ἀντικαθίστημι

Ancient Greek

Etymology

From ἀντι- (anti-) +‎ καθίστημι (kathístēmi)

Pronunciation

 

Verb

ἀντῐκᾰθίστημῐ • (antĭkăthístēmĭ)

  1. to substitute, replace
  2. to set against, oppose
  3. to bring back again, restore
  4. (passive voice), to be put in another's place, to reign instead of
  5. to stand against, resist [with dative]

Conjugation

   Present: ἀντῐκᾰθῐ́στημῐ, ἀντῐκᾰθῐ́στᾰμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀντῐκᾰθῐ́στημῐ ἀντῐκᾰθῐ́στης ἀντῐκᾰθῐ́στησῐ(ν) ἀντῐκᾰθῐ́στᾰτον ἀντῐκᾰθῐ́στᾰτον ἀντῐκᾰθῐ́στᾰμεν ἀντῐκᾰθῐ́στᾰτε ἀντῐκᾰθῐστᾶσῐ(ν)
subjunctive ἀντῐκᾰθῐστῶ ἀντῐκᾰθῐστῇς ἀντῐκᾰθῐστῇ ἀντῐκᾰθῐστῆτον ἀντῐκᾰθῐστῆτον ἀντῐκᾰθῐστῶμεν ἀντῐκᾰθῐστῆτε ἀντῐκᾰθῐστῶσῐ(ν)
optative ἀντῐκᾰθῐσταίην ἀντῐκᾰθῐσταίης ἀντῐκᾰθῐσταίη ἀντῐκᾰθῐσταῖτον / ἀντῐκᾰθῐσταίητον ἀντῐκᾰθῐσταίτην / ἀντῐκᾰθῐσταιήτην ἀντῐκᾰθῐσταῖμεν / ἀντῐκᾰθῐσταίημεν ἀντῐκᾰθῐσταῖτε / ἀντῐκᾰθῐσταίητε ἀντῐκᾰθῐσταῖεν / ἀντῐκᾰθῐσταίησᾰν
imperative   ἀντῐκᾰθῐ́στη ἀντῐκᾰθῐστᾰ́τω ἀντῐκᾰθῐ́στᾰτον ἀντῐκᾰθῐστᾰ́των   ἀντῐκᾰθῐ́στᾰτε ἀντῐκᾰθῐστᾰ́ντων
middle/
passive 		indicative ἀντῐκᾰθῐ́στᾰμαι ἀντῐκᾰθῐ́στᾰσαι ἀντῐκᾰθῐ́στᾰται ἀντῐκᾰθῐ́στᾰσθον ἀντῐκᾰθῐ́στᾰσθον ἀντῐκᾰθῐστᾰ́μεθᾰ ἀντῐκᾰθῐ́στᾰσθε ἀντῐκᾰθῐ́στᾰνται
subjunctive ἀντῐκᾰθῐστῶμαι ἀντῐκᾰθῐστῇ ἀντῐκᾰθῐστῆται ἀντῐκᾰθῐστῆσθον ἀντῐκᾰθῐστῆσθον ἀντῐκᾰθῐστώμεθᾰ ἀντῐκᾰθῐστῆσθε ἀντῐκᾰθῐστῶνται
optative ἀντῐκᾰθῐσταίμην ἀντῐκᾰθῐ́σταιο ἀντῐκᾰθῐ́σταιτο ἀντῐκᾰθῐ́σταισθον ἀντῐκᾰθῐσταίσθην ἀντῐκᾰθῐσταίμεθᾰ ἀντῐκᾰθῐ́σταισθε ἀντῐκᾰθῐ́σταιντο
imperative   ἀντῐκᾰθῐ́στᾰσο ἀντῐκᾰθῐστᾰ́σθω ἀντῐκᾰθῐ́στᾰσθον ἀντῐκᾰθῐστᾰ́σθων   ἀντῐκᾰθῐ́στᾰσθε ἀντῐκᾰθῐστᾰ́σθων
active middle/passive
infinitive ἀντῐκᾰθῐστᾰ́ναι ἀντῐκᾰθῐ́στᾰσθαι
participle m ἀντῐκᾰθῐστᾱ́ς ἀντῐκᾰθῐστᾰ́μενος
f ἀντῐκᾰθῐστᾶσᾰ ἀντῐκᾰθῐστᾰμένη
n ἀντῐκᾰθῐστᾰ́ν ἀντῐκᾰθῐστᾰ́μενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἀντῐκᾰθῑ́στην, ἀντῐκᾰθῑστᾰ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀντῐκᾰθῑ́στην ἀντῐκᾰθῑ́στης ἀντῐκᾰθῑ́στη ἀντῐκᾰθῑ́στᾰτον ἀντῐκᾰθῑστᾰ́την ἀντῐκᾰθῑ́στᾰμεν ἀντῐκᾰθῑ́στᾰτε ἀντῐκᾰθῑ́στᾰσᾰν
middle/
passive 		indicative ἀντῐκᾰθῑστᾰ́μην ἀντῐκᾰθῑ́στᾰσο ἀντῐκᾰθῑ́στᾰτο ἀντῐκᾰθῑ́στᾰσθον ἀντῐκᾰθῑστᾰ́σθην ἀντῐκᾰθῑστᾰ́μεθᾰ ἀντῐκᾰθῑ́στᾰσθε ἀντῐκᾰθῑ́στᾰντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ἀντῐκᾰτᾰστήσω, ἀντῐκᾰτᾰστήσομαι, ἀντῐκᾰτᾰστήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀντῐκᾰτᾰστήσω ἀντῐκᾰτᾰστήσεις ἀντῐκᾰτᾰστήσει ἀντῐκᾰτᾰστήσετον ἀντῐκᾰτᾰστήσετον ἀντῐκᾰτᾰστήσομεν ἀντῐκᾰτᾰστήσετε ἀντῐκᾰτᾰστήσουσῐ(ν)
optative ἀντῐκᾰτᾰστήσοιμῐ ἀντῐκᾰτᾰστήσοις ἀντῐκᾰτᾰστήσοι ἀντῐκᾰτᾰστήσοιτον ἀντῐκᾰτᾰστησοίτην ἀντῐκᾰτᾰστήσοιμεν ἀντῐκᾰτᾰστήσοιτε ἀντῐκᾰτᾰστήσοιεν
middle indicative ἀντῐκᾰτᾰστήσομαι ἀντῐκᾰτᾰστήσῃ / ἀντῐκᾰτᾰστήσει ἀντῐκᾰτᾰστήσεται ἀντῐκᾰτᾰστήσεσθον ἀντῐκᾰτᾰστήσεσθον ἀντῐκᾰτᾰστησόμεθᾰ ἀντῐκᾰτᾰστήσεσθε ἀντῐκᾰτᾰστήσονται
optative ἀντῐκᾰτᾰστησοίμην ἀντῐκᾰτᾰστήσοιο ἀντῐκᾰτᾰστήσοιτο ἀντῐκᾰτᾰστήσοισθον ἀντῐκᾰτᾰστησοίσθην ἀντῐκᾰτᾰστησοίμεθᾰ ἀντῐκᾰτᾰστήσοισθε ἀντῐκᾰτᾰστήσοιντο
passive indicative ἀντῐκᾰτᾰστήσομαι ἀντῐκᾰτᾰστήσῃ ἀντῐκᾰτᾰστήσεται ἀντῐκᾰτᾰστήσεσθον ἀντῐκᾰτᾰστήσεσθον ἀντῐκᾰτᾰστησόμεθᾰ ἀντῐκᾰτᾰστήσεσθε ἀντῐκᾰτᾰστήσονται
optative ἀντῐκᾰτᾰστησοίμην ἀντῐκᾰτᾰστήσοιο ἀντῐκᾰτᾰστήσοιτο ἀντῐκᾰτᾰστήσοισθον ἀντῐκᾰτᾰστησοίσθην ἀντῐκᾰτᾰστησοίμεθᾰ ἀντῐκᾰτᾰστήσοισθε ἀντῐκᾰτᾰστήσοιντο
active middle passive
infinitive ἀντῐκᾰτᾰστήσειν ἀντῐκᾰτᾰστήσεσθαι ἀντῐκᾰτᾰστήσεσθαι
participle m ἀντῐκᾰτᾰστήσων ἀντῐκᾰτᾰστησόμενος ἀντῐκᾰτᾰστησόμενος
f ἀντῐκᾰτᾰστήσουσᾰ ἀντῐκᾰτᾰστησομένη ἀντῐκᾰτᾰστησομένη
n ἀντῐκᾰτᾰστῆσον ἀντῐκᾰτᾰστησόμενον ἀντῐκᾰτᾰστησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἀντῐκᾰτέστησᾰ, ἀντῐκᾰτεστησᾰ́μην, ἀντῐκᾰτεστᾰ́θην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀντῐκᾰτέστησᾰ ἀντῐκᾰτέστησᾰς ἀντῐκᾰτέστησε(ν) ἀντῐκᾰτεστήσᾰτον ἀντῐκᾰτεστησᾰ́την ἀντῐκᾰτεστήσᾰμεν ἀντῐκᾰτεστήσᾰτε ἀντῐκᾰτέστησᾰν
subjunctive ἀντῐκᾰτᾰστήσω ἀντῐκᾰτᾰστήσῃς ἀντῐκᾰτᾰστήσῃ ἀντῐκᾰτᾰστήσητον ἀντῐκᾰτᾰστήσητον ἀντῐκᾰτᾰστήσωμεν ἀντῐκᾰτᾰστήσητε ἀντῐκᾰτᾰστήσωσῐ(ν)
optative ἀντῐκᾰτᾰστήσαιμῐ ἀντῐκᾰτᾰστήσειᾰς / ἀντῐκᾰτᾰστήσαις ἀντῐκᾰτᾰστήσειε(ν) / ἀντῐκᾰτᾰστήσαι ἀντῐκᾰτᾰστήσαιτον ἀντῐκᾰτᾰστησαίτην ἀντῐκᾰτᾰστήσαιμεν ἀντῐκᾰτᾰστήσαιτε ἀντῐκᾰτᾰστήσειᾰν / ἀντῐκᾰτᾰστήσαιεν
imperative   ἀντῐκᾰτᾰ́στησον ἀντῐκᾰτᾰστησᾰ́τω ἀντῐκᾰτᾰστήσᾰτον ἀντῐκᾰτᾰστησᾰ́των   ἀντῐκᾰτᾰστήσᾰτε ἀντῐκᾰτᾰστησᾰ́ντων
middle indicative ἀντῐκᾰτεστησᾰ́μην ἀντῐκᾰτεστήσω ἀντῐκᾰτεστήσᾰτο ἀντῐκᾰτεστήσᾰσθον ἀντῐκᾰτεστησᾰ́σθην ἀντῐκᾰτεστησᾰ́μεθᾰ ἀντῐκᾰτεστήσᾰσθε ἀντῐκᾰτεστήσᾰντο
subjunctive ἀντῐκᾰτᾰστήσωμαι ἀντῐκᾰτᾰστήσῃ ἀντῐκᾰτᾰστήσηται ἀντῐκᾰτᾰστήσησθον ἀντῐκᾰτᾰστήσησθον ἀντῐκᾰτᾰστησώμεθᾰ ἀντῐκᾰτᾰστήσησθε ἀντῐκᾰτᾰστήσωνται
optative ἀντῐκᾰτᾰστησαίμην ἀντῐκᾰτᾰστήσαιο ἀντῐκᾰτᾰστήσαιτο ἀντῐκᾰτᾰστήσαισθον ἀντῐκᾰτᾰστησαίσθην ἀντῐκᾰτᾰστησαίμεθᾰ ἀντῐκᾰτᾰστήσαισθε ἀντῐκᾰτᾰστήσαιντο
imperative   ἀντῐκᾰτᾰ́στησαι ἀντῐκᾰτᾰστησᾰ́σθω ἀντῐκᾰτᾰστήσᾰσθον ἀντῐκᾰτᾰστησᾰ́σθων   ἀντῐκᾰτᾰστήσᾰσθε ἀντῐκᾰτᾰστησᾰ́σθων
passive indicative ἀντῐκᾰτεστᾰ́θην ἀντῐκᾰτεστᾰ́θης ἀντῐκᾰτεστᾰ́θη ἀντῐκᾰτεστᾰ́θητον ἀντῐκᾰτεστᾰθήτην ἀντῐκᾰτεστᾰ́θημεν ἀντῐκᾰτεστᾰ́θητε ἀντῐκᾰτεστᾰ́θησᾰν
subjunctive ἀντῐκᾰτᾰστᾰθῶ ἀντῐκᾰτᾰστᾰθῇς ἀντῐκᾰτᾰστᾰθῇ ἀντῐκᾰτᾰστᾰθῆτον ἀντῐκᾰτᾰστᾰθῆτον ἀντῐκᾰτᾰστᾰθῶμεν ἀντῐκᾰτᾰστᾰθῆτε ἀντῐκᾰτᾰστᾰθῶσῐ(ν)
optative ἀντῐκᾰτᾰστᾰθείην ἀντῐκᾰτᾰστᾰθείης ἀντῐκᾰτᾰστᾰθείη ἀντῐκᾰτᾰστᾰθεῖτον / ἀντῐκᾰτᾰστᾰθείητον ἀντῐκᾰτᾰστᾰθείτην / ἀντῐκᾰτᾰστᾰθειήτην ἀντῐκᾰτᾰστᾰθεῖμεν / ἀντῐκᾰτᾰστᾰθείημεν ἀντῐκᾰτᾰστᾰθεῖτε / ἀντῐκᾰτᾰστᾰθείητε ἀντῐκᾰτᾰστᾰθεῖεν / ἀντῐκᾰτᾰστᾰθείησᾰν
imperative   ἀντῐκᾰτᾰστᾰ́θητῐ ἀντῐκᾰτᾰστᾰθήτω ἀντῐκᾰτᾰστᾰ́θητον ἀντῐκᾰτᾰστᾰθήτων   ἀντῐκᾰτᾰστᾰ́θητε ἀντῐκᾰτᾰστᾰθέντων
active middle passive
infinitive ἀντῐκᾰτᾰστῆσαι ἀντῐκᾰτᾰστήσᾰσθαι ἀντῐκᾰτᾰστᾰθῆναι
participle m ἀντῐκᾰτᾰστήσᾱς ἀντῐκᾰτᾰστησᾰ́μενος ἀντῐκᾰτᾰστᾰθείς
f ἀντῐκᾰτᾰστήσᾱσᾰ ἀντῐκᾰτᾰστησᾰμένη ἀντῐκᾰτᾰστᾰθεῖσᾰ
n ἀντῐκᾰτᾰστῆσᾰν ἀντῐκᾰτᾰστησᾰ́μενον ἀντῐκᾰτᾰστᾰθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἀντῐκᾰτέστην, ἀντῐκᾰτεστᾰ́μην, ἀντῐκᾰτέστην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀντῐκᾰτέστην ἀντῐκᾰτέστης ἀντῐκᾰτέστη ἀντῐκᾰτέστητον ἀντῐκᾰτεστήτην ἀντῐκᾰτέστημεν ἀντῐκᾰτέστητε ἀντῐκᾰτέστησᾰν
subjunctive ἀντῐκᾰτᾰστῶ ἀντῐκᾰτᾰστῇς ἀντῐκᾰτᾰστῇ ἀντῐκᾰτᾰστῆτον ἀντῐκᾰτᾰστῆτον ἀντῐκᾰτᾰστῶμεν ἀντῐκᾰτᾰστῆτε ἀντῐκᾰτᾰστῶσῐ(ν)
optative ἀντῐκᾰτᾰσταίην ἀντῐκᾰτᾰσταίης ἀντῐκᾰτᾰσταίη ἀντῐκᾰτᾰσταῖτον / ἀντῐκᾰτᾰσταίητον ἀντῐκᾰτᾰσταίτην / ἀντῐκᾰτᾰσταιήτην ἀντῐκᾰτᾰσταῖμεν / ἀντῐκᾰτᾰσταίημεν ἀντῐκᾰτᾰσταῖτε / ἀντῐκᾰτᾰσταίητε ἀντῐκᾰτᾰσταῖεν / ἀντῐκᾰτᾰσταίησᾰν
imperative   ἀντῐκᾰτᾰ́στηθῐ ἀντῐκᾰτᾰστήτω ἀντῐκᾰτᾰ́στητον ἀντῐκᾰτᾰστήτων   ἀντῐκᾰτᾰ́στητε ἀντῐκᾰτᾰστᾰ́ντων
middle indicative ἀντῐκᾰτεστᾰ́μην ἀντῐκᾰτέστω ἀντῐκᾰτέστᾰτο ἀντῐκᾰτέστᾰσθον ἀντῐκᾰτεστᾰ́σθην ἀντῐκᾰτεστᾰ́μεθᾰ ἀντῐκᾰτέστᾰσθε ἀντῐκᾰτέστᾰντο
subjunctive ἀντῐκᾰτᾰστῶμαι ἀντῐκᾰτᾰστῇ ἀντῐκᾰτᾰστῆται ἀντῐκᾰτᾰστῆσθον ἀντῐκᾰτᾰστῆσθον ἀντῐκᾰτᾰστώμεθᾰ ἀντῐκᾰτᾰστῆσθε ἀντῐκᾰτᾰστῶνται
optative ἀντῐκᾰτᾰσταίμην ἀντῐκᾰτᾰσταῖο ἀντῐκᾰτᾰσταῖτο ἀντῐκᾰτᾰσταῖσθον ἀντῐκᾰτᾰσταίσθην ἀντῐκᾰτᾰσταίμεθᾰ ἀντῐκᾰτᾰσταῖσθε ἀντῐκᾰτᾰσταῖντο
imperative   ἀντῐκᾰτᾰ́στω ἀντῐκᾰτᾰστᾰ́σθω ἀντῐκᾰτᾰ́στᾰσθον ἀντῐκᾰτᾰστᾰ́σθων   ἀντῐκᾰτᾰ́στᾰσθε ἀντῐκᾰτᾰστᾰ́σθων
passive indicative ἀντῐκᾰτέστην ἀντῐκᾰτέστης ἀντῐκᾰτέστη ἀντῐκᾰτέστητον ἀντῐκᾰτεστήτην ἀντῐκᾰτέστημεν ἀντῐκᾰτέστητε ἀντῐκᾰτέστησᾰν
subjunctive ἀντῐκᾰτᾰστῶ ἀντῐκᾰτᾰστῇς ἀντῐκᾰτᾰστῇ ἀντῐκᾰτᾰστῆτον ἀντῐκᾰτᾰστῆτον ἀντῐκᾰτᾰστῶμεν ἀντῐκᾰτᾰστῆτε ἀντῐκᾰτᾰστῶσῐ(ν)
optative ἀντῐκᾰτᾰστείην ἀντῐκᾰτᾰστείης ἀντῐκᾰτᾰστείη ἀντῐκᾰτᾰστεῖτον / ἀντῐκᾰτᾰστείητον ἀντῐκᾰτᾰστείτην / ἀντῐκᾰτᾰστειήτην ἀντῐκᾰτᾰστεῖμεν / ἀντῐκᾰτᾰστείημεν ἀντῐκᾰτᾰστεῖτε / ἀντῐκᾰτᾰστείητε ἀντῐκᾰτᾰστεῖεν / ἀντῐκᾰτᾰστείησᾰν
imperative   ἀντῐκᾰτᾰ́στηθῐ ἀντῐκᾰτᾰστήτω ἀντῐκᾰτᾰ́στητον ἀντῐκᾰτᾰστήτων   ἀντῐκᾰτᾰ́στητε ἀντῐκᾰτᾰστέντων
active middle passive
infinitive ἀντῐκᾰτᾰστῆναι ἀντῐκᾰτᾰ́στᾰσθαι ἀντῐκᾰτᾰστῆναι
participle m ἀντῐκᾰτᾰστᾱ́ς ἀντῐκᾰτᾰστᾰ́μενος ἀντῐκᾰτᾰστείς
f ἀντῐκᾰτᾰστᾶσᾰ ἀντῐκᾰτᾰστᾰμένη ἀντῐκᾰτᾰστεῖσᾰ
n ἀντῐκᾰτᾰστᾰ́ν ἀντῐκᾰτᾰστᾰ́μενον ἀντῐκᾰτᾰστέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ἀντῐκᾰθέστηκᾰ
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀντῐκᾰθέστηκᾰ ἀντῐκᾰθέστηκᾰς ἀντῐκᾰθέστηκε(ν) ἀντῐκᾰθεστήκᾰτον ἀντῐκᾰθεστήκᾰτον ἀντῐκᾰθεστήκᾰμεν ἀντῐκᾰθεστήκᾰτε ἀντῐκᾰθεστήκᾱσῐ(ν)
subjunctive ἀντῐκᾰθεστήκω ἀντῐκᾰθεστήκῃς ἀντῐκᾰθεστήκῃ ἀντῐκᾰθεστήκητον ἀντῐκᾰθεστήκητον ἀντῐκᾰθεστήκωμεν ἀντῐκᾰθεστήκητε ἀντῐκᾰθεστήκωσῐ(ν)
optative ἀντῐκᾰθεστήκοιμῐ / ἀντῐκᾰθεστηκοίην ἀντῐκᾰθεστήκοις / ἀντῐκᾰθεστηκοίης ἀντῐκᾰθεστήκοι / ἀντῐκᾰθεστηκοίη ἀντῐκᾰθεστήκοιτον ἀντῐκᾰθεστηκοίτην ἀντῐκᾰθεστήκοιμεν ἀντῐκᾰθεστήκοιτε ἀντῐκᾰθεστήκοιεν
imperative   ἀντῐκᾰθέστηκε ἀντῐκᾰθεστηκέτω ἀντῐκᾰθεστήκετον ἀντῐκᾰθεστηκέτων   ἀντῐκᾰθεστήκετε ἀντῐκᾰθεστηκόντων
active
infinitive ἀντῐκᾰθεστηκέναι
participle m ἀντῐκᾰθεστηκώς
f ἀντῐκᾰθεστηκυῖᾰ
n ἀντῐκᾰθεστηκός
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.