ἀπεστερησάμεθα

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.pes.te.rɛː.sá.me.tʰa/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.pes.te.re̝ˈsa.me.tʰa/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /a.pes.te.riˈsa.me.θa/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.pes.te.riˈsa.me.θa/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.pes.te.riˈsa.me.θa/

Verb

ἀπεστερησάμεθᾰ • (apesterēsámethă)

first-person plural aorist middle indicative of ἀποστερέω (aposteréō)