ἀνομωτέροις

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.no.mɔː.té.roi̯s/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.no.moˈte.rys/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /a.no.moˈte.rys/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.no.moˈte.rys/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.no.moˈte.ris/

Adjective

ἀνομωτέροις • (anomōtérois)

masculine/neuter dative plural of ἀνομώτερος (anomṓteros)