ἀπολαμβάνω

Ancient Greek

Etymology

ἀπο- (apo-) +‎ λαμβάνω (lambánō)

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.po.lam.bá.nɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.po.lamˈba.no/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /a.po.lamˈba.no/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.po.lamˈba.no/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.po.lamˈba.no/

Verb

ἀπολαμβάνω • (apolambánō)

Conjugation

Present: ἀπολᾰμβᾰ́νω, ἀπολᾰμβᾰ́νομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀπολᾰμβᾰ́νω	ἀπολᾰμβᾰ́νεις	ἀπολᾰμβᾰ́νει	ἀπολᾰμβᾰ́νετον	ἀπολᾰμβᾰ́νετον	ἀπολᾰμβᾰ́νομεν	ἀπολᾰμβᾰ́νετε	ἀπολᾰμβᾰ́νουσῐ(ν)
	subjunctive	ἀπολᾰμβᾰ́νω	ἀπολᾰμβᾰ́νῃς	ἀπολᾰμβᾰ́νῃ	ἀπολᾰμβᾰ́νητον	ἀπολᾰμβᾰ́νητον	ἀπολᾰμβᾰ́νωμεν	ἀπολᾰμβᾰ́νητε	ἀπολᾰμβᾰ́νωσῐ(ν)
	optative	ἀπολᾰμβᾰ́νοιμῐ	ἀπολᾰμβᾰ́νοις	ἀπολᾰμβᾰ́νοι	ἀπολᾰμβᾰ́νοιτον	ἀπολᾰμβᾰνοίτην	ἀπολᾰμβᾰ́νοιμεν	ἀπολᾰμβᾰ́νοιτε	ἀπολᾰμβᾰ́νοιεν
	imperative		ἀπολᾰ́μβᾰνε	ἀπολᾰμβᾰνέτω	ἀπολᾰμβᾰ́νετον	ἀπολᾰμβᾰνέτων		ἀπολᾰμβᾰ́νετε	ἀπολᾰμβᾰνόντων
middle/ passive	indicative	ἀπολᾰμβᾰ́νομαι	ἀπολᾰμβᾰ́νῃ / ἀπολᾰμβᾰ́νει	ἀπολᾰμβᾰ́νεται	ἀπολᾰμβᾰ́νεσθον	ἀπολᾰμβᾰ́νεσθον	ἀπολᾰμβᾰνόμεθᾰ	ἀπολᾰμβᾰ́νεσθε	ἀπολᾰμβᾰ́νονται
	subjunctive	ἀπολᾰμβᾰ́νωμαι	ἀπολᾰμβᾰ́νῃ	ἀπολᾰμβᾰ́νηται	ἀπολᾰμβᾰ́νησθον	ἀπολᾰμβᾰ́νησθον	ἀπολᾰμβᾰνώμεθᾰ	ἀπολᾰμβᾰ́νησθε	ἀπολᾰμβᾰ́νωνται
	optative	ἀπολᾰμβᾰνοίμην	ἀπολᾰμβᾰ́νοιο	ἀπολᾰμβᾰ́νοιτο	ἀπολᾰμβᾰ́νοισθον	ἀπολᾰμβᾰνοίσθην	ἀπολᾰμβᾰνοίμεθᾰ	ἀπολᾰμβᾰ́νοισθε	ἀπολᾰμβᾰ́νοιντο
	imperative		ἀπολᾰμβᾰ́νου	ἀπολᾰμβᾰνέσθω	ἀπολᾰμβᾰ́νεσθον	ἀπολᾰμβᾰνέσθων		ἀπολᾰμβᾰ́νεσθε	ἀπολᾰμβᾰνέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἀπολᾰμβᾰ́νειν				ἀπολᾰμβᾰ́νεσθαι
participle	m	ἀπολᾰμβᾰ́νων				ἀπολᾰμβᾰνόμενος
	f	ἀπολᾰμβᾰ́νουσᾰ				ἀπολᾰμβᾰνομένη
	n	ἀπολᾰμβᾰ́νον				ἀπολᾰμβᾰνόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἀπελᾰ́μβᾰνον, ἀπελᾰμβᾰνόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀπελᾰ́μβᾰνον	ἀπελᾰ́μβᾰνες	ἀπελᾰ́μβᾰνε(ν)	ἀπελᾰμβᾰ́νετον	ἀπελᾰμβᾰνέτην	ἀπελᾰμβᾰ́νομεν	ἀπελᾰμβᾰ́νετε	ἀπελᾰ́μβᾰνον
middle/ passive	indicative	ἀπελᾰμβᾰνόμην	ἀπελᾰμβᾰ́νου	ἀπελᾰμβᾰ́νετο	ἀπελᾰμβᾰ́νεσθον	ἀπελᾰμβᾰνέσθην	ἀπελᾰμβᾰνόμεθᾰ	ἀπελᾰμβᾰ́νεσθε	ἀπελᾰμβᾰ́νοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: ἀπολήψομαι, ἀποληφθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	ἀπολήψομαι	ἀπολήψῃ / ἀπολήψει	ἀπολήψεται	ἀπολήψεσθον	ἀπολήψεσθον	ἀποληψόμεθᾰ	ἀπολήψεσθε	ἀπολήψονται
middle	optative	ἀποληψοίμην	ἀπολήψοιο	ἀπολήψοιτο	ἀπολήψοισθον	ἀποληψοίσθην	ἀποληψοίμεθᾰ	ἀπολήψοισθε	ἀπολήψοιντο
passive	indicative	ἀποληφθήσομαι	ἀποληφθήσῃ	ἀποληφθήσεται	ἀποληφθήσεσθον	ἀποληφθήσεσθον	ἀποληφθησόμεθᾰ	ἀποληφθήσεσθε	ἀποληφθήσονται
passive	optative	ἀποληφθησοίμην	ἀποληφθήσοιο	ἀποληφθήσοιτο	ἀποληφθήσοισθον	ἀποληφθησοίσθην	ἀποληφθησοίμεθᾰ	ἀποληφθήσοισθε	ἀποληφθήσοιντο
					middle		passive
infinitive					ἀπολήψεσθαι		ἀποληφθήσεσθαι
participle	m				ἀποληψόμενος		ἀποληφθησόμενος
	f				ἀποληψομένη		ἀποληφθησομένη
	n				ἀποληψόμενον		ἀποληφθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: ἀπολᾰ́μψομαι (Ionic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	ἀπολᾰ́μψομαι	ἀπολᾰ́μψεαι	ἀπολᾰ́μψεται	ἀπολᾰ́μψεσθον	ἀπολᾰ́μψεσθον	ἀπολᾰμψόμεθᾰ	ἀπολᾰ́μψεσθε	ἀπολᾰ́μψονται
middle	optative	ἀπολᾰμψοίμην	ἀπολᾰ́μψοιο	ἀπολᾰ́μψοιτο	ἀπολᾰ́μψοισθον	ἀπολᾰμψοίσθην	ἀπολᾰμψοίμεθᾰ	ἀπολᾰ́μψοισθε	ἀπολᾰμψοίᾰτο
					middle
infinitive					ἀπολᾰ́μψεσθαι
participle	m				ἀπολᾰμψόμενος
	f				ἀπολᾰμψομένη
	n				ἀπολᾰμψόμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἀπολᾰ́βον, ἀπολᾰβόμην, ἀπολήφθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀπολᾰ́βον	ἀπολᾰ́βες	ἀπολᾰ́βε(ν)	ἀπολᾰ́βετον	ἀπολᾰβέτην	ἀπολᾰ́βομεν	ἀπολᾰ́βετε	ἀπολᾰ́βον
	subjunctive	ἀπολᾰ́βω	ἀπολᾰ́βῃς	ἀπολᾰ́βῃ	ἀπολᾰ́βητον	ἀπολᾰ́βητον	ἀπολᾰ́βωμεν	ἀπολᾰ́βητε	ἀπολᾰ́βωσῐ(ν)
	optative	ἀπολᾰ́βοιμῐ	ἀπολᾰ́βοις	ἀπολᾰ́βοι	ἀπολᾰ́βοιτον	ἀπολᾰβοίτην	ἀπολᾰ́βοιμεν	ἀπολᾰ́βοιτε	ἀπολᾰ́βοιεν
	imperative		ἀπόλᾰβε	ἀπολᾰβέτω	ἀπολᾰ́βετον	ἀπολᾰβέτων		ἀπολᾰ́βετε	ἀπολᾰβόντων
middle	indicative	ἀπολᾰβόμην	ἀπολᾰ́βου	ἀπολᾰ́βετο	ἀπολᾰ́βεσθον	ἀπολᾰβέσθην	ἀπολᾰβόμεθᾰ	ἀπολᾰ́βεσθε	ἀπολᾰ́βοντο
	subjunctive	ἀπολᾰ́βωμαι	ἀπολᾰ́βῃ	ἀπολᾰ́βηται	ἀπολᾰ́βησθον	ἀπολᾰ́βησθον	ἀπολᾰβώμεθᾰ	ἀπολᾰ́βησθε	ἀπολᾰ́βωνται
	optative	ἀπολᾰβοίμην	ἀπολᾰ́βοιο	ἀπολᾰ́βοιτο	ἀπολᾰ́βοισθον	ἀπολᾰβοίσθην	ἀπολᾰβοίμεθᾰ	ἀπολᾰ́βοισθε	ἀπολᾰ́βοιντο
	imperative		ἀπολᾰβοῦ	ἀπολᾰβέσθω	ἀπολᾰ́βεσθον	ἀπολᾰβέσθων		ἀπολᾰ́βεσθε	ἀπολᾰβέσθων
passive	indicative	ἀπολήφθην	ἀπολήφθης	ἀπολήφθη	ἀπολήφθητον	ἀποληφθήτην	ἀπολήφθημεν	ἀπολήφθητε	ἀπολήφθησᾰν
	subjunctive	ἀποληφθῶ	ἀποληφθῇς	ἀποληφθῇ	ἀποληφθῆτον	ἀποληφθῆτον	ἀποληφθῶμεν	ἀποληφθῆτε	ἀποληφθῶσῐ(ν)
	optative	ἀποληφθείην	ἀποληφθείης	ἀποληφθείη	ἀποληφθεῖτον / ἀποληφθείητον	ἀποληφθείτην / ἀποληφθειήτην	ἀποληφθεῖμεν / ἀποληφθείημεν	ἀποληφθεῖτε / ἀποληφθείητε	ἀποληφθεῖεν / ἀποληφθείησᾰν
	imperative		ἀπολήφθητῐ	ἀποληφθήτω	ἀπολήφθητον	ἀποληφθήτων		ἀπολήφθητε	ἀποληφθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ἀπολᾰβεῖν			ἀπολᾰβέσθαι		ἀποληφθῆναι
participle	m	ἀπολᾰβών			ἀπολᾰβόμενος		ἀποληφθείς
	f	ἀπολᾰβοῦσᾰ			ἀπολᾰβομένη		ἀποληφθεῖσᾰ
	n	ἀπολᾰβόν			ἀπολᾰβόμενον		ἀποληφθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἀπολᾰ́βον, ἀπολᾰβόμην, ἀπολᾰ́μφθην (Ionic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀπολᾰ́βον	ἀπολᾰ́βες	ἀπολᾰ́βε(ν)	ἀπολᾰ́βετον	ἀπολᾰβέτην	ἀπολᾰ́βομεν	ἀπολᾰ́βετε	ἀπολᾰ́βον
	subjunctive	ἀπολᾰ́βω	ἀπολᾰ́βῃς	ἀπολᾰ́βῃ	ἀπολᾰ́βητον	ἀπολᾰ́βητον	ἀπολᾰ́βωμεν	ἀπολᾰ́βητε	ἀπολᾰ́βωσῐ(ν)
	optative	ἀπολᾰ́βοιμῐ	ἀπολᾰ́βοις	ἀπολᾰ́βοι	ἀπολᾰβεῖτον	ἀπολᾰβείτην	ἀπολᾰβεῖμεν	ἀπολᾰβεῖτε	ἀπολᾰβεῖεν
	imperative		ἀπόλᾰβε	ἀπολᾰβέτω	ἀπολᾰ́βετον	ἀπολᾰβέτων		ἀπολᾰ́βετε	ἀπολᾰβόντων
middle	indicative	ἀπολᾰβόμην	ἀπολᾰβεῦ	ἀπολᾰ́βετο	ἀπολᾰ́βεσθον	ἀπολᾰβέσθην	ἀπολᾰβόμεθᾰ	ἀπολᾰ́βεσθε	ἀπολᾰ́βοντο
	subjunctive	ἀπολᾰ́βωμαι	ἀπολᾰ́βηαι	ἀπολᾰ́βηται	ἀπολᾰ́βησθον	ἀπολᾰ́βησθον	ἀπολᾰβώμεθᾰ	ἀπολᾰ́βησθε	ἀπολᾰ́βωνται
	optative	ἀπολᾰβοίμην	ἀπολᾰ́βοιο	ἀπολᾰ́βοιτο	ἀπολᾰ́βοισθον	ἀπολᾰβοίσθην	ἀπολᾰβοίμεθᾰ	ἀπολᾰ́βοισθε	ἀπολᾰβοίᾰτο
	imperative		ἀπολᾰβεῦ	ἀπολᾰβέσθω	ἀπολᾰ́βεσθον	ἀπολᾰβέσθων		ἀπολᾰ́βεσθε	ἀπολᾰβέσθων
passive	indicative	ἀπολᾰ́μφθην	ἀπολᾰ́μφθης	ἀπολᾰ́μφθη	ἀπολᾰ́μφθητον	ἀπολᾰμφθήτην	ἀπολᾰ́μφθημεν	ἀπολᾰ́μφθητε	ἀπολᾰ́μφθησᾰν
	subjunctive	ἀπολᾰμφθῶ	ἀπολᾰμφθῇς	ἀπολᾰμφθῇ	ἀπολᾰμφθῆτον	ἀπολᾰμφθῆτον	ἀπολᾰμφθῶμεν	ἀπολᾰμφθῆτε	ἀπολᾰμφθῶσῐ(ν)
	optative	ἀπολᾰμφθείην	ἀπολᾰμφθείης	ἀπολᾰμφθείη	ἀπολᾰμφθεῖτον / ἀπολᾰμφθείητον	ἀπολᾰμφθείτην / ἀπολᾰμφθειήτην	ἀπολᾰμφθεῖμεν / ἀπολᾰμφθείημεν	ἀπολᾰμφθεῖτε / ἀπολᾰμφθείητε	ἀπολᾰ́μφθειεν / ἀπολᾰμφθείησᾰν
	imperative		ἀπολᾰ́μφθητῐ	ἀπολᾰμφθήτω	ἀπολᾰ́μφθητον	ἀπολᾰμφθήτων		ἀπολᾰ́μφθητε	ἀπολᾰμφθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ἀπολᾰβεῖν			ἀπολᾰβέσθαι		ἀπολᾰμφθῆναι
participle	m	ἀπολᾰβών			ἀπολᾰβόμενος		ἀπολᾰμφθείς
	f	ἀπολᾰβοῦσᾰ			ἀπολᾰβομένη		ἀπολᾰμφθεῖσᾰ
	n	ἀπολᾰβόν			ἀπολᾰβόμενον		ἀπολᾰμφθέν
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: ἀπείληφᾰ, ἀπείλημμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀπείληφᾰ	ἀπείληφᾰς	ἀπείληφε(ν)	ἀπειλήφᾰτον	ἀπειλήφᾰτον	ἀπειλήφᾰμεν	ἀπειλήφᾰτε	ἀπειλήφᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἀπειλήφω	ἀπειλήφῃς	ἀπειλήφῃ	ἀπειλήφητον	ἀπειλήφητον	ἀπειλήφωμεν	ἀπειλήφητε	ἀπειλήφωσῐ(ν)
	optative	ἀπειλήφοιμῐ / ἀπειληφοίην	ἀπειλήφοις / ἀπειληφοίης	ἀπειλήφοι / ἀπειληφοίη	ἀπειλήφοιτον	ἀπειληφοίτην	ἀπειλήφοιμεν	ἀπειλήφοιτε	ἀπειλήφοιεν
	imperative		ἀπείληφε	ἀπειληφέτω	ἀπειλήφετον	ἀπειληφέτων		ἀπειλήφετε	ἀπειληφόντων
middle/ passive	indicative	ἀπείλημμαι	ἀπείληψαι	ἀπείληπται	ἀπείληφθον	ἀπείληφθον	ἀπειλήμμεθᾰ	ἀπείληφθε	ἀπειλήφᾰται
	subjunctive	ἀπειλημμένος ὦ	ἀπειλημμένος ᾖς	ἀπειλημμένος ᾖ	ἀπειλημμένω ἦτον	ἀπειλημμένω ἦτον	ἀπειλημμένοι ὦμεν	ἀπειλημμένοι ἦτε	ἀπειλημμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ἀπειλημμένος εἴην	ἀπειλημμένος εἴης	ἀπειλημμένος εἴη	ἀπειλημμένω εἴητον / εἶτον	ἀπειλημμένω εἰήτην / εἴτην	ἀπειλημμένοι εἴημεν / εἶμεν	ἀπειλημμένοι εἴητε / εἶτε	ἀπειλημμένοι εἴησᾰν / εἶεν
	imperative		ἀπείληψο	ἀπειλήφθω	ἀπείληφθον	ἀπειλήφθων		ἀπείληφθε	ἀπειλήφθων
		active				middle/passive
infinitive		ἀπειληφέναι				ἀπειλῆφθαι
participle	m	ἀπειληφώς				ἀπειλημμένος
	f	ἀπειληφυῖᾰ				ἀπειλημμένη
	n	ἀπειληφός				ἀπειλημμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: ἀπολέλᾰμμαι (Ionic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	ἀπολέλᾰμμαι	ἀπολέλᾰψαι	ἀπολέλᾰπται	ἀπολέλᾰφθον	ἀπολέλᾰφθον	ἀπολελᾰ́μμεθᾰ	ἀπολέλᾰφθε	ἀπολελᾰ́φᾰται
	subjunctive	ἀπολελᾰμμένος ὦ	ἀπολελᾰμμένος ᾖς	ἀπολελᾰμμένος ᾖ	ἀπολελᾰμμένω ἦτον	ἀπολελᾰμμένω ἦτον	ἀπολελᾰμμένοι ὦμεν	ἀπολελᾰμμένοι ἦτε	ἀπολελᾰμμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ἀπολελᾰμμένος εἴην	ἀπολελᾰμμένος εἴης	ἀπολελᾰμμένος εἴη	ἀπολελᾰμμένω εἴητον / εἶτον	ἀπολελᾰμμένω εἰήτην / εἴτην	ἀπολελᾰμμένοι εἴημεν / εἶμεν	ἀπολελᾰμμένοι εἴητε / εἶτε	ἀπολελᾰ́μμενοι εἰησᾰ́ν / εἰεν
	imperative		ἀπολέλᾰψο	ἀπολελᾰ́φθω	ἀπολέλᾰφθον	ἀπολελᾰ́φθων		ἀπολέλᾰφθε	ἀπολελᾰ́φθων
						middle/passive
infinitive						ἀπολελᾰ́φθαι
participle	m					ἀπολελᾰμμένος
	f					ἀπολελᾰμμένη
	n					ἀπολελᾰμμένον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Descendants

Greek: απολαμβάνω (apolamváno)