ἀντεπιπλέω

Ancient Greek

Etymology

From ἀντι- (anti-) +‎ ἐπιπλέω (epipléō)

Pronunciation

 

Verb

ἀντεπῐπλέω • (antepĭpléō)

  1. to sail against in turn

Conjugation

   Present: ἀντεπιπλέω (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀντεπιπλέω ἀντεπιπλεῖς ἀντεπιπλεῖ ἀντεπιπλεῖτον ἀντεπιπλεῖτον ἀντεπιπλέομεν ἀντεπιπλεῖτε ἀντεπιπλέουσῐ(ν)
subjunctive ἀντεπιπλέω ἀντεπιπλέῃς ἀντεπιπλέῃ ἀντεπιπλέητον ἀντεπιπλέητον ἀντεπιπλέωμεν ἀντεπιπλέητε ἀντεπιπλέωσῐ(ν)
optative ἀντεπιπλέοιμῐ ἀντεπιπλέοις ἀντεπιπλέοι ἀντεπιπλέοιτον ἀντεπιπλεοίτην ἀντεπιπλέοιμεν ἀντεπιπλέοιτε ἀντεπιπλέοιεν
imperative   ἀντεπίπλει ἀντεπιπλείτω ἀντεπιπλεῖτον ἀντεπιπλείτων   ἀντεπιπλεῖτε ἀντεπιπλεόντων
active
infinitive ἀντεπιπλεῖν
participle m ἀντεπιπλέων
f ἀντεπιπλέουσᾰ
n ἀντεπιπλέον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: ἀντεπιπλέω (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀντεπιπλέω ἀντεπιπλέεις ἀντεπιπλέει ἀντεπιπλέετον ἀντεπιπλέετον ἀντεπιπλέομεν ἀντεπιπλέετε ἀντεπιπλέουσῐ(ν)
subjunctive ἀντεπιπλέω ἀντεπιπλέῃς ἀντεπιπλέῃ ἀντεπιπλέητον ἀντεπιπλέητον ἀντεπιπλέωμεν ἀντεπιπλέητε ἀντεπιπλέωσῐ(ν)
optative ἀντεπιπλέοιμῐ ἀντεπιπλέοις ἀντεπιπλέοι ἀντεπιπλέοιτον ἀντεπιπλεοίτην ἀντεπιπλέοιμεν ἀντεπιπλέοιτε ἀντεπιπλέοιεν
imperative   ἀντεπίπλεε ἀντεπιπλεέτω ἀντεπιπλέετον ἀντεπιπλεέτων   ἀντεπιπλέετε ἀντεπιπλεόντων
active
infinitive ἀντεπιπλέειν
participle m ἀντεπιπλέων
f ἀντεπιπλέουσᾰ
n ἀντεπιπλέον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἀντεπέπλεον (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀντεπέπλεον ἀντεπέπλεις ἀντεπέπλει ἀντεπεπλεῖτον ἀντεπεπλείτην ἀντεπεπλέομεν ἀντεπεπλεῖτε ἀντεπέπλουν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἀντεπέπλεον (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀντεπέπλεον ἀντεπέπλεες ἀντεπέπλεε(ν) ἀντεπεπλέετον ἀντεπεπλεέτην ἀντεπεπλέομεν ἀντεπεπλέετε ἀντεπέπλεον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ἀντεπιπλεύσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative ἀντεπιπλεύσομαι ἀντεπιπλεύσῃ / ἀντεπιπλεύσει ἀντεπιπλεύσεται ἀντεπιπλεύσεσθον ἀντεπιπλεύσεσθον ἀντεπιπλευσόμεθᾰ ἀντεπιπλεύσεσθε ἀντεπιπλεύσονται
optative ἀντεπιπλευσοίμην ἀντεπιπλεύσοιο ἀντεπιπλεύσοιτο ἀντεπιπλεύσοισθον ἀντεπιπλευσοίσθην ἀντεπιπλευσοίμεθᾰ ἀντεπιπλεύσοισθε ἀντεπιπλεύσοιντο
middle
infinitive ἀντεπιπλεύσεσθαι
participle m ἀντεπιπλευσόμενος
f ἀντεπιπλευσομένη
n ἀντεπιπλευσόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἀντεπέπλευσᾰ
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀντεπέπλευσᾰ ἀντεπέπλευσᾰς ἀντεπέπλευσε(ν) ἀντεπεπλεύσᾰτον ἀντεπεπλευσᾰ́την ἀντεπεπλεύσᾰμεν ἀντεπεπλεύσᾰτε ἀντεπέπλευσᾰν
subjunctive ἀντεπιπλεύσω ἀντεπιπλεύσῃς ἀντεπιπλεύσῃ ἀντεπιπλεύσητον ἀντεπιπλεύσητον ἀντεπιπλεύσωμεν ἀντεπιπλεύσητε ἀντεπιπλεύσωσῐ(ν)
optative ἀντεπιπλεύσαιμῐ ἀντεπιπλεύσειᾰς / ἀντεπιπλεύσαις ἀντεπιπλεύσειε(ν) / ἀντεπιπλεύσαι ἀντεπιπλεύσαιτον ἀντεπιπλευσαίτην ἀντεπιπλεύσαιμεν ἀντεπιπλεύσαιτε ἀντεπιπλεύσειᾰν / ἀντεπιπλεύσαιεν
imperative   ἀντεπίπλευσον ἀντεπιπλευσᾰ́τω ἀντεπιπλεύσᾰτον ἀντεπιπλευσᾰ́των   ἀντεπιπλεύσᾰτε ἀντεπιπλευσᾰ́ντων
active
infinitive ἀντεπιπλεῦσαι
participle m ἀντεπιπλεύσᾱς
f ἀντεπιπλεύσᾱσᾰ
n ἀντεπιπλεῦσᾰν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.