ἀπείρων

See also: άπειρων

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.pěː.rɔːn/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /aˈpi.ron/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /aˈpi.ron/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /aˈpi.ron/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /aˈpi.ron/

Adjective

ἀπείρων • (apeírōn)

masculine/feminine/neuter genitive plural of ἄπειρος (ápeiros)

Noun

ἀπείρων • (apeírōn)

genitive plural of ἄπειρος (ápeiros)

Adjective

ἀπείρων • (apeírōn) m or f (neuter ἄπειρον); third declension

Epic form of ἄπειρος (ápeiros, “boundless, infinite”)

Declension

Third declension of ἀπείρων; ἄπειρον (Epic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	ἀπείρων apeírōn	ἄπειρον ápeiron	ἀπείρονε apeírone	ἀπείρονε apeírone	ἀπείρονες apeírones	ἀπείρονᾰ apeíronă
Genitive	ἀπείρονος apeíronos	ἀπείρονος apeíronos	ἀπειρόνοιν / ἀπειρόνοιῐν apeirónoi(ĭ)n	ἀπειρόνοιν / ἀπειρόνοιῐν apeirónoi(ĭ)n	ἀπειρόνων apeirónōn	ἀπειρόνων apeirónōn
Dative	ἀπείρονῐ apeíronĭ	ἀπείρονῐ apeíronĭ	ἀπειρόνοιν / ἀπειρόνοιῐν apeirónoi(ĭ)n	ἀπειρόνοιν / ἀπειρόνοιῐν apeirónoi(ĭ)n	ἀπείροσῐ / ἀπείροσῐν / ἀπειρόνεσσῐ / ἀπειρόνεσσῐν / ἀπειρόνεσῐ / ἀπειρόνεσῐν apeírosĭ(n) / apeirónessĭ(n) / apeirónesĭ(n)	ἀπείροσῐ / ἀπείροσῐν / ἀπειρόνεσσῐ / ἀπειρόνεσσῐν / ἀπειρόνεσῐ / ἀπειρόνεσῐν apeírosĭ(n) / apeirónessĭ(n) / apeirónesĭ(n)
Accusative	ἀπείρονᾰ apeíronă	ἄπειρον ápeiron	ἀπείρονε apeírone	ἀπείρονε apeírone	ἀπείρονᾰς apeíronăs	ἀπείρονᾰ apeíronă
Vocative	ἄπειρον ápeiron	ἄπειρον ápeiron	ἀπείρονε apeírone	ἀπείρονε apeírone	ἀπείρονες apeírones	ἀπείρονᾰ apeíronă
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	ἀπειρόνως apeirónōs		ἀπειρονέστερος apeironésteros		ἀπειρονέστᾰτος apeironéstătos
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.