾰ̓νενήνεξαι ᾰ̓νενήνεκται ᾰ̓νενήνεχθον ᾰ̓νενήνεχθον ᾰ̓νενηνέγμεθᾰ ᾰ̓νενήνεχθε ᾰ̓νενηνέγᾰται
subjunctive ᾰ̓νενηνεγμένος ὦ ᾰ̓νενηνεγμένος ᾖς ᾰ̓νενηνεγμένος ᾖ ᾰ̓νενηνεγμένω ἦτον ᾰ̓νενηνεγμένω ἦτον ᾰ̓νενηνεγμένοι ὦμεν ᾰ̓νενηνεγμένοι ἦτε ᾰ̓νενηνεγμένοι ὦσῐ(ν)
optative ᾰ̓νενηνεγμένος εἴην ᾰ̓νενηνεγμένος εἴης ᾰ̓νενηνεγμένος εἴη ᾰ̓νενηνεγμένω εἴητον / εἶτον ᾰ̓νενηνεγμένω εἰήτην / εἴτην ᾰ̓νενηνεγμένοι εἴημεν / εἶμεν ᾰ̓νενηνεγμένοι εἴητε / εἶτε ᾰ̓νενηνεγμένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   ᾰ̓νενήνεξο ᾰ̓νενηνέχθω ᾰ̓νενήνεχθον ᾰ̓νενηνέχθων   ᾰ̓νενήνεχθε ᾰ̓νενηνέχθων
active middle/passive
infinitive ᾰ̓νενηνοχέναι ᾰ̓νενηνέχθαι
participle m ᾰ̓νενηνοχώς ᾰ̓νενηνεγμένος
f ᾰ̓νενηνοχυῖᾰ ᾰ̓νενηνεγμένη
n ᾰ̓νενηνοχός ᾰ̓νενηνεγμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ᾰ̓νενηνόχειν / ᾰ̓νενηνόχη, ᾰ̓νενηνέγμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ᾰ̓νενηνόχειν / ᾰ̓νενηνόχη ᾰ̓νενηνόχεις / ᾰ̓νενηνόχης ᾰ̓νενηνόχει(ν) ᾰ̓νενηνόχετον ᾰ̓νενηνοχέτην ᾰ̓νενηνόχεμεν ᾰ̓νενηνόχετε ᾰ̓νενηνόχεσᾰν
middle/
passive 		indicative ᾰ̓νενηνέγμην ᾰ̓νενήνεξο ᾰ̓νενήνεκτο ᾰ̓νενήνεχθον ᾰ̓νενηνέχθην ᾰ̓νενηνέγμεθᾰ ᾰ̓νενήνεχθε ᾰ̓νενηνέγᾰτο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

  • ἀναφορά (anaphorá)
  • ἀναφορεύς (anaphoreús)
  • ἀναφορέω (anaphoréō)
  • ἀναφορητικός (anaphorētikós)
  • ἀναφορικός (anaphorikós)
  • ἀναφόριον (anaphórion)
  • ἀνάφορον (anáphoron)

Descendants

  • → Greek: αναφέρω (anaféro)

References

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.