ἀνομωτέρους

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.no.mɔː.té.ruːs/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.no.moˈte.rus/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /a.no.moˈte.rus/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.no.moˈte.rus/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.no.moˈte.rus/

Adjective

ἀνομωτέρους • (anomōtérous)

masculine accusative plural of ἀνομώτερος (anomṓteros)