ἀντικαθεστηκώς

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /an.ti.ka.tʰes.tɛː.kɔ̌ːs/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /an.ti.ka.tʰes.te̝ˈkos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /an.ti.ka.θes.tiˈkos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /an.ti.ka.θes.tiˈkos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /an.di.ka.θes.tiˈkos/

Participle

ἀντῐκᾰθεστηκώς • (antĭkăthestēkṓs) m (feminine ἀντῐκᾰθεστηκυῖᾰ, neuter ἀντῐκᾰθεστηκός); first/third declension

perfect active participle of ἀντικαθίστημι (antikathístēmi)

Declension

First and third declension of ᾰ̓ντῐκᾰθεστηκώς; ᾰ̓ντῐκᾰθεστηκυῖᾰ; ᾰ̓ντῐκᾰθεστηκός (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ᾰ̓ντῐκᾰθεστηκώς ăntĭkăthestēkṓs	ᾰ̓ντῐκᾰθεστηκυῖᾰ ăntĭkăthestēkuîă	ᾰ̓ντῐκᾰθεστηκός ăntĭkăthestēkós	ᾰ̓ντῐκᾰθεστηκότε ăntĭkăthestēkóte	ᾰ̓ντῐκᾰθεστηκυίᾱ ăntĭkăthestēkuíā	ᾰ̓ντῐκᾰθεστηκότε ăntĭkăthestēkóte	ᾰ̓ντῐκᾰθεστηκότες ăntĭkăthestēkótes	ᾰ̓ντῐκᾰθεστηκυῖαι ăntĭkăthestēkuîai	ᾰ̓ντῐκᾰθεστηκότᾰ ăntĭkăthestēkótă
Genitive	ᾰ̓ντῐκᾰθεστηκότος ăntĭkăthestēkótos	ᾰ̓ντῐκᾰθεστηκυίᾱς ăntĭkăthestēkuíās	ᾰ̓ντῐκᾰθεστηκότος ăntĭkăthestēkótos	ᾰ̓ντῐκᾰθεστηκότοιν ăntĭkăthestēkótoin	ᾰ̓ντῐκᾰθεστηκυίαιν ăntĭkăthestēkuíain	ᾰ̓ντῐκᾰθεστηκότοιν ăntĭkăthestēkótoin	ᾰ̓ντῐκᾰθεστηκότων ăntĭkăthestēkótōn	ᾰ̓ντῐκᾰθεστηκυιῶν ăntĭkăthestēkuiôn	ᾰ̓ντῐκᾰθεστηκότων ăntĭkăthestēkótōn
Dative	ᾰ̓ντῐκᾰθεστηκότῐ ăntĭkăthestēkótĭ	ᾰ̓ντῐκᾰθεστηκυίᾳ ăntĭkăthestēkuíāi	ᾰ̓ντῐκᾰθεστηκότῐ ăntĭkăthestēkótĭ	ᾰ̓ντῐκᾰθεστηκότοιν ăntĭkăthestēkótoin	ᾰ̓ντῐκᾰθεστηκυίαιν ăntĭkăthestēkuíain	ᾰ̓ντῐκᾰθεστηκότοιν ăntĭkăthestēkótoin	ᾰ̓ντῐκᾰθεστηκόσῐ / ᾰ̓ντῐκᾰθεστηκόσῐν ăntĭkăthestēkósĭ(n)	ᾰ̓ντῐκᾰθεστηκυίαις ăntĭkăthestēkuíais	ᾰ̓ντῐκᾰθεστηκόσῐ / ᾰ̓ντῐκᾰθεστηκόσῐν ăntĭkăthestēkósĭ(n)
Accusative	ᾰ̓ντῐκᾰθεστηκότᾰ ăntĭkăthestēkótă	ᾰ̓ντῐκᾰθεστηκυῖᾰν ăntĭkăthestēkuîăn	ᾰ̓ντῐκᾰθεστηκός ăntĭkăthestēkós	ᾰ̓ντῐκᾰθεστηκότε ăntĭkăthestēkóte	ᾰ̓ντῐκᾰθεστηκυίᾱ ăntĭkăthestēkuíā	ᾰ̓ντῐκᾰθεστηκότε ăntĭkăthestēkóte	ᾰ̓ντῐκᾰθεστηκότᾰς ăntĭkăthestēkótăs	ᾰ̓ντῐκᾰθεστηκυίᾱς ăntĭkăthestēkuíās	ᾰ̓ντῐκᾰθεστηκότᾰ ăntĭkăthestēkótă
Vocative	ᾰ̓ντῐκᾰθεστηκώς ăntĭkăthestēkṓs	ᾰ̓ντῐκᾰθεστηκυῖᾰ ăntĭkăthestēkuîă	ᾰ̓ντῐκᾰθεστηκός ăntĭkăthestēkós	ᾰ̓ντῐκᾰθεστηκότε ăntĭkăthestēkóte	ᾰ̓ντῐκᾰθεστηκυίᾱ ăntĭkăthestēkuíā	ᾰ̓ντῐκᾰθεστηκότε ăntĭkăthestēkóte	ᾰ̓ντῐκᾰθεστηκότες ăntĭkăthestēkótes	ᾰ̓ντῐκᾰθεστηκυῖαι ăntĭkăthestēkuîai	ᾰ̓ντῐκᾰθεστηκότᾰ ăntĭkăthestēkótă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ᾰ̓ντῐκᾰθεστηκότως ăntĭkăthestēkótōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension. Nominative singular -ς (-s) arose by reduction of the original cluster -ts. Nominative singular -ς (-s) arose by reduction of the original cluster -ts.